Naast mij staat het rood - gele fauteuiltje met daarin in een rolletje ons andere hondje, precies op aai lengte afstand. Ze weet dat ze eigenlijk niet in dat stoeltje mag, tenminste, van de baas niet en omdat ik alleen thuis ben mag het wel.
Ik ben vrij vandaag en dan mag er natuurlijk altijd meer dan normaal.
Bijna alle vakantiedagen van 2014 stonden nog op 'niet opgenomen' en dat kan niet. Dat mag niet van de Labor Code die hier als Heilig wordt aangenomen. Gelukkig wordt een deel van mijn dagen gevormd door de oude mensen dagen, de extra dagen die je krijgt als je op leeftijd bent, en die mag je nog wel overhevelen naar het volgende jaar.
Anyway, ik moest dagen opmaken en ik moest natuurlijk het goede voorbeeld geven en het ook echt gaan doen in het 1e kwartaal en daarom ben ik vandaag vrij.
Dat is geen straf, in tegendeel.
Het was erg druk de afgelopen weken. Druk is niet erg want druk is nooit saai. Druk zorgt ervoor dat de dagen vliegen en de week om is voordat je er erg in hebt. De afgelopen weken waren echter druk van het onplanbare, onverwachte soort, het opdringerige druk dat doorloopt in de avonden en de weekenden ook meepakt.
Ik schrijf er nooit over, dit blog is nooit begonnen als een werk blog en dat laat ik ook maar zo.
Vandaag begon als altijd, vroeg wakker, maar daarna was het teuten in de badkamer, teuten met een kopje thee. Op mijn gemakje met de hondjes naar buiten en teuten bij hekken, bomen, afgevallen blad. Genieten van 3 Vlaamse Gaaien in een boom, wegdromen bij borden Te Koop en Te Huur vastgenageld aan hekken van Diplomaten Villa's.
Daarna met een HEMA wagentje op wieltjes de stad in. Eerst een heerlijke koffie bij Atable met een Franse millefeuille erbij en daarna nog zo'n koffie want als je geen haast hebt smaakt zelfs de koffie beter. Daarna een eindje gelopen, net als vroeger, straten die ik nog niet kende, Mooie en lelijke kantoorpanden, overal bier en koffie, overal kleine winkeltjes met bedrijvigheid.
Mijn wagentje op wieltjes was mee omdat ik naar de wijnwinkel wilde waar te veel keuze is voor een handtasje.
Naast de wijnwinkel zit een vrij nieuw eettentje. Ik had erover gelezen, ik volgde ze op Facebook en het voornemen om er naartoe te gaan groeide. Na de wijninkoop liep ik binnen.
Meatboutique heet het en dat maakt natuurlijk alles duidelijk. Leuk, fris ingericht, een afwisselende meat kaart, druk en een mooi uitzicht op de Donau en de Kettingbrug. Ik ging voor een soepje, Gulyas, en daarna voor steak tartare. Dit tentje houden we er in, ook leuk voor 's avonds als je niet uren wilt tafelen en toch gezellig wilt zitten en lekker wilt eten.
Het afgelopen weekend was een aanéénschakeling van leuks. Op vrijdagavond waren we in de Opera. We hadden op korte termijn kaartjes kunnen krijgen, bijna voor niks. Toen we ons meldden in de hal en onze kaartjes lieten zien werd ons uitgelegd dat we even terug naar buiten moesten lopen, naar de zijkant van het gebouw en daar naar binnen moesten. Het was duidelijk hoe de prijzen van de kaartjes waren vastgesteld. Wij zaten op een zijbalkon en met elke tree werd het goedkoper. Aangekomen in onze rij deinsde ik even terug, zo hoog was het en het lage randje naar de afgrond deed mij eerder denken aan krimi's en drama's dan aan de Opera.
Eenmaal gezeten en in het donker vergaten we de hoogte al snel en genoten we van de avond. Helemaal onze smaak was het niet en een pauze om stiekem weg te glippen was er ook niet maar al met al was het een prima avond die we afsloten met een drankje in Mozsar kavéház.
De volgende dag had ik een afspraak. Een afspraak met een vriend van vroeger, al 9 jaar niet gezien omdat zowel hij als wij niet in NL wonen. De 9 jaar verdwenen in de eerste oogopslag en al snel zaten we te kletsen als vroeger, toen we nog studeerden en daarom altijd tijd hadden om lang te leuteren bij een kop koffie.
's Avonds op de bank, een spannende serie gedownload en een kop Erwtensoep met Worst gemaakt door P. Hondjes naast en op ons.
Op zondag deden we iets dat we nog nooit deden omdat we dachten dat het iets voor toeristen was. Een brunch in een hotel. Met vrienden B en G, uren lang, het mooiste uitzicht van de stad, peszgő bij voortduring in het glas en gerechten te kust en te keur. We kwamen tot de conclusie dat zo'n brunch niks is voor toeristen. Toeristen hebben haast, ze moeten nog zo veel en alles wat ze zien in het uitzicht moet nog gedaan worden. Wij niet, alles wat we zagen, kenden we van binnen en van buiten en daarom konden we uren kijken, eten en praten.
En vandaag was ik vrij en daarom ook tijd voor een blog. En daarna nog tijd om niks te doen. En tijd om na te denken over de rest van de week en het komende weekend waarin we weer leuke dingen gaan doen met goede vrienden uit NL. En ook nog tijd om voorpret te hebben van al die vakantiedagen die ook nog op moeten.
 |
| Hoog in de Opera |
 |
| Steak tartare bij Meat Boutique |
 |
| De Brunch |
 |
| Nog steeds de Brunch |
 |
| Op de bank met Daksi |
