Gelukkig staan we niet alleen in de liefde voor dieren. De reacties naar aanleiding van mijn vorige blog gingen vooral over het onfortuinlijke katje op onze oprit.
Een naschrift dus, over hoe het wkend verder verliep.
De overbuurman belde en deed verslag. Het lijkt er op dat het katje een acute hernia heeft. Of er nou wel of niet aan aanrijding heeft plaatsgevonden, of dat dit euvel op een andere manier is ontstaan, we weten het niet, maar op dit moment lijkt er nog hoop. Het katje is nog in de kliniek ter observatie en indien mogelijk voor behandeling.
Daksi heeft dit ook een keer doorgemaakt, in zijn begin tijd bij ons. Hij was aardig hersteld van zijn uitzettings avontuur, of zijn verdwaal reis, we zullen het nooit weten, en opeens was zijn achterlijfje verlamd. We waren in alle staten, zo blij dat we hem hadden kunnen redden en dan alsnog een drama. De plattelands dierenarts bekeek ons altijd met een mengeling van amusement en verwondering, hoe beheerst paniekerig wij kunnen zijn. Hij onderzocht Daksi, jaste er 2 injecties in en gaf pijnstillers en dacht dat het met een paar dagen wel weer goed zou gaan. En dat was ook zo.
Over het katje zijn we vast en zeker nog niet uitgepraat, maar in ieder geval dank voor de reacties!
En de rest van de zondag? Het was mooi fietsweer en we namen het fietspad langs de Donau, iets verder dan Romai part en daarna via de Pest kant weer terug. De terrasjes dicht, maar genoeg plek aan het water om even heerlijk te zitten en het meegenomen water en het biertje op te drinken.
's Avonds keken we naar een andere fietstocht in Oostenrijk, langs de rivier van Salzburg naar Passau met wat uitstekers onderweg. Nu we zelf niet kunnen reizen, kijken we gewoon naar anderen en dat is heerlijk om bij weg te dromen, liggend op een heerlijke fauteuil met hocker, onder een dekentje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten