dinsdag 23 oktober 2012

Plannen te over.....

Naast onze Pastorie ligt een stukje grond. Boerengrond. Er heeft mais op gestaan, aardappels, luzerne en toen wij jaren geleden ons huis kochten hoopten we dat het stukje erbij hoorde....
Toen dat niet zo bleek te zijn hebben we geprobeerd het te kopen, toen nog met onze NL salarissen en onze plaatselijke domheid, maar gelukkig achteraf gezien, wilde de boer het niet kwijt.

Nu wel, maar aangezien we nu wel geintegreerd zijn en weten van prijzen en een locaal H salaris genieten was de onderhandeling al gestart op een veel lagere basis. Na wat heen en weer schrijven op papiertjes, na wat weken stil afwachten kwamen we met boer buurman Imre tot overeenstemming.

In de bureaucratie duurde het toen nog wel even, er moest een grondmeter komen om de paaltjes te zetten en de preciese grenzen voor het kadaster te bepalen en dit gaat niet in 1 sessie......de eerste sessie is alleen kijken en een beetje mompelen en praten en dan is de 2e sessie echt, met meetapparatuur en met paaltjes.

Daarna begonnen de kosten. Eigenlijk vonden we de kosten aan de hoge kant voor de prijs van de grond zelf maar wie A heeft gezegd....de koop moest in het grondboek van de instanties worden opgetekend. Daar moesten wij dan naartoe om te betalen en om de nieuwe tekening van ons landgoedje te bekijken.

De laatste stap was de daadwerkelijke overdracht waarbij Imre en echtgenote, wij en uiteraard de advocaat aanwezig waren. Gelukkig spreekt Gabor de advocaat Duits en was het contract dus voor beide partijen zo helder als glas.

En nu voelen we ons grootgrondbezitter.
Mensen vroegen ons, heb je het nodig, wat gaan jullie er dan mee doen?
Nodig hebben we het niet, we hebben genoeg aan ons oude stukje, maar het stuk grond van de buurman.....dat is toch wel erg aantrekkelijk om in bezit te hebben, als was het maar om te voorkomen dat je nieuwe buren krijgt die niet zo aardig zijn als Imre en zo stil als mais.

Plannen hebben we te over, maar tot nu toe zijn die blijven steken in ons hoofd en is er niets gekomen van uitvoer.
Tabaksplanten, hop, olijfbomenplantage, vlas.
Alpaca's, mangalica's, ezeltjes.
Walnotenbomen, schapen, wijndruiven.
Geiten voor kaas, ganzen voor de lever.

Dieren vinden wij het leukst, maar dieren vinden wij leuk om te hebben en te aaien als aangenaam gezelschap en niet om te slachten, te verkopen, zorgen te hebben als ze ziek zijn. Bovendien leven we nou eenmaal een tamelijk onregelmatig leven, half in de stad en half hier en dat is niet zo handig met dieren.

Hop zag ik helemaal zitten en het eindprodukt Kruidig Pastorie Bier ook, maar ik zag op tegen het opzetten van de infrastructuur.
Zo als met alles gaan de kosten voor de baten uit en daarom waren die olijfbomen ook vrij snel gestrand.

Vooralsnog zal Imre het land nog 1x grondig omploegen en alle sporen van de mais planten wegwissen, een wintertje braak liggen kan geen kwaad en wie weet hebben we dan een gouden idee dat we voor de kosten van oud ijzer kunnen uitvoeren.
In de tussentijd genieten we van het idee en van de wilde plannen!


2 opmerkingen:

  1. Het allermakkelijkste? Acacia's :De jonge boompjes, cm of 50/60, kosten haast niks en in een jaar of 7 zijn ze te kappen als brandhout en dan lopen ze gewoon weer uit. Geen omkijken naar...wij zijn ook grootgrondbzitters en kunnen al die grond niet (meer) zelf bewerken, maar zó gaat het heel goed! Volgend jaar gaat een imker er bijenkasten bij zetten, dus dan komt er ook nog honing van. Tis maar een tip(je) hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. helemaal gelijk,dachten wij ook; het huis van de buren komt maar één keer te koop,gewoon dóen!
    ben heel benieeuwd wat het uiteindelijk gaat worden,maar er komen vast wel meer ideeën opborrelen.
    Altijd leuk, stukje erbij!

    BeantwoordenVerwijderen