Rare tijden zijn het. Nog steeds staat alles in het teken van Corona. En als het niet in het teken staat, op z'n minst is alles ermee verbonden.
Bijvoorbeeld dat alles weer op slot zit, restaurants dicht behalve voor afhaal en de bezorgdiensten. Dat we wel vrij zijn, voor een weekje, omdat al die dagen op moeten en ze niet mee kunnen naar 2021, maar dat we toch min of meer op honk blijven. Of dat alle hotels weer dicht zitten voor toeristen en dat vrienden JL hun succesvolle lodge moesten sluiten, terwijl je daar juist ver zit van de Corona haarden. En toch, ik snap het en accepteer het, ik zie zelf dat deze 2e golf hoog en grillig is. Inmiddels hebben we 14 gevallen op het werk en nog veel meer testen laten doen. Het kan iedereen treffen en daarom neem ik de regels in acht en serieus.
Sinterklaas is in NL aangekomen, voor mij is het bijna onopgemerkt voorbij gegaan. Wellicht is door de huidige opzet ook de ZWPT discussie iets meer gedoofd, misschien smeult hij verder totdat het weer kan om elkaar tegen te komen in de ring en over de hoofden van de kinderen de strijd weer op te pakken.
Ondanks mijn leeftijd die ver van de gelovige periode valt, zette ik altijd mijn schoen, voor de houtkachel onder de mega schoorsteen die ons huis rijk is. De Witte Piet was altijd wel even in NL geweest om een paar van de eerste letters in te slaan bij de Jumbo, of om de heerlijke speculaas brok van bakkerij Jolink in ontvangst te nemen, of een stuk gevulde van bakker Top. Niks van dit alles, ik denk dat ik de schoen toch nog zet want die speculaasjes in de rode verpakking van de Aldi zijn helemaal niet onaardig. De leuke traditie blijft, alleen een tijdelijke andere invulling.
Vorig jaar organiseerden we een workshop in onze keuken, geleid door vriend T en we maakten speculaas, brok, gevulde en de kleintjes voor bij de koffie. Vriend T zit in NL, vast als een huis en we hebben nog niet geprobeerd zijn bakkerskunsten te evenaren. We krijgen wel foto's in Messenger en die laten ons watertanden.....
Op FB schieten de on-line heimwee, bezorgdiensten als paddenstoelen uit de grond. Vriend R is er voor gegaan, met als motto 'als wij niet naar oliebollen en appelflappen kunnen, moeten de mixen maar naar HU komen', samen met nog veel meer, want die bezorgkosten zijn niet mals, dus als je het doet, doe je het meteen goed.
Wij kunnen tot nu toe goed leven zonder de heimwee diensten. Voor veel dingen is een goed alternatief en oliebollen en appelflappen kunnen prima op een wachtlijst. Wat we wel hebben opgepikt van de workshop met T is het maken van saucijzenbroodjes en pas hier in HU moesten we toegeven na de verwonderde blikken van niet Nederlanders, dat 'hartige staaf' best een raar woord is.
De bezorgdiensten hier doen goede zaken en wij leveren daar een behoorlijke bijdrage aan. Niet nadenken, niet naar een winkel, gewoon bestellen van achter de laptop en contactloos in ontvangst nemen, terwijl de betaling al geregeld werd toen ik op de toets check-out klikte.
Ik schreef al eerder over Byblos, de Libanees/Levantijn. Die doen ook vlijtig mee met de Wolt bezorgdienst. Vorige week probeeerden we het uit en de kwaliteit was perfect, niet één tandje minder dan als je bij hen eet. Uiteraard, even rekening houden met wat je bestelt, niet alles blijft super knapperig, niet alles kan even opgepiept worden, maar met die kleine restrictie is het uitstekend. En als ik zie en proef welke specerijen zij gebruiken.....dan weet ik zeker dat ik verscheidene winkels zou hebben moeten aandoen om de grondstoffen in te slaan, om nog maar niet te spreken van de bereiding.
We staan op de drempel van December. Ik las dat veel Nederlanders de boom al hebben en dat tuincentra vroeg begonnen zijn. In de stad is men ook vroeg begonnen, de ladder- en kraanwagens zijn druk en de gevels en bomen worden voorzien van de duizenden lampjes. De Kerstmarkten zijn afgelast, 's avonds na achten moeten we binnen blijven maar gelukkig is het hier lekker vroeg donker dus ervan genieten kan gewoon en de warme chocolademelk denken we er wel bij.
Ik ben benieuwd waar en wat Corona ons gaat brengen de komende tijd. Hoe gaan de Christelijke Tradities, die hier zo belangrijk zijn, vorm gegeven worden? De mis in de Mátyás bijvoorbeeld, voor hoeveel live bezoekers zal er gepreekt worden, hoeveel taartjes gaan er daarna over de toonbank bij cukraszda Ruszwurm en wie gaat de Budapester voorzien van forralt bor?
Kerst wordt het toch wel. Onze houtvoorraad is op peil. De Kerst in Oostenrijk vorig jaar is een mooie herinnering en onze boom zal pieken in December in Budapest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten