Tijd voor thee

Het was even stil, geen writers block, in tegendeel, maar aan het genieten van een vakantie in Kroatie. Heel mooi, heel leuk en heel lekker en deze en de volgende blogs zouden daarover gaan.........mits ik niet sinds gisteren weer in BP zit en het zo leuk is in de stad dat ik dat eerst even moet melden.

Wintertijd, nog eerder donker dus en nog eerder de prachtige verlichting aan. Voor mijn gevoel minder toeristen en nog meer het idee dat de stad van ons is, van de bewoners die wonen, werken, boodschappen doen en genieten. De kraampjes op de pleinen zijn leuker in het donker en de rum thee, de forralt bor en de warme choco ruiken heerlijk.
Gisteren na 2 weken heerlijke vis en schaaldieren weer een zeer smakelijke Thai, alsof ik nooit ben weggeweest, het flesje water staat al op tafel voor ik goed en wel zit en het blaadje met hete pepertjes ernaast.
Te leuk om meteen naar huis te gaan en langs de gezellig verlichte eettentjes en kroegjes, in gezelschap van wandelaars met hondjes in jasjes, loop ik naar "mijn" theehuis.
Ik neem de Russische blend en ga verder met genieten.

Het is moeilijk voorspelbaar van de buitenkant of ik mij meteen thuis voel in een restaurant of in een theehuis in dit geval. De grootte doet er soms iets toe, de verlichting, de andere gasten die er zitten, maar zo langzamerhand ben ik er wel achter dat het gevoel van welkom zijn en je dus thuis voelen, vooral komt door de geur, de temperatuur en door de mensen die er werken. Dit soort dingen vallen pas op als je meestal alleen ergens binnenstapt.
In het theehuis is het gewoon goed, het ruikt lekker, er zijn geurkaarsen maar dan niet van die goedkope pleeluchtjes, nee, eerder kruidig en verfijnd. De temperatuur is precies goed, lekker warm als je van buiten komt, maar niet om te stikken zoals in veel shopping malls hier in de stad. En de mensen, een vast team en elke keer dat ik kom voel ik me meer welkom dan de keer ervoor. En gisteren zelfs een hand en een extra begroeting na 2 weken.

Vandaag had ik even een boodschap te doen. Tien jaar geleden alweer kreeg ik van P een horloge waar ik de 7 jaar daarvoor bij had staan kwijlen. Het is mij zeer dierbaar, zo'n horloge dat je niet bij iedereen laat nakijken of zelfs even achterlaat. In de Pastorale buurten zit geen dealer maar in de stad gelukkig wel en een hele tijd geleden was ik al voor een nieuwe batterij geweest en dat moest nu weer, samen met een nieuw leren bandje.
De deur is standaard op slot maar wordt als een haas voor je geopend, het atelier is beneden en daar werd ik binnen het halve uur voorzien van alles dat ik nodig had.
Toen ik zat te wachten vroeg ik me af of zo'n winkel het nu moeilijk heeft, crisis, niet het rijkste land van Europa en ik bladerde verder in de tijdschriften die me lekker maakten voor aanvullingen. Er kwam een man naar beneden, ook een reparatie van een duur Zwitsers horloge. Een Indier, in pak en met smartphone. Hij mocht ook wachten op zijn horloge en meldde dat hij boven nog wat leuks had gezien, dat hij dat even ging kopen en dan zijn horloge weer kwam ophalen........
Mijn horloge was zo snel weer in orde en om mijn pols dat ik helaas heb gemist wat de aankoop is geworden.

Op weg naar mijn theehuis kwam ik een nieuw Syrisch restaurant tegen, zeker leuk om een keer te proberen, maar nu was het tijd voor thee. En ook had ik nog niks gegeten, gelukkig maar......
Weer een hartelijk welkom en toen ik terug kwam bij mijn tafeltje na het handen wassen stond de crew me op te wachten. De man uit Jordanie vertelde me dat ze mij een traditionele Chinese thee ceremonie wilden laten zien. En natuurlijk liet ik me graag verrassen.

Het theemeisje kwam aanrijden met een wagentje, kommetjes, koperen pot met kokend water, kommetje thee, een Buddhabeeldje. Ik zal niet haar hele verhaal navertellen, maar wat heb ik een leuke avond gehad! Ze vertelde 2 legendes waar de thee vandaan zou zijn gekomen, ze legde uit waarom de kommetjes, het theepotje en de Buddha eerst overgoten werden met kokend water. Het verschil tussen zwarte, groene en witte thee. De herkomst, de allereerste lading thee in Europa die in Amsterdam werd gelost. Ze maakte haar eigen favoriet voor me, een groene jasmijnthee. Heerlijk.
Precies goed ook weer, niet te lang, niet gehaast, niet te glad, maar echt gemeend en bevlogen door thee.

En na de ceremonie ging ik door met waarvoor ik was gekomen, thee met wat hartigs en daarna thee met wat zoets en daarna gewoon nog wat thee.
Ik weet zeker dat het meisje nog veel meer te vertellen heeft en daarom weet ik zeker dat ik snel weer tijd voor thee maak. Misschien morgen al.