zondag 29 maart 2015

Een nieuw record

mooie gamba's voor in de curry en de soep

curry in wording

Patrick's day

Op pad naar het Noorden
Beetje bewogen maar lekker

zwaardvis met spinazie

eendenlever

heerlijke peszgő uit Badacsony



Ik heb een record gebroken. Het was niet zo gepland maar het gebeurde gewoon. Meer dan een maand zonder blog, terwijl er toch meer dan genoeg was om over te schrijven. Terugkijkend in mijn agenda deel ik een paar mooie dingen die we meemaakten.

Net na de 6 weken mis voor M waren we heel kort in de Pastorie. Checken hoe de winter ons huis had achtergelaten en natuurlijk op bezoek bij M. Met ons huis alles in orde, als je de steeds minder wordende waterdruk even vergeet die je laat dansen onder de douchestraal om nat te worden. Als je ook vergeet dat onze vaatwasser nog steeds stuk is en er toch wel ietsje meer tijd nodig is dan een kort weekend om het huis met de dikke muren een beetje behaaglijk te maken. En toch was het leuk in ons hoofdhuis met onze spulletjes en onze boeken en de vrijheid om het huis heen. En voor F en D was het een weerzien in hun eigen Grote Paradijs.

M was nog erg verdrietig na het overlijden van M. We kletsten en luisterden vooral. We werden uitgenodigd voor ebéd voor de volgende dag want alleen is ook maar alleen. Zielig, machteloos en moedig.

In de tussentijd was ik ook weer even in het Noorden. Als altijd leuk om in een ander stukje Europa te zijn.

Op het platteland deed ik kookworkshops bij vriendin M. M is niet in Budapest maar kookworkshops zijn er wel. Met vienden B en G deden we de Thaise variant, 2 soorten soep en heerlijke curry. Het was gezellig, de echte Thaise kokkin gaf goede tips en de workshop was goed voorbereid. Voordeel van de stad is dat je de ingredienten ook gewoon kunt kopen en elke keer verbazen we ons dat de Thai en ook deze workshop zo goed te betalen zijn, als je kijkt naar de prijzen van alles dat er in de recepten wordt genoemd, zoals de koriander en de garnalen.
Aan het eind van de workshop aten we samen een beetje van alles en lagen er bakjes klaar om verder alles mee te nemen voor de avond. De kookschool heeft nog veel meer varianten, dus wellicht de volgende keer een ander werelddeel.

Sint Patrick's Day ging ook niet ongemerkt aan ons voorbij. Niet dat we Ierse roots hebben.....niet dat wij Ieren kennen, maar elke feestje is er één. Zittend op het Farger terras zagen we de optocht in wording en kregen wij ballonnen om mee te doen. Het was een vrolijk en vriendelijk geheel, met veel Ierse hondjes met ballonnen aan hun riempje en opvallend veel mensen met rossig haar. Omlijst door Ierse muziek liepen we een stukje mee en bogen af bij de Basiliek om met BG naar de wijnbar Innio te gaan.
Over wijn gesproken, uiteraard waren we in Palack voor de wijnproef en zijn wij recent voor het eerst bij de Drop shop geweest, een wijnbar die iedereen kent, alleen wij nog niet, tot nu dan.

Donderdag landde ik veilig op Hongaarse bodem na mijn trip naar het Noorden. En des te meer deze week realiseerde ik mij dat dit geen vanzelfsprekendheid is. Om te vieren dat ik een goede piloot had getroffen waren we donderdagavond even in de stad. Happy hour cocktails in de Goszdu Udvar en daarna een voorgerechtje in de Vintage Garden, allebei plekken met weliswaar veel toeristen maar toch leuk genoeg om er zelf ook naartoe te gaan.

Gisteravond waren wij voor het eerst in Fricska, een erg leuk kelder restaurantje in de Dob utca. Op aanraden van vriendin G die een hele goede neus heeft waren wij vol vertrouwen. En dat was terecht. Leuk, lekker, gezellig en vanaf minuut 1 een gevoel dat je welkom bent en je je thuis kunt voelen. Alleszins betaalbaar. Zonder menu kaart, alleen een bord aan de wand en de baas die de wijn inschenkt die bij je gerecht hoort, afkomstig uit kelders die klein en onbekend maar goed zijn. De peszgő waar we mee begonnen was al zalig en alles dat daarna kwam ook. Een aanrader en we gaan snel terug.

De lente is begonnen, onze wandelingen met FD geuren zalig naar alle bomen met bloesem en de winterkleren hangen klaar om terug te gaan naar de Pastorie. De zon nodigt uit om naar buiten te gaan, de stad in, een terrasje op en dat gaan we dus ook doen.

4 opmerkingen:

  1. Ja, het heeft lang geduurd maar ik heb dan ook extra genoten van je verhaal. Heerlijk zo voor de zondagmiddag terwijl het buiten stormt!
    De balans veel/hard werken en feestjes vieren is goed want jullie zien er beiden prima uit! Geniet van de lente en pak elke zonnestraal die jullie vangen kunnen, heerlijk toch! Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn om weer wat te lezen over jullie . Ondanks dat ik jullie niet persoonlijk ken begon ik me al af te vragen of er iets gebeurd was, maar neen gelukkig niet. Goed verhaal trouwens en geniet lekker van de lente.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, ook ik miste jullie al maar dit verhaal heeft alles weer goed gemaakt :) Een fijne lente toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En ik dacht ineens..... K in de keuken met een schort? Dat moet een workshop zijn. Wat leuk en dan ook precies een keuken naar je hart. Ik moet ineens heel diep nadenken wat ik voor jullie ga koken. Maar eigenlijk maakt het niet uit, het weerzien zal de kers op de taart zijn.

    Het verdriet van M bracht mij een brok in de keel. Ik hoop voor haar dat het zal slijten, hoewel dat waarschijnlijk nog wel even gaat duren.

    En dan die heerlijke terrasjes in de geur van lentebloesem. Mag de lente nog maar even voortduren en dat er maar weer mooie wijnen uit kelders mogen komen en de smaakpapillen laten trillen.

    Miep

    BeantwoordenVerwijderen