Het was niet veel winter dit jaar. Het heeft gevroren, bij de pastorie wat meer dan hier, maar al met al was het niet indrukwekkend. De sneeuw liet zich even zien maar smolt weg zo snel als ze gevallen was. Al eerder in Hongarije heb ik gedacht dat de lente echt was ingetreden en toen werden we wakker op Paasmorgen in een dikke witte wereld.
Er is niks dat er op wijst dat dit weer gaat gebeuren. De dikste truien liggen op een stapel, de winterlaarzen glimmen nog van het ongebruik en de fietstocht van laatst heeft een vervolg gekregen langs de Donau, langs de Marina met dure jachten, een restaurant dat wilde kat heet en nu alleen afhaal doet. Ook dit wkend stralend weer, blauwe lucht, een heerlijke zon, niet zo'n overdreven vuurbal die de zomer terroriseert, nee, een gewone gele bal in het blauw die de kou erafhaalt en het eerste kleurtje toevoegt aan de bleekscheterigheid van winter en veel Home Office.
Het wkend begon goed. P kocht een nieuw lekker zacht mandje voor Daksi omdat de oude bonkjes dat hebben verdiend. We bezochten de buurmarkt waar deze zaterdag Burrito's op het menu stonden. Het was druk in onze wijk, anders dan anders want het was lomtalánitás. Zolders en kelders en garages waren leeggetrokken, en de overbodigheid stond op de stoep.
Busjes met opkopers reden langs, zetten een mannetje neer voor de bewaking en reden door, spiedend naar Goud temidden van de rotzooi. Ik hou van dit sfeertje, een tweede of derde leven, iets van niets maken. Ik keek bij een oud houten omhulsel, aan de planken die eromheen lagen zag ik dat het een boekenkast moet zijn geweest. Iemand die heeft besloten te stoppen met lezen, iemand die geen genoeg kon krijgen van een beeldschermpje en nu alles via de e-reader leest? Geen idee, maar het hout was een te groot project voor mij om er serieus over na te denken. Eindje verderop lagen mappen, met een papierwinkel die deed denken aan een administratie van een bedrijf of een georganiseerde particulier. Even overwoog ik om te kijken en de mappen eventueel confidentieel te laten afvoeren, maar al snel liet ik die verantwoordelijkheid maar weer varen.
Druk met hondjes was het ook, hondjes met balletjes, rennend de heuvel af, hun jasjes thuis gelaten.
Via de Ketting brug liepen we naar Pest en omdat de stad een dorp is kletsten we even met een collega van P. Thuis maakte P een lekkere GT en zaten we buiten op ons eigen terras met boek.
De verkiezingen komen er aan, ruim op tijd registreerden we ons en keurig ontvngen we stembiljet en keuzelijst. Meer dan ooit willen we graag gebruik maken van ons stemrecht.
Een prima wkend was het weer, de blauwe luchten en de zon beloven deze week nog even te blijven en hopelijk hebben we daar deze week wel even tijd voor........tussendoor dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten