Ik was in afwachting van de logees, die nu alweer hoog en breed terug zijn in Nederland. In de tussentijd vierden we de verjaardag van P. Deze keer wat groter dan anders, met familie uit Nederland dus en met alle nationaliteiten die we hier zo voorradig hebben. Uit alle laden toverden we bestek, uit alle hoeken glazen en servies om voor 30 mensen wat fatsoenlijks te hebben. De tuin werd versierd, de vuur korf in gereedheid gebracht en we lazen Internet voor het WEER.
Het weer was prima, precies goed voor een verjaardag, warm maar net niet te en vooral droog. P was echt jarig en alle landen verstonden elkaar prima.
 |
| Handig die tafels en banken die we leenden van de gemeente. |
 |
| Lekker dat vuurtje 's avonds |
En op naar Budapest voor de viering van de Nationale Feestdag op 20 augustus. In die tijd dat we hier wonen was het nog nooit gelukt om daarbij te zijn en gelukkig was het dit jaar wel mogelijk. En geenszins spijt, hartstikke leuk was het. Bij het Clark Adamtér was een groot deel van de festiviteiten, alle smaken van Hongarije waren daar bijeen gebracht, van kalacs tot vissoep en van lángos tot rétes en uiteraard met de H bieren, wijnen en palinka's erbij.
In de burchtwijk was een markt van allerlei H ambachten, elke streek was vertegenwoordigd. Ik heb iets dergelijks al wel gezien in Szekszárd en Pécs, maar dit was toch wel even specialer en veelomvattender. En hier kon ik weer 2 wijwaterbakjes scoren voor bij mijn verzameling in de gang van de Pastorie.
Om 3 uur werd het brood gezegend en in processie naar de Basiliek gebracht. In die tijd waren wij op ons nieuwe stekje bij de hondjes om ons al voor te bereiden op het vuurwerk van 's avonds. Prachtig was het. Vanaf de Lánch-híd en vanaf 2 boten in de Donau werd de show opgevoerd en het was zeer speciaal en indrukwekkend. Druk was het, heel druk maar nergens, waar wij waren tenminste, was er gedoe of vervelendigheid.
Toen het afgelopen was, reed er geen tram op ons stukje, maar ook al wonen wij rustig, het is dichtbij alles en dus loopbaar!
 |
| Rijen dik voor deze lekkernij |
 |
| Zegening van het brood |
 |
| Wat een decor! |
Na de 20e begon de gewone week weer, maar eigenlijk is in Budapest een week nooit zo maar gewoon, er is zo veel dat er altijd wel iets is dat onthouden wordt.
Wat te denken van het leuke tentje aan de Donau, Marvelosa, lekkere koffie, leuk ingericht en 's avonds ook gezellig. Of die nieuwe Vietnamees in de Véres Pálné utca met een lekkere kippensoep. Of dat choco ijsje met lavendel.
 |
| Marvelosa overdag |
 |
| en 's avonds op het balkonnetje |
Op zo'n gewone zaterdagmiddag zat ik een mineraalwater te drinken in Kert, een terras in Krisztinaváros, vlakbij waar we vorig jaar woonden. Uitzicht naar alle kanten en vooral naar drukte.
Aan de overkant van de straat bij de CBA supermarkt liep een oude mevrouw. Ze liep moeilijk met 2 krukken. Stapje voor stapje.
Achter haar zag ik een oude man aan komen lopen, ook met een stok, een blindenstok die zoals dat gaat zwiepte van links naar rechts en weer terug om het pad te banen. De oude man had de vaart er in.
Als het niet zo zielig was had ik er om gelachen als in een slapstick film. De blindenstok haakte in 1 van de krukken van de oude dame en sloeg hem weg, de vrouw verloor haar evenwicht, liet ook haar andere kruk los en lag op straat....
Voor een oude dame vond ik dat ze soepel viel en toch, meteen mat ik de afstand tussen haar en mij en de hoeveelheid auto's die er tussen reden. De oude man was wel gestopt maar zag natuurlijk niet wat hij had aangericht. Een jongen van in de 20 naderde en zoals altijd hier in Hongarije is er respect voor ouderen, niet alleen hier in het dorp maar ook in de stad. De jongen stak zijn hand uit maar dat was onvoldoende en toen tilde hij de vrouw gewoon op van straat, hield haar in zijn armen tot hij zeker wist dat ze zou blijven staan.
Eén voor één kreeg ze haar krukken terug. De blindenstok zette er de versnelling op en verdween om het hoekje van de Pauler utca, ik zag dat de dame de jongen bedankte, en nog voorzichtiger en langzamer dan daarvoor schuifelde ze naar de ingang van de CBA, waar ik zeker weet dat ze ook geholpen zal worden met haar mandje op wieltjes.
En op ons nieuwe stekje was het ook gezellig. We maakten kennis met ons buurjongetje Lájos en met zijn baasje Krisztof en we zaten zalig in onze tuin waar Daksi de nieuwe stoel van P uitprobeerde. Het is nog even wennen, regelmatig grijpen we mis naar iets dat we nodig hebben maar in de Pastorie ligt....we proberen onze spullen te verdelen en willen niet te veel dubbel kopen, maar ja een dunschillertje bijvoorbeeld of een garde om eieren te klutsen moet er nog wel komen.
Op de zondagmiddag hadden we afgesproken met vrienden voor een maandelijkse wijnproef, deze keer zomerse wijnen uit de Balaton streek en uit het grensgebied met Slowakije. Heerlijk en in goed gezelschap vloog de middag/avond voorbij en met tram en busje kwamen we ook weer veilig thuis.
 |
| P met lieve Lájos |
 |
| D probeert de stoel |
 |
| Maar met de baas is het nog fijner.... |
 |
| Vegetarische hapjes als begeleiding van de wijnen |
