Nu het zulk geweldig weer geworden is leent BP zich weer voor andere mooie dingen. Dit weekend is het Grote Genieten weer volop bezig.
Afgelopen vrijdag deed ik iets dat ik voor het laatst deed toen ik een kind van 10 was. Ik beklom de toren op János hegy.
In 1974 gingen we met de tandradbaan omhoog de Budaer heuvels in, namen daarna het Pionierstreintje en liepen het laatste stukje. En terug namen we de kabelbaan. Deze keer deed ik het anders, ik nam de bus naar Normafa en omdat het mooi is en goed weer, liep ik de rest. Het leek verder dan in mijn gedachten maar het uitzicht was nog veel indrukwekkender dan ik mij herinnerde!
Prachtig naar alle kanten toe en omdat ik de stad nu wat beter ken dan toen, herken ik veel meer. De weg naar Budakeszi met het TBC instituut en het Sanatorium, de mooie appartementen met de tennisbanen, uiteraard de stad zelf met de bekende torens en andere hoogtepunten. Helemaal in de verte een Hotel met houten huisjes, rustig gelegen en toch vlakbij de stad.
In 1974 was er geen terras en ik had gehoord dat dit er nu wel zou zijn......maar ik was te vroeg in het seizoen, de toren was de toren en voor het handjevol belangstellenden een terras openen....
Ik liep weer terug en zag dat de kabelbaan ook buiten bedrijf was, net nu, tot volgende week en daarom liep ik gewoon terug naar Normafa en bestelde op het heerlijke terras een grote fles water.
Aan het tafeltje naast mij gingen 3 mensen zitten waarvan 2 uit NL. Ik probeer nooit af te luisteren, maar toch, ik had gehoord dat het NLers waren. Eén van de dames kwam mij bekend voor en in je eentje heb je alle tijd om te piekeren waarvan dan wel. Na wat twijfel schoot mij een voornaam te binnen maar dacht dat het niet waar zou kunnen zijn, hier in BP op een terras hoog in de heuvels. Een voornaam van heel lang geleden, middelbare schooltijd. Zij zaten lekker te eten en te praten en ik besloot om te vertrekken en nog even verder na te denken.
Inmiddels hebben we contact, via Linkedin, het klopte, we waren schoolgenoten en allebei gezegend met H roots. Hoe klein is de wereld....
Ik sloot de dag feestelijk af met asperges. De asperges zijn hier vaker de groene en de hele dunne, net als in Kroatie en die vind ik zelf ook smakelijker en iets meer bite hebben. Ik kreeg een zalig soepje en een heerlijke risotto en om de leuke dag te vieren nam ik er een glas Furmint bij.
Gisteren een totaal andere dag. Sinds máánden weer eens ontbeten op een terras, daarna de biomarkt die nog drukker en vrolijker was dan de vorige keer.
Het hoofddoel van vandaag was de Donau. Naast alle bussen, trams en metro's is er ook een boot dienstregeling. Er worden diverse haltes aangedaan, meestal in de buurt van de bruggen, en vanaf het water biedt het een prachtig uitzicht op alles dat de stad te bieden heeft. Ik stapte ergens in het midden op en liet mij in een uur naar het eindpunt brengen, Kopaszi gát.
Kopaszi gát had ik alleen nog maar vanuit de auto en vanuit de trein gezien, er rijden geen bussen en trams naartoe, voor autobezitters is het goed te bereiken, maar de boot stopt er dus wel. Kopaszi gát is een soort brede dam in de Donau, een soort schiereiland dus, dat helemaal is ontwikkeld voor leisure. Een park, een strandje, terrassen, veel paviljoenen, ligweides, ruimte om feesten te organiseren, kortom een dag uit in de stad en toch genieten van Buiten.
Ik vond het erg leuk, mooi aangelegd, hip, veel gebruik van natuurlijke materialen, druk, maar niet té.
De paviljoenen waren ook druk, ik hoorde meer H dan andere talen, er werd flink besteld en ik zag mooie dingen verschijnen op de tafeltjes. Ik gun de uitbaters een mooie lange zomer en dito najaar, want ik vermoed dat er nogal wat terugverdiend moet worden.
Ik pakte de boot terug en besloot all the way te gaan, tot het andere eindpunt, Romai fürdö, dik 2,5 uur verderop. Het was een mini cruise, zittend voor op het open dek en al het moois waar ik voorbij gleed. En op het andere eindpunt was het ook feest, bootjes, parasollen, veel mensen likkend aan ijsjes of etend aan lángos en vooral heel veel Genieten. Heel anders dan op Kopaszi gát en ik denk voor een andere doelgroep, maar het zag er niet minder geanimeerd uit.
Ik pakte de bus en de metro terug naar de Binnenstad en genoot nog even van de dag!
 |
| Kopaszi gát |
 |
| Kopaszi gát, de paviljoenen |
 |
| Zo'n bootje was het...doen als je in de gelegenheid bent! |
Nou, dat ziet er al helemaal zomers uit zeg; ben je na al die uurtjes op het water niet verbrand?!
BeantwoordenVerwijderenKopaszi gát ziet er goed uit, kan me voorstellen dat iemand daar haar/zijn verjaardag prima kan vieren met een groep, vooral als je in een klein appartement in de stad woont. Maar ook voor bedrijven die met hun medewerkers iets willen ondernemen. Wat leuk dat je weer contact heb met een Middelbaar Schoolgenootje! Ik denk niet dat ik haar ken, Ilonka wel? Ondertussen schijnt hier de zon en gaan we van de buitenlucht genieten; wél met een jas aan en dunne sjaal om want warm is het nog steeds niet, maar dat houdt ons niet tegen!
Fijne zondag, Barbara
Die stadsgids komt zo al aardig op dreef. Mooi werk Katinka.
VerwijderenZo zou ik wel met mijn lief aan de hand door de stad willen dwalen. Romantisch op een boot, terrasjes, glaasje witte wijn. Hoewel de schaduw mij nu al meer dan lief is. In de stad zal het nog wel een graadje warmer zijn. Geniet er maar lekker van want vorig jaar had je hier geen tijd voor.
Mip