Regen, vis en frisse zeelucht

De Nationale Feestdag dreigde in het water te vallen. Het goot. Gewapend met plu stapte ik toch de tram in om naar de festiviteiten te gaan bij Clark Adám tér.
Het was sneu. Heel erg sneu. De tentjes stonden er wel, vol goede moed opgezet met de mooiste broden omwikkeld met rood wit en groen.
Dikke druppen spatten op het lege podium. Plu's raakten in elkaar verstrikt.
Binnen 5 minuten was ik klaar en omdat ik toch al nat was tot op de huid liep ik richting burcht voor al het mooie Hongaars handwerk. Een man in blauw hemd hield me tegen en vertelde dat ik eerst een kaartje moest kopen om binnen te komen. Voor 2000 HUF.
Waarom zou je dat ook veranderen? Waarom zou je ook proberen om in plaats van een man en een halve paardenkop families te trekken of een Nederlandse vrouw met plu die toch al kleddernat is en het best wilde proberen? Dat is een te commerciele gedachte blijkbaar en al had de man met het blauwe hemd die gedachte misschien wel gehad, dan had hij het plan in 20 voud moeten indienen bij al zijn bazen en bazinnen die waarschijnlijk thuis met hun familie aan de zelfgestookte Palinka zaten.

Terug met de tram en thuis aan de koffie na een verkleding in droge spullen. En toch ging ik natuurlijk 's middags nog een keer. Nog steeds dreiging in de lucht, miniplu in de tas maar toch, als ik dan in BP ben op de 20e wil ik het niet missen. Ik betaalde netjes de 2000HUF, keek naar al het moois en scoorde zelfs nog een leuk wijwaterbakje voor in de Pastorie.
En 's avonds zaten we bij Palack voor de wijn en zaten we vlakbij de Donau voor het prachtige vuurwerk en was de regen al weer een ver verleden.

Op vrijdag probeerden we de Kina Weber samen met vrienden en dat was leuk. De Weber deed het goed en dankzij donderdag visdag bij de Lidl hadden we zelfs forel in Hongarije.

De hele afgelopen week zat ik bij de collegae in het Noorden. Op 2 uurtjes vliegen en een echt totaal andere wereld. De lucht was zeefris, de zon scheen en zoals altijd lijkt iedereen opgewekter, doelgerichter en cooperatiever dan hier en ik weet nog steeds niet waarom ik dat zo zie en of ik het ook goed zie. In ieder geval is het goed dat ik een weekend heb om er van af te kicken en terug te denken aan alle leuke momenten.
De bloemenwinkels bijvoorbeeld, het grote fietsenpark op de straten, de internationale huidskleuren en zelfs op kantoor een mengelmoes aan talen en nationaliteiten. Eind van de maand ben ik er weer een paar dagen en dat is een mooi vooruitzicht.
En in between gaat het druk worden, heel druk met veel veranderingen die er hopelijk voor zorgen dat er wat van de Nordic opgewektheid H binnensluipt......

De forel gevuld met citroen en peterselie

Vis en knoflookdingetjes

rood wit groen

warm en heel nat

en veel lege tafeltjes

somber maar natuurlijk nog steeds prachtig en droog....

De Kina Weber

Een dubbelleven in stad en platteland is leuk en soms onhandig. Die keer dat ik een quiche wilde bakken en er achter kwam dat de bakvorm en de mixer in de Pastorie lagen bijvoorbeeld. Wij zijn meer van het dingen splitsen dan van het dingen dubbel kopen maar soms kom je er toch niet onderuit. Soms is het gewoon leuk om niet te hoeven nadenken maar om overal de beschikking te hebben over iets, een ding dat opeens onmisbaar lijkt.

De BBQ was zo'n ding. Niet handig om steeds mee te slepen maar wel handig om te hebben voor onverwachte momenten. En omdat het toch de verjaardag van P was en omdat een BBQ wel een leuk cadeau is, staat er nu een mooie nieuwe BBQ bij ons in de stadstuin.
Een Weber is het maar niet de echte oorspronkelijke, het is een Weber uit Kina en een koopje!
De lol begon al bij het in elkaar zetten. De gebruiksaanwijzing was duidelijk en het aantal moertjes en schroefjes klopte als een bus. De eerste BBQ is gepland met vrienden en nu regent het met bakken uit de lucht. Het nummer van de Breng Thai staat in al onze mobielen opgeslagen.....

Zondag zaten we in de tuin en ik zag het gebeuren. Opnieuw werd Flicka gestoken door een beest, nu in haar achterpootje. Er was minder paniek dan de vorige keer, maar toch.....het pootje werd dik. Flicka was ongelukkig, haar oogjes werden rood en 's avonds liep ze op 3 pootjes. Gelukkig was er de volgende morgen geen spoortje ellende meer te zien, maar ik kijk uit naar een tuin zonder enge prikbeesten.

En vandaag is het feest, 20 Augustus en zijn we heerlijk een dagje vrij. Het is donker, het is nat, maar straks zal het zeker opklaren!

De Weber uit Kina

Alles klopt

Grillen maar.....

Arme Flicka!

De fles

Sinds wij ook into Facebook zijn hebben we nog minder geheimen voor de wereld dan we normaalgesproken al denken. De mensen achter het wereldwijde web weten ons te vinden, kennen onze voorkeuren en laten de reclames voorbij komen die bij ons passen.
Onze fotootjes kunnen indrukken achterlaten van ons leven die niet passen bij de werkelijkheid en dat is onze eigen schuld.
Onze Hongaarse neef vroeg laatst of wij nog wel wat anders deden dan een wijntje drinken bij Palack en dat begrijp ik.....
Een foto van een heerlijk terras, een zalig glaasje wijn, mensen in feeststemming, een drukke tram die voorbij rijdt en hondjes die hun rondje lopen met de oude mevrouw of de meneer met het t-shirt zijn leuker om te plaatsen dan een vergadering in een lelijke zaal, mijn neus in een Exell sheet of P druk in gesprek aan de telefoon.

Het grootste deel van onze tijd is nou eenmaal op het werk en daarnaast zitten we wat uurtjes in de stad en omdat Palack op loopafstand zit......nou daarom dus.
Deze week waren we er op woensdag voor de wijnproeverij, thema deze keer de buren van Hongarije. We proefden 5 slokken, uit Kroatie, Oostenrijk, Slovenie en Roemenie en dat was lekker en gezellig. En toch gewoon om 9 uur weer thuis.
Ik had de afgelopen tijd een leuke collega over en aangezien we aan de dag niet genoeg hadden gingen we 's avonds maar gewoon door. Beiden de telefoon voor onze neus met mailtjes die waarschuwen dat ze binnenkomen en omdat we ze allebei moesten lezen was het niet eens erg. En ....we moesten tenslotte ook eten en drinken onder het praten en daarom werd het weer Palack.

Om toch een heel klein inkijkje in het werk te geven, we hadden wat te vieren. De maand juli was een goede maand. Heel erg druk geweest, lange dagen en veel gedoe maar gelukkig dan ook met resultaat en daarom hebben we samen geluncht. Helemaal samen kan het niet, niet iedereen kan zomaar tegelijk de handen van het werk afhalen, de keuken is ook niet groot genoeg om ons allemaal tegelijk te herbergen en daarom hadden we de Hongaarse sandwiches besteld. Die zijn voor de flexibele lunch, makkelijk mee te nemen en koud zijn ze toch al.

Vorig weekend waren we moe van alles van die week en hadden we een rustige zaterdag en deden we wat we graag doen. P in de tuin en ik in de tram op weg naar de stad. Zondag gingen we even op pad met de auto, P is bijna jarig en we gingen voor het cadeau.
Eerst langs de tank, alles ging goed, maar na het afrekenen was de auto dood, niks meer, helemaal niks. De tankjongen kwam en wist het ook niet, hij en ik samen duwden P met de auto naar een plekje aan de kant. De zon prikte en straaltjes liepen langs mijn gezicht. De Hongaarse wegenwacht werd gebeld en die constateerde een sudden death van de accu. De mannen gingen aan de slag en ik liep naar de Mac ernaast om mijn grote biljet te wisselen en meteen een milkshake te scoren. Het was zo gepiept en zo werd het nog een dure zondag maar zoals altijd weten we het wel weer positief te draaien. Tijd zat op zondag, geen haast om ergens op tijd te zijn en tenminste met z'n tweeën en waar kun je dit nu beter hebben dan bij een tankstation met een aardige jongen en een Mac ernaast?

Het cadeau voor P is in ieder geval binnen maar daarover later meer als het echt in zijn bezit is.
En nu is het alweer weekend....plannen genoeg, de regen van vannacht is opgedroogd en ik ben klaar voor de stad.

Life muziek bij Palack

's avonds bij Palack om de dag door te nemen.....

Nog een oudje van 2 weken geleden, Mazel Tov, erg leuk!

Lekker die sandwiches

Bij Mazel Tov, heerlijk

Buiten en toch binnen

Een stadsdeel douche, service tijdens de hitte

en ook nog flesjes water, gratis en voor niks

Weinig slaap

Het leek zo'n gewone week te worden. Terug in de grote stad en een gewone week voor de boeg, met gewone dagen en gewone nachten en niks bijzonders.
Het was al meteen anders bij aankomst. De fiets van P was weg, het plekje naast onze voordeur was leeg. Om ons huis heen ligt een tuin en daaromheen een hoog hek, zelfs met prikkeldraad, dus de eerste twijfel was aan onszelf. Wel thuis gekomen met de fiets laatst? Of op het werk laten staan in de fietsenkelder, vergeten aan een paal in de stad? Na wat gepieker moest de conclusie toch echt zijn dat de fiets weg was, gejat....

We vroegen de buren en die vertelden ook dat de fiets er gister nog stond. Het was grof vuil geweest in onze wijk, net de dag ervoor. Grof vuil is een happening hier in de stad, vorige keer woonden we nog elders in de stad en zagen we het gebeuren. Mannen in Lada's met imperial die al dagen van te voren hun post innamen en ook in de Lada sliepen. Mannen met pick-ups, checken van groeiende bergen met afval, trekken aan oud ijzer en keuren van oude meubels.
Dit weekend was het dus in onze wijk geweest en ook al stond deze fiets niet op de stoep, ook al was het geen grof vuil, blijkbaar hadden de mannen de beslissing genomen om datgene binnen het hek ook op te laden.....en gelukkig stond ons tuintafeltje met stoelen er nog wel.

Maandag leek ook weer gewoon. Naar het werk en 's avonds Thai in huis.
Om 8 uur veranderde de week, Flicka kwam binnen uit de tuin en ging op de bank zitten. Na een minuut paniek. Springen, rondjes draaien, kopje verstoppen in een hoek van de stoel, hijgen, hijgen, janken. Gestoken door een beest, in no time een dik gezicht, bulten op het hoofd, dikke wang.
We probeerden in haar keel te kijken, checkten haar tong, probeerden haar rustig te krijgen maar dat lukte maar voor een klein deel. Ik belde de 06 van de dierenarts maar kreeg een voicemail en zo rustig als ik kon, maar wel met een ondertoon van paniek denk ik, sprak ik de boodschap in.
Om een lang verhaal kort te maken.....de dierenarts belde terug, bood aan om te komen en bleef ons vergezellen tot middernacht. En met Flicka gaat het goed gelukkig, een nare allergische reactie op een beest....de volgende morgen was ze er nog moe van en wij ook want elk geluidje en kuchje van Flicka werd gecheckt, met in het acherhoofd het verhaal van de dierenarts dat het bij honden na uuuuuurrrrrrren nog mis kan gaan en met het adres van het hondenhospitaal op de eettafel bij de telefoon.

Dinsdag leek weer gewoon alhoewel ik vond dat Daksi een beetje raar liep 's avonds. En de nacht was doorwaakt door onweer dat steeds terugkeerde, lichtflitsen en harde regenbuien. De volgende dag, Daksi liep nog steeds raar en we herkenden het van eerder, pijn in zijn rug en pijn in een pootje. Gesprongen, verstapt, maar in ieder geval narigheid. Met Rimadyl in huis is dat nu ook weer bijna voor 100% opgelost evenals zijn oorontsteking. Dus de woensdag nacht kon weer gewoon worden maar werd het niet. Twee huizen verderop ging het alarm af en dat bleef de hele nacht zo doorgaan, doordringend en omdat het hier nog steeds om te stikken is, is het dekbed over het hoofd trekken ook geen optie.
Donderdag was de volgende tandartsenafspraak, een gewone deze keer, gewoon het vernieuwen van 2 kapotte oude vullingen. De tandarts is OK, neemt de tijd, doet zijn werk goed en is aardig. Hij voorspelde dat ik van 1 kies last zou kunnen krijgen omdat hij erg diep had moeten gaan en dat ik daar niet van moest schrikken en dat het over zou gaan. Dat klopte allemaal, tegen half elf leek het alsof ik steeds op zilverpapiertjes zat te kauwen terwijl ik niet eens zin had in chocola. Dat bleef zo gedurende de nacht en ergens tegen 5 uur ben ik in slaap gesukkeld en toen ik wakker werd was het weer in orde.
Vrijdag was een gewone dag maar 's avonds werd het weer ongewoon maar erg gezellig.
Vriendin M was weer in Budapest, deze keer om te vieren dat ze een appartement heeft gekocht in de stad waar je nooit meer weg wilt als je haar eenmaal kent. We proosten op elke cm2 van haar huis en praatten over de renovatie en over heel veel andere dingen. Gezellig in een superleuk udvarcafé vlakbij een metrohalte. Thuis nog even in de tuin met FD probeerden we af te koelen van de stadse hitte.
En geslapen als een roos deze keer.