Inhalen

Verjaardagsverrassing

Met M bij Palack

nog veel te gaan

zo heerlijk, een inbouwboekenkast

avondwandelingetje

erwtensoep

Spaans deze keer

Klauzál piac

Er is zoveel in te halen. Ik moest er even de foto's bij pakken om te weten wat er ook alweer allemaal gebeurde en ik weet dat ik veel vergeet omdat ik er geen foto van heb. Het schiet erbij in en waarom weet ik niet. Druk is geen excuus, misschien vraag ik mij soms af of het wel leuk genoeg is om te lezen voor anderen. De pastorie verhalen waren leuk, betekenden een heel nieuw leven. De stadse rondwandelingen waren ook leesbaar en voor sommigen zelfs inspirerend. Maar nu, nu we gewoon druk zijn met werk, haastig uit bed springen via de badkamer snel naar fiets en auto, in het donker weer terug, snel nog even achter de laptop, dat is nou niet zo geweldig om over te verhalen. En natuurlijk doen we nog veel leuke dingen en soms lijkt de pastorie blog een blog over mooie borden en gevulde glazen. Toch heb ik nog een schare trouwe lezers en om niemand teleur te stellen en mijzelf te herinneren wat er ook al weer allemaal gebeurde, ga ik gewoon door met schrijven.

Ik begin in november, mijn verjaardag. Het was een gewone werkdag en uiteraard weet niet iedereen dat ik verjaar. En toch, via via werd het bekend en was het een echte verjaardag. Na één van mijn rondes door het gebouw vond ik een prachtig taartje van Szamos met een kaarsje op mijn bureau, met gniffelende collegae op de gang. Was een super heerlijk taartje, aan te raden, met chocolade en vers fruit. Samen met vrienden hadden we een gezellig verjaardagsdiner in restaurant Borssó, met smakelijke combinaties van de Hongaarse en Franse keuken.
Midden november was vriendin M weer in het land en dat betekent kletsen, kletsen en wijn proeven, we begonnen bij Palack en een paar avonden later waren we bij M thuis met z'n 12-en om samen de HU wijnen te proeven en er natuurlijk weer over te kletsen.

En dan een mega grote gebeurtenis dit najaar. We zijn verhuisd in de Grote Stad naar een groter appartement. Nu het wel vrij zeker is dat we hier wat langer gaan vertoeven, was ik al aan het speuren naar een groter appartement. We woonden leuk en mooi en hadden geweldige buren maar ik voelde mij soms een student, op luxe kamers weliswaar, maar toch. Niet mijn boeken in de buurt, een paar bordjes en kopjes, zonder onze grote lekkere hangbank en niet zo heel veel aan de muur.
De pastorie is er nog en daar zijn we erg aan gehecht, maar de tijd is er niet altijd om er langer van te genieten. Daarom hebben we nu ook wat spullen uit de pastorie verhuisd naar de Grote Stad. Gedeeltelijk hadden we verhuizers, gelukkig, en gedeeltelijk hebben we zelf gesjouwd wat een geblesseerde rug van P heeft opgeleverd.
Ik ben blij. Blij met mijn boekenkast vol, blij met de buurt die zo romantisch is, vooral als het donker is en de ouderwetse lantaarns branden en het prachtige uitzicht op de burcht mij nog elke keer verrast.
De keuken en badkamer zijn karakteristiek zoals het op Funda zou staan, maar wij zijn er gelukkig mee, alles doet het en omdat het met eigen spullen toch snel mooi wordt. En de keuken is groot, een eetkeuken zoals P altijd al graag wilde en in ieder geval prima om de eerste erwtensoep voor dit jaar te maken.
Dit weekend waren we in de stad. Accessoires voor in de badkamer kopen bij een nieuwe Deense winkel. En naar de prachtig gerestaureerde Klauzál piac waar een antiekmarkt was, en een mooie bakker, een geweldige slager en een heerlijke kaaswinkel.
En het weekend begon op vrijdag met een Spaanse wijn proeverij met bijbehorende tapas. Deze avond bewees dat we erg gewend en gehecht zijn geraakt aan de Hongaarse wijnen maar tegelijkertijd was het zalig en zo gastvrij met tapas die geen tapas waren maar volledige gerechten. Moe, voldaan en niet meer geschikt om welk voertuig dan ook te besturen werden we veilig door de taxi naar huis gebracht.
En morgen begint de nieuwe week en in ieder geval zal er binnenkort een grote Kerstboom in ons huis staan want de plafonds zijn 3.70m.