Vorige week zaterdag was het echt lente, of eigenlijk al een beetje zomer. Het was meteen weer een voorproefje van de verzengende hitte die hier zo op je kop kan vallen en je lam legt voor alle acties die je in je hoofd had. Maar vorige week kon alles nog worden opgelost met het zonnescherm en was de zon heerlijk en verdraagbaar. De vrijdag ervoor had ik een vrije dag opgenomen, mijn collegae uit het Noorden hadden een nationale feestdag, dat scheelt al wat afspraken en toen er locaal ook ééntje was afgezegd was de agenda heerlijk leeg.
Ik besloot voor een terrasjesdag. Binnen mag ik nog nergens komen want ik heb mijn plastic vaccinatie kaart nog niet. Dat is overigens een verhaal op zich, misschien schrijf ik er nog wel eens over, maar voor nu blijft het even gezellig.
Terrasjesdag kan vlakbij beginnen. Ik liep naar beneden en wilde een ontbijtje bij Déryne. Dom genoeg had ik niet gereserveerd, je verleert het, terrasjes lopen en de tafeltjes waren bezet, allemaal, en de eerste kans was pas om 12 uur. Geen probleem, keus genoeg en ik nam plaats op de stoep voor á table, de Franse patisserie in de Retek utca. Genoeg afstand van alles en iedereen, uitzicht op een apotheek die het gelukkig heel rustig had, boze chauffeurs, ongeduldig en kiftend over een parkeerplekje en een duif naast mij die kruimeltjes raapte.
De dag begon dus al goed met een koffie en een amandelcroissant.
Even wat winkels met mondkap tussendoor. Kijken, kijken en niks kopen. Het viel mij op dat er meerdere lege plekken in de Mammut waren ontstaan, ook van winkels die het eeuwige leven leken te hebben en ook mijn favoriete schoenenwinkel heeft het loodje gelegd.
Het werd alweer tijd voor een terrasje. Achter het Parlament bij Elysée, een ruim terras met prachtig uitzicht. De hele C periode heeft er wel voor gezorgd dat je hele systeem is ingericht op afstand. Gelukkig ben ik al redelijk afstandelijk van mijzelf 😁 en ik vond een leuk tafeltje aan de uiterste rand van het terras met oleanders als buren. Ik bleef een tijdje zitten en genoot van het uitzicht. Slechts 1 rolkoffer, mannen met hesjes die controleerden op mondkapjes, rokende politie op wacht bij het Parlament. Hondjes, uiteraard hondjes, in alle soorten en maten. Ik kan er goed naar kijken en ik kan er van genieten. Natuurlijk, het gemis is er, maar er is interne ruimte genoeg om je te vermaken met hondjes op afstand.
Nog een treurige update over ons buurkatje waar ik een paar blogs geleden over schreef. Hij heeft het niet gered. Anderhalve week na de gedenkwaardige dag is hij alsnog overleden.
Het is nog steeds rustig in de stad en dat is heerlijk. Slenterend over de brede stoepen langs de mooie gebouwen en een stukje met tram 2. Op de terugweg weer richting Buda.
Het was inmiddels lang geleden dat ik bij Palack op het terras had gezeten. Palack, het is onze stamtent geweest, een hele tijd en gelukkig zijn ze open en gelukkig zie ik nog steeds dezelfde mensen die met verstand van zaken de wijn aanprijzen.
En omdat het een vrije dag was, vond ik dat ik best een glas wijn kon nemen. Ook hier genoten van het uitzicht en het leven om mij heen. De Béla Bartok út terug genomen en terrassen in mijn hoofd geprent voor een volgende keer. Drukte bij Kelet, supergezellig, een aantrekkelijke etalage bij Csebi en een lekker ijstentje.
De zaterdag zat ik op het terras van onze buurtmarkt en haalde ik allerlei lekkere dingen voor de terrasjesmiddag met B en G op ons eigen balkon. Kaas, eend, een paddenstoelensoepje en een heerlijke wijn van onze importerende buurman.
En na een lange week is het nu alweer zaterdag en ben ik gereed voor een nieuwe terrasjesdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten