dinsdag 27 augustus 2013

Feestdagen en proeverijen

Twee weken geleden kwam ik terug in de Pastorie en schreef een blog en vandaag ben ik weer in de Pastorie aangekomen. Zo lang zonder een blog van mijn hand, terwijl er zo veel gebeurde....

Ik was in afwachting van de logees, die nu alweer hoog en breed terug zijn in Nederland. In de tussentijd vierden we de verjaardag van P. Deze keer wat groter dan anders, met familie uit Nederland dus en met alle nationaliteiten die we hier zo voorradig hebben. Uit alle laden toverden we bestek, uit alle hoeken glazen en servies om voor 30 mensen wat fatsoenlijks te hebben. De tuin werd versierd, de vuur korf in gereedheid gebracht en we lazen Internet voor het WEER.

Het weer was prima, precies goed voor een verjaardag, warm maar net niet te en vooral droog. P was echt jarig en alle landen verstonden elkaar prima.

Handig die tafels en banken die we leenden van de gemeente.

Lekker dat vuurtje 's avonds
Na dit feestje en het weekend zwaaiden we het bezoek uit en stortten ons op de wasmachine en de vaatwasser. Het verdere schoonmaakwerk kan namelijk best wachten....

En op naar Budapest voor de viering van de Nationale Feestdag op 20 augustus. In die tijd dat we hier wonen was het nog nooit gelukt om daarbij te zijn en gelukkig was het dit jaar wel mogelijk. En geenszins spijt, hartstikke leuk was het. Bij het Clark Adamtér was een groot deel van de festiviteiten, alle smaken van Hongarije waren daar bijeen gebracht, van kalacs tot vissoep en van lángos tot rétes en uiteraard met de H bieren, wijnen en palinka's erbij.
In de burchtwijk was een markt van allerlei H ambachten, elke streek was vertegenwoordigd. Ik heb iets dergelijks al wel gezien in Szekszárd en Pécs, maar dit was toch wel even specialer en veelomvattender. En hier kon ik weer 2 wijwaterbakjes scoren voor bij mijn verzameling in de gang van de Pastorie.
Om 3 uur werd het brood gezegend en in processie naar de Basiliek gebracht. In die tijd waren wij op ons nieuwe stekje bij de hondjes om ons al voor te bereiden op het vuurwerk van 's avonds. Prachtig was het. Vanaf de Lánch-híd en vanaf 2 boten in de Donau werd de show opgevoerd en het was zeer speciaal en indrukwekkend. Druk was het, heel druk maar nergens, waar wij waren tenminste, was er gedoe of vervelendigheid.
Toen het afgelopen was, reed er geen tram op ons stukje, maar ook al wonen wij rustig, het is dichtbij alles en dus loopbaar!
Rijen dik voor deze lekkernij



Zegening van het brood

Wat een decor!


Na de 20e begon de gewone week weer, maar eigenlijk is in Budapest een week nooit zo maar gewoon, er is zo veel dat er altijd wel iets is dat onthouden wordt.
Wat te denken van het leuke tentje aan de Donau, Marvelosa, lekkere koffie, leuk ingericht en 's avonds ook gezellig. Of die nieuwe Vietnamees in de Véres Pálné utca met een lekkere kippensoep. Of dat choco ijsje met lavendel.

Marvelosa overdag

en 's avonds op het balkonnetje

Op zo'n gewone zaterdagmiddag zat ik een mineraalwater te drinken in Kert, een terras in Krisztinaváros, vlakbij waar we vorig jaar woonden. Uitzicht naar alle kanten en vooral naar drukte.
Aan de overkant van de straat bij de CBA supermarkt liep een oude mevrouw. Ze liep moeilijk met 2 krukken. Stapje voor stapje.
Achter haar zag ik een oude man aan komen lopen, ook met een stok, een blindenstok die zoals dat gaat zwiepte van links naar rechts en weer terug om het pad te banen. De oude man had de vaart er in.
Als het niet zo zielig was had ik er om gelachen als in een slapstick film. De blindenstok haakte in 1 van de krukken van de oude dame en sloeg hem weg, de vrouw verloor haar evenwicht, liet ook haar andere kruk los en lag op straat....
Voor een oude dame vond ik dat ze soepel viel en toch, meteen mat ik de afstand tussen haar en mij en de hoeveelheid auto's die er tussen reden. De oude man was wel gestopt maar zag natuurlijk niet wat hij had aangericht. Een jongen van in de 20 naderde en zoals altijd hier in Hongarije is er respect voor ouderen, niet alleen hier in het dorp maar ook in de stad. De jongen stak zijn hand uit maar dat was onvoldoende en toen tilde hij de vrouw gewoon op van straat, hield haar in zijn armen tot hij zeker wist dat ze zou blijven staan.
Eén voor één kreeg ze haar krukken terug. De blindenstok zette er de versnelling op en verdween om het hoekje van de Pauler utca, ik zag dat de dame de jongen bedankte, en nog voorzichtiger en langzamer dan daarvoor schuifelde ze naar de ingang van de CBA, waar ik zeker weet dat ze ook geholpen zal worden met haar mandje op wieltjes.

En op ons nieuwe stekje was het ook gezellig. We maakten kennis met ons buurjongetje Lájos en met zijn baasje Krisztof en we zaten zalig in onze tuin waar Daksi de nieuwe stoel van P uitprobeerde. Het is nog even wennen, regelmatig grijpen we mis naar iets dat we nodig hebben maar in de Pastorie ligt....we proberen onze spullen te verdelen en willen niet te veel dubbel kopen, maar ja een dunschillertje bijvoorbeeld of een garde om eieren te klutsen moet er nog wel komen.

Op de zondagmiddag hadden we afgesproken met vrienden voor een maandelijkse wijnproef, deze keer zomerse wijnen uit de Balaton streek en uit het grensgebied met Slowakije. Heerlijk en in goed gezelschap vloog de middag/avond voorbij en met tram en busje kwamen we ook weer veilig thuis.

P met lieve Lájos

D probeert de stoel

Maar met de baas is het nog fijner....

Vegetarische hapjes als begeleiding van de wijnen
En nu is het dinsdag en ben ik weer gewoon op het Platteland waar het ook weer heerlijk is. CFD genieten van nog meer vrijheid en ik kom er net achter dat mijn toilet tas nog in Budapest ligt....gelukkig hebben wij altijd wel tandenborstels in reserve, alleen mijn geurtje heb ik helaas niet dubbel....dat pendelen heeft zo z'n nadelen.

dinsdag 13 augustus 2013

Zinderend weerzien

Ik was het weekend in de Grote Stad, met CFD reed ik naar ons nieuwe optrekje en was in afwachting van P die uit zijn werk kwam.
F&D waren snel gewend, de omtrekkende bewegingen in de tuin werden steeds groter, F vond een plekje met zalige kattenkak in de zandbak van de buurkinderen en blinde D leerde snel waar de trappetjes en obstakels waren. Na 2 dagen was het al zo ver dat de tuin "eigendom" was en dat de voorbijgangers die argeloos op de stoep kuierden werden aangeblaft.
C heeft meer tijd nodig, meer tijd dan die afgelopen 3 dagen. Hij durft nog niet de tuin in, hij kijkt schichtig van links naar rechts en weer terug en bedenkt zich nog een derde keer. Alleen op uitdrukkelijk verzoek en met hulp van ons komt hij naar buiten. Zielig!

Het buurtje is leuk, anders dan waar we vorig jaar zaten, rustiger maar niet doods! Er komen mini busjes voorbij met nieuwsgierige toeristen, fietsers, segways, wandelaars met leuke hondjes en jongeren op rolschaatsen en rollerskates. De berg leent zich er goed voor.
Het was om te stikken, boven de 40 graden maar op vrijdag kon ik niet meer wachten en ik moest even naar het Leven. Zonder openbaar vervoer kaart deze keer. Ik verwachtte wat afkoeling van een zuchtje wind over de Donau en liep de Szabadszág brug over. De wind was weggewaaid en de straaltjes op mijn gezicht en ik liepen verder. Onverstoorbaar want als je in BP bent dan vergeet je het leed....
Met warm weer is het goed Thais eten, warm van buiten en warm van binnen en ik genoot van een zalige hete Tom Yam soep en werd net zo aardig verwelkomd als altijd. Alsof ik niet maanden weggeweest ben en slechts van deze soep kon dromen.

P en ik aten buiten op straat de donderdag en de vrijdagavond, terrassen op loopafstand, geweldig!
Zaterdag kwam er bezoek waarmee we samen de berg trotseerden en uiteraard ook weer op loopafstand aten.
En zondag hadden we een zeer gezellige lunchafspraak met vrienden op het Margit eiland, zoals alles, ook dit niet ver en omdat we onze fietsen hebben meegenomen, deden we dit op de tweewieler. Zalig langs de Donau, uitzicht op al het moois dat de stad biedt.

En nu ben ik weer terug in afwachting van de logees en met een nog To Do schema voor me. Achter mij ligt een zeer opgeluchte C, die in BP 3 jaar ouder werd en nu gelukkig weer zijn eigen gedoetje heeft en zijn eigen leeftijd terug.

Daksi in zijn nieuwe tuin

maandag 5 augustus 2013

Transport

Toen we jaren geleden besloten om naar H te vertrekken tikte P een oude boedelbak op de kop. Het zeil binnenstebuiten gedraaid zodat de letters Boedelbak niet meer zichtbaar waren, maar desondanks alleszins herkenbaar. Het ding kwam uitstekend van pas, spullen via Marktplaats veranderden van eigenaar en via de Boedelbak van standplaats. Dat was nog de tijd dat wij grote zware auto's hadden die veel konden trekken en die ook nog dak dragers hadden en elke vakantie trokken we als een klein circus naar H.

Eenmaal hier stond de bak in de garage en we overwogen hem weer te verkopen. Echter in die eerste jaren was er altijd wel een ladinkje.....zand om beton te maken, hout, Palinka vaten, van alles dat je met verbouw zo nodig hebt of wilt afvoeren.

Daarna was het ding goed voor de uitleen, buren die verhuisden, Palinka vaten voor anderen uit het dorp. We houden niet zo van sjouwen maar in ons leven ontkomen we er niet aan en de Boedelbak bewijst nog steeds trouwe diensten!

Sinds P een baan heeft in BP, woonde hij in het appartement van een vriendin van ons, in gezelschap van haar katten. Gelukkig is de vriendin weer terug in de stad en zochten wij een plekje.
Na ons Grote Stad avontuur van vorig jaar, toen ik er werkte, was de wensenlijst voor dit plekje nog langer geworden dan hij al was. Uiteraard honden toegestaan maar nu ook nog een tuin voor ze, speciaal voor Coco die niet meer zo ver kan. Voor mij leven in de buurt, niet te ver uit het centrum, veilig en openbaar vervoer vlakbij. Voor P niet duur of in ieder geval zeer betaalbaar en zo mogelijk zo rustig als op de Pastorie, en graag gratis parkeren......

En vorige week vonden we dit schaap met 5 poten en afgelopen zaterdag stouwden we de Boedelbak weer vol. Een kleine verhuizing deze keer want ons plekje is mooi, voldoet aan onze lijst, maar is ook klein, echt voor 2 personen met de hondjes natuurlijk. Grootte stond ook niet op onze lijst, de stad zelf is groot genoeg en voor visite zijn er honderden hotels en geweldig openbaar vervoer.

Warm was het, maar gelukkig bood de tuin ons schaduw en later een plekje om even uit te rusten.
De komende tijd weer een gemengde blog, stad en pastorie afgewisseld!

Bij vertrek, altijd meer troep dan je denkt.


Een appartementje in een oude villa

Op de plaats van bestemming, het "eigen" parkeerterrein

Gelukkig, wij zitten aan de schaduwkant

Even uitrusten voor de reis terug naar de Pastorie