De Hongaarse Pastorie: maart 2014

zondag 30 maart 2014

Nummer 4 en langs trambaan en bushalte

Dit weekend is het feest onder de grond van Budapest. Metro lijn 4 is geopend en voor de gelegenheid mag iedereen gratis deze lijn uitproberen. Nu heb ik een maandkaart dus daarvoor hoefde ik het niet te doen, maar de nieuwsgierigheid won het van de zon bovengronds.

En ik werd niet teleurgesteld, echt ik vind het een prestatie en hoewel ik er part noch deel aan heb, een gevoel van trots kan ik niet ontkennen. Als een stad waar je van houdt weer zo iets moois kan bijschrijven, dan is dat ook logisch.
En natuurlijk was er ook gedoe rond dit werk, zoals bij bijna alles en zoals bij de Noord Zuid lijn in Amsterdam, maar nu het klaar is, ik vind het prachtig.

En boven de grond is het ook weer mooi, de haltes en de stations zijn klaar, de barakken, afzettingen, keten, zandhopen en lawaai machines zijn weg en hebben plaats gemaakt voor voetgangers, roltrappen en liften en een goede bewegwijzering. Er is over nagedacht.

Ik deed mijn stukje niet zoals het eigenlijk het beste was....in elk station uitstappen, alles bekijken en weer een halte verder. Op deze terrassendag was mij dat te gek, ik nam de metro tot aan Keleti en stapte daar op een gewone bus naar het terras op Marcius 15 tér bij Kiosk.

De andere haltes zie ik nog wel een keer en hoe mooi ik het ook vond....de oude panden van Keleti en Kiosk zijn nog meer mijn smaak.

Deze week ben ik nog blijer dan anders dat ik al die tijd die ik hier heb doorgebracht zoveel bussen en trams heb uitgeprobeerd tot aan hun eindpunt. Deze week ben ik namelijk op pad geweest met de auto.
Sinds half maart mag ik weer een nieuwe werkgever bijschrijven op mijn CV en die zit niet naast de deur. Op dag 1 deed ik alles nog met openbaar vervoer, want zoals altijd is er netjes een halte terplaatse. Een uur en 10 minuten....dat was mij toch te lang en ik probeerde de auto. Telkens als ik ergens was en twijfelde zag ik wel een bushalte of een tram in de verte en wist ik opeens waar ik was en waar ik moest afslaan. En nu doe ik dit stuk alweer alsof ik nooit anders heb gedaan.

Echt, dat verkeer in BP valt best mee, als je ernaar kijkt lijkt het erger dan dat je er in zit......maar toegegeven, vandaag was het geweldig, binnen het kwartier weer thuis bij F&D.
Een paar plaatjes van vandaag.

Veel fotografen vandaag

Naar de diepten onder de stad

Onderweg

Nooit lang wachten

Het was echt een feestje

Nog mooier

Vanuit Kiosk

zaterdag 22 maart 2014

Tussenkleding

Als het winter is in H lijken mensen wel op elkaar, echte H en import of toerist, meestal kun je de scheiding niet zo snel maken.
Mutsen, wanten of handschoenen, een dikke shawl, uiteraard de winterjas en laarzen. De H draagt meer bont, dat dan weer wel, maar de Russen ook en veelal ook de Duitsers....die winter is het één pot nat.

Ook in de zomer als het bloedje bloedje heet is en niemand van gekkigheid weet het waar te zoeken lijken we op elkaar. Water, vooral veel water, om te drinken en om in te zijn, en natuurlijk ijs. Veel en lekker ijs. Volwassenen, kinderen, gevorderde senioren, iedereen loopt met een hoorntje of bakje en de salons draaien op topdrukte tot laat in de avond.

Maar nu.....nu is het duidelijk wiens wieg hier heeft gestaan en wie later is aangekomen. Op straat, in de bus, het is meteen duidelijk. Wij staan al in de zomerstand, kleurig en flodderig met hoogstens een dun jasje voor erbij of een vest voor als het avond wordt. De H houdt het nog een beetje af, hij weet dat de winter zo weer terug kan zijn en heeft het niet op kou lijden. De mutsen zijn er nog, de handschoenen ook en zelfs de combinatie terwijl wij bij het idee alleen al een hartverzakking krijgen.

Kijk eens in een willekeurige kinderwagen....alleen het zien maakt ons al benauwd en neigt naar het uitpakken van de kinderen en baby's die nog rustig in skipak en muts liggen te zweten.

En uiteraard heeft iedereen gelijk en mag iedereen lekker doen wat bij hem en de volksaard hoort!

Gisteravond was het weer 180 graden anders. Wij waren in de MUPA voor een concert, het openingsconcert van het Lente festival in Budapest. De H kleedt zich ervoor en vooral de dames waren chique en daarmee bloterig. Ruime decolleteés, blote armen en ruggen en onzichtbaar dunne panty's. Het aandeel "nieuwkomer" was hoog en ook de toerist was volop aanwezig en het was volkomen overzichtelijk wie bij welke groep hoorde.

De voorspellingen lijken de import in de kaart te spelen, de truien kunnen worden opgeborgen, maar niks is zeker!

woensdag 12 maart 2014

Thuis met tasje in de tram

Vroeger hoorde ik van oma al veel over het dagelijks leven in Hongarije. Het stadse leven dan, want oma was een echte Budapestse. Toen ik als kind van 10 voor het eerst in de Grote Stad kwam, werd ik verder bijgepraat door mijn Klárinéni.
Er was niet veel te koop in die tijd, ook niet de dingen die wij als vanzelfspekend beschouwden. En als er dan iets te koop kwam, was dat altijd een verrassing, nooit communicatie vooraf, nergens reclame, opeens waren er volle schappen in een winkel ergens in de stad.
De lange rij voor die winkel verklapte de nieuwe aanvoer en dan moest je er snel bij zijn.

Klárinéni liet mij tasjes zien. Handige tasjes, licht van nylon en opvouwbaar, pasten zo in de handtas. Die tasjes werden op het grote moment uitgevouwen en meegenomen naar de schappen om de buit voor thuis in te vervoeren. Een grote buit meestal want de tasjes waren oersterk en omdat je nooit wist wanneer er weer een verrassing zou plaatsvinden werd er maar meteen goed ingeslagen.

Ik weet niet of die tasjes in NL ook bestaan, ik heb er nooit zo op gelet. Ofwel je krijgt er een tasje bij, ofwel je koopt gewoon een plastic exemplaar. Hier in BP liggen ze in grote getale bij de drogist. Ik heb er 2 en ik heb ze al vaak gebruikt. Ze zijn ideaal! En als ze gebruikt zijn, laten ze zich weer net zo klein opvouwen en terugstoppen in hun hoesje voor in de handtas.

In de tram hoor je erbij met zo'n tasje. Het laat zien dat je weet hoe het zit, dat je niet net bent ingevlogen voor een weekendje stad, maar dat je er thuishoort. Er zijn een stuk of wat dessins, niet heel veel, dus de kans dat je iemand tegenkomt met hetzelfde tasje als jij op schoot hebt is groot en ook dat is al leuk.
Nooit geweten welke wereld schuil gaat achter een goedkoop en praktisch nylon tasje.

Superhandig!

Ik zit graag in tram 6. Deze tram is modern en daarom stiller dan de meeste en geeft mij de gelegenheid om mijn luistervaardigheid van het Hongaars te oefenen.
Een tijdje geleden stapte er een groep meisjes in, een jaar of 14. Ze waren druk aan het kwebbelen over anderen, over school en over kleren en waar je die kleren dan het beste kon kopen. Bij Blaha Lujza tér stapten ze uit op 2 meisjes na.
De één was dun en spichtig, blonde lange haren in een staartje en een bleek gezicht. De ander was stevig, haar kleren net een maat te strak, zwart en roze met veel glitters, donker van haar en mooi licht bruin van huid. Ze leek wel een paar jaar ouder.
Ze praatten verder over kleding en het blonde meisje stelde voor om nog even te gaan winkelen. Het donkere meisje aarzelde. Na wat enthousiaste aandrang van het spichtje kwam het hoge woord er uit en opeens was het bruine meisje een stuk kleiner en heel erg jong. Haar moeder werkte 's avonds en daarom moest zij direct na school naar huis om op de andere kinderen te passen en voor het eten te zorgen........

Het leven in de tram is het leven van alledag in de stad. Soms mooi, soms humorvol en soms ook triest, net als het Grote Leven zelf.
Ik ben blij dat ik er deel van uit mag maken.

dinsdag 4 maart 2014

Zee!

Zondagnacht kwam ik terug van een weekje Nederland.
Ik was al een tijdje niet geweest en mede op aandringen van P die een paar weekendjes had genoten, boekte ik de vlucht. Uiteraard in nauw overleg met mijn familie en een paar goede vrienden want zomaar op de koffie werkt niet als mensen druk zijn met banen en niet naast elkaar wonen!

Als je even weg bent, ben je snel een buitenlander in eigen thuishaven. Ik verdiepte mij van te voren in de hele chipcard geschiedenis om niet al te oenerig over te komen en als kip zonder kop over de perrons te zwerven.
Er werd mij gevraagd wat ik wilde en dat was niet moeilijk.

Zee! Zee op de 1e plaats en alles wat daarbij hoort, zeevis, zeehaven, Zuiderzee.

En verder de andere leuke dingen van Nederland, de multi culti keuken, de mooie steden en pittoreske stadjes. Naast de zee al het andere water.
De kaas, de (Afhaal)Aziaat en de pannenkoeken.

Ik ben vreselijk verwend! Van begin tot eind.
Cadeautjes naast mijn bed. Heerlijk eten en drinken. Alles gezien wat ik graag wilde. In levende lijve bijgekletst met diegenen die ik ook in de mail het meeste spreek.
Op mijn nachtkastje een foto van Coco met bloemen ernaast.

Kortom het was een groot succes en een heerlijke week!
En die chipcard.......heeft geen geheimen meer voor mij. Ik ben in- en uitgecheckt, heb getreind en gebust zonder problemen en weet hoe het opladen in zijn werk gaat.
Ik ben weer helemaal bij!

Ik heb veel foto's, hieronder een kleine selectie van al het moois, leuks en lekkers.
Dank aan jullie allemaal voor de super verwennerij!