Een beetje anders

Gisteren zijn we teruggekomen uit het platteland.
We hadden een weekje vakantie gepland en niets leek er op dat het zou misgaan. En toch, het liep een beetje anders. De 5 dagen vakantie werden er uiteindelijk 2 en de rest werd bij de laptop doorgebracht en aan de telefoon.
En zo belangrijk ben ik echt niet hoor.....maar soms moeten er gewoon dingen gebeuren die geen uitstel kunnen hebben of die gewoon beter meteen afgehandeld kunnen worden.

Het begon al een beetje anders. Iedereen die op het platteland woont weet dat er in een huis dat maanden leeg staat dingen gebeuren. De bewoners die er altijd wel zijn maar zich schuil houden of voor de mens vluchten, pakken de gelegenheid en nemen de boel over. Dat weten we en daarom hadden we overlegd met mensen uit ons dorp die onze sleutel hebben.
Natuurlijk wilden ze polshoogte nemen, natuurlijk ook alles schoonmaken en natuurlijk zouden ze de uren goed bijhouden en als ze wat nodig hadden, schoonmaakspul naar eigen keuze dan zouden ze dat gewoon kopen.
Waar het nou is misgegaan.....we weten het niet, ergens in de communicatie zullen we maar zeggen.

Vliegenlijken, spinnepoepjes, muizenkeutels, spinnewebben, stofwolken in bedompte geuren, muf vermengd met muizenpies.
Wat het blote oog kon zien hebben we zelf gedaan en voor de rest laten we het maar voor de volgende keer. Eigen vuil in eigen huis is tenslotte minder erg.

F en D waren blij. De hele dag bloot, tuigjes aan de kapstok, naar believen naar buiten en blaffen naar de maan in de boventuin.
Wat ook nog een beetje anders was, de magnetron, de vaatwasser, de trafo van het internetmodem en de wasmachine deden het niet. In augustus is er een plotselinge extra stoot electriciteit door de leidingen gestuurd als gevolg van een bliksem inslag in een EON kast hier in de buurt. Het dorp wist er van en had ons al ingelicht, iedereen had schade aan apparatuur en iedereen had ideeen over hoe het geld terug te krijgen.
Omdat we er van wisten hadden we de magnetron uit BP ingeladen, ideaal omdat we ook voor 2 dagen Thai hadden meegenomen. Zonder Thai kan een week bijna niet goed gaan. P had een andere trafo aangesloten en we hadden Internet want zonder Internet kan een week al helemaal geen succes worden. Na 4 dagen ging de wasmachine het gewoon uit zichzelf weer doen en de afwas deden we met de hand.

Alles valt in het niet en lijkt volkomen onbelangrijk naast de echte reden waarom we een verblijf op het platteland niet langer wilden uitstellen. Het gaat niet goed met onze vriend M. Om eerlijk te zijn, het gaat heel slecht. Jaren geleden was er een hele foute moedervlek en de chemo deed goed werk. Een tijdje geleden werd er wat nieuws gevonden, in de buikholte en dat lijkt M nu fataal te worden. Het is treurig. Een man, altijd buiten, handen nooit zonder gereedschap, sterk als een paard, nu als een klein hoopje mens op de bank, moeite met opstaan, niet omdat de benen het niet meer doen, maar omdat hij zo moe is, zo verschrikkelijk moe. Afgelopen donderdag was zijn verjaardag. Wat moet je iemand geven op zijn laatste verjaardag? Wat geef je iemand die best van snoepen hield en een glaasje koffielikeur maar nu niets meer binnen kan houden?
M en M zijn realistisch en houden niet van neuzelen. Dat is fijn want daar houd ik ook niet van. Dingen die iedereen weet hoeven niet te worden gezegd en als het moment daar is, is het vroeg genoeg. Wij hebben afscheid genomen alsof we elkaar snel weer zien en we wisten allemaal dat de kans daarop heel klein is.

Het was grijs in het dorp toen we wegreden. Alles was wel grijs eigenlijk in ons en om ons heen.
In BP aangekomen klaarde het wat op. Thuis wachtte ons een grote verrassing. De hulp die voor de eerste keer bij ons zou schoonmaken en zich ziek had gemeld was toch gekomen. Hoe blij kun je zijn met een schoon huis en met wat uren die opeens over zijn en voor wat anders gebruikt kunnen worden? 's Avonds besloten we onszelf te verwennen in mijn favoriet, met peszgő en oesters en nog meer lekkers, en gewoon weer wijn voor ons allebei omdat de tram en bus konden rijden.

Vandaag nog 1 dagje voordat er een drukke week begint, een extra drukke deze keer maar met een goed vooruitzicht op Sinterklaas aanstaande vrijdag. Misschien nog naar de antiekmarkt waar we de vorige keer een leuke prent kochten? Vrijwel zeker een sonkatál en een glas wijn bij Palack, samen met F en D die daar ook gewoon welkom zijn.

Omdat het zo lekker was, 2 x 6 deze keer

Steak tartare voor ons samen

Een big voor P, beetje onscherp....

en mosselen met veel knoflook voor mij

de prent van de antiekmarkt, toch wat platteland in de stad

Agendablock

Ik had het mij nog zo voorgenomen. Schrijven, meer schrijven, meer blogs. En vanmorgen kwam ik alweer tot de ontdekking dat het mij niet is gelukt. Het schrijven wel, genoeg woorden, zinnen en rapporten hebben het daglicht gezien maar niks om te delen op dit blog. Nog erger is dat ik in de agenda terug moet kijken wat er ook alweer allemaal was....

Een zogenaamd agendablock was het en de voornemens blijven hetzelfde, meer blogs over ons leven naast het werk op platteland en in de stad.
De vorige keer eindigde ik met onze plannen om naar een ouwe getrouwe te gaan en dat was als vanouds een feestje. Oesters om te beginnen, muziek uit de vleugel en de ambiance waar je niet op uitgekeken raakt. En omdat Déryné, want daarover praat ik, altijd open is, zat ik er gistermorgen heerlijk in mijn uppie koffie te drinken en te genieten van alles om mij heen dromend over de rest van het weekend.

Ik was ook nog jarig in de tussentijd maar vanwege het agendablock kwam het niet van vieren. Collegae over uit het Noorden en daarna zelf naar het Noorden voor 4 dagen. Ik kwam terug op zondagmorgen, vroege vlucht dus nog de hele middag voor de boeg om alsnog de verjaardag te vieren. Plannen genoeg in het hoofd maar ons grote geluk is dat in de stad alles kan en daarom regelden we prachtige verse pasta via de laptop en lagen we op de bank een film te kijken zonder bezoek, zonder feestgedruis maar wel gezellig met de ogen op half 7.

Vannacht is Zwarte Piet geweest, tenminste, wij denken dat hij zwart was. Zodra wij de datum weten van aankomst praten wij met F en D. Wij zetten schoenen, oud als we zijn en onze honden lenen onze sloffen. Niet elke dag, net als vroeger toen we kind waren, maar wel met regelmaat en zeker in het weekend. FD spelen het spel mee en laten Zwarte Piet rustig zijn gang gaan, een oogje dichtknijpend als hij via de schoorsteen in de badkamer binnenkomt en hondensnoepjes in de sloffen legt en een zakje truffels voor mij. Wij denken dat de Sint hier een Lidl fan is. Die Lidl timmert wel aan de weg, deze week kwam er een krantje binnen met alle LUXE spullen voor het eind van het jaar. En ik denk dat binnenkort de speculaasjes de schappen weer vullen.
Wij gaan dit jaar ook voor Sinterklaas, met vier vrienden inclusief loodjes trekken via een prachtig online systeem dat zelfs kan regelen dat je nooit jezelf of je eigen partner kunt trekken.

Gistermiddag waren we in Kelet café, een heel gezellig boekencafé dat het 1 jarig bestaan vierde. Omdat onze vriend T hier adviseur is en er dus ook was, werd het een kleine reunie samen met vrienden B en G.
En vandaag? Ik weet dat er niet ver van ons een antiek markt is.....en dat is zeer uitnodigend. En wandelen met FD, ergens een broodje, misschien zelfs een glas wijn? En vanavond zeer waarschijnlijk die heerlijke Thai die we gewoon kunnen bellen voor allerlei heerlijks dat dan ook meteen voor morgen is, als de agenda weer vol is met andere dingen.

Wat lekker, echte verwennerij

Déryné, blijft mijn favoriet

Zomaar onderweg een muurschildering

Koffie bij de open haard