De zomer voorbij

De laatste post was van mei. Heel optimistisch schreef ik over terrasjes. De temperatuur was goed en de lucht lekker fris. En Covid vaccinaties losten alweer wat op, meer vrijheid en meer terrasjes om naartoe te gaan.

En toen werd het zomer en het werd warm. Zo warm dat ik het al niet meer leuk vond, te warm voor de stad, zeker overdag. En dus schreef ik niks en was ik niet in de stemming. Ik ben een vreemde eend.....iedereen om mij heen is blij met de lange warme dagen. Ik vind het een marteling. Deed ik dan niks? Ik werkte, vanuit huis met dikke muren en op kantoor waar het bloedverziekend heet was tot het moment dat onze facility manager het niet meer kon aanzien en folie liet komen op mijn ramen. Zon blijft buiten en licht komt gewoon binnen.

Het hele gebouw had het al want onze processen zijn temperatuur gecontroleerd, maar ik had het voor mijn eigen kamer nog een beetje uitgesteld. Verkeerde zuinigheid en nu is alles weer beter.

En na het werk deden we ook wel wat, maar minder en alles wat ik mij ervan herinner was een zon die op mijn hoofd viel en mijn humeur verpestte.

Nu is alles weer goed.

De zon schijnt, het is 14 graden, soms regent het en waaien de bladeren het balkon op. Soms is het zelfs al tijd voor een heerlijke trui en sokken. Ik probeer de zomer te vergeten en te genieten van elke herfstdag tot het winter wordt, ook fijn en de lente die weer optimistisch stemt dat het een lauwe zomer gaat worden met middelmatige zon.

We zijn net terug van een heerlijke vakantie in Kroatie, met temperaturen tussen de 18 en 24 graden. Één van de volgende blogs zal daarover gaan. 

Vandaag genoten van onze eigen omgeving, een heerlijke herfst dag met alle elementen die zo'n dag nog meer kleur geven. Daarover heel snel meer.

Vanaf nu dus meer meer tekst van mij. Buiten is het al donker, de houtkachel is aan en ik ben blij, blij als een hond.