We waren een weekje vrij, allebei. Dit jaar kost het wat moeite om de vakantie dagen op te maken en onze respectievelijke HR afdelingen zitten ons op de huid om toch zoveel mogelijk op te maken, opsparen en meenemen en een maandenlange wereldreis plannen voor als het weer kan, is geen optie.
Mensen zien is niet aan te raden, reizen evenmin en toch, verandering van spijs doet eten. Ondanks het feit dat eten in de Stad makkelijker is dan op het platteland, vertrokken we voor een weekje pastorie, met in de tas voor 3 dagen Thai, om openheid te geven over onze luiheid en voorkeuren😍
Geen mensen zien in ons dorp is niet zo ingewikkeld, tenminste niet voor mij. Binnen de hekken van ons landgoedje is het veilig, geen noodzaak voor fancy kleding, het oudste kloffie voldoet uitstekend en de make-up blijft ver weg in de toilettas als getuige van een ander leven. De vogels, wespen, buurkatten en hondjes aan het hek vinden ons goed zonder stadse fratsen. Toen we hier, lang geleden alweer, woonden, viel het ons op dat BH's niet zo populair zijn in het dagelijkse leven. Ze komen van stal op feesten en partijen en dan zijn het ook de echte......met hekwerken van ijzer om de vesting goed te stutten. Voor zo'n weekje vrij vind ik het best een goed idee eigenlijk onder de oude slobbertrui met het stadse shawltje.
Voor P ligt het een beetje anders, na een dag of 3 begint het onrustig te worden in het hoofd. De nieuwsgierigheid zeurt, de geluiden van hakken en zagen vormen een lokroep. En zo gebeurt het dat we elkaar een dag niet zien en ik 's avonds de nieuwtjes hoor, die vooral gaan over dood en ziekte en over dingen die ons al bijna weer naar de stad jagen, zoals de kleindorpse opinie over homo's en de EU.
Op het platteland zijn de dieren de leukste attractie. De schaapskudde van Birka Janni, alle blaffende buurhondjes, de lieve Murphy en Pájti van Tanul Marika, Barka van onze nieuwe buren. Ons buurpaardje Csillag, de koeien en kalfjes aan de overkant en uiteraard de ganzen, duiven, kippen en eenden. We weten waarom ze er zijn, niet uit liefde, maar voor in de pan, en dat is ook goed zo. Toen we hier woonden deden we er aan mee, kippen van Mária en koe van Kati, verser en localer kun je het niet krijgen.
Om toch nog een beetje buiten de hekken te komen en meteen te voldoen aan de opdringerige Stadse Stappenteller gingen we op kleinwild safari. En warempel, we zagen wat reetjes, wat sporen van een wild zwijn en voor onze voeten schoot een klein muisje weg dat zich in veiligeid bracht onder een sprietje gras.
Na de 3 Thaise dagen maakte ik mijn kip in het pannetje, niet zo ingewikkeld, alles in de pan dat goed voorradig is op het platteland en een paar uur laten sudderen op de kleinste vlam. Deze keer met couscous omdat de bulgur wellicht wegens de grote populariteit, niet aanwezig was in de provinciale supermarkt.
De houtkachel deed het geweldig, mijn boek over Hamersma's jeugd in de Pijp in Amsterdam was leuk en Daksi scharrelde heerlijk door tuin en huis. We mogen ons gelukkig prijzen dat we in deze periode toch nog een beetje op reis kunnen, binnen de grens, terug in de tijd.
Soms is het dorp toch moderner dan we denken. De drones hebben hun intrede gedaan. Buurman Gábor van de waterleiding heeft er één en leunend op de motorkap van zijn auto, met tablet in de hand, laat hij de drone over onze hoofden vliegen en maakt hij filmpjes die de zoon, ook een Gábor op Facebook zet.
Inmiddels zijn we terug in de stad. Vanmorgen de mondkapjes gepakt en heerlijk koffie gedronken op de markt bij ons op de hoek, met de diversiteit waar ik zo blij mee ben en met alle gelukkige hondjes veilig in een winterjasje.
Wat een heerlijk verhaal weer Katinka! Ik moest er nog 4 lezen: het zit nog steeds niet in mijn systeem dat jij weer een blog hebt, komt vanzelf wel! En wees blij dat jullie nog een kop koffie kunnen drinken; hier gaat dat niet, alles take away. Maar ondernemers zijn inventief hoor en dat maakt deze periode wel uitdagend! Op het strand staat een strandtent: er mag geen terras uitgezet worden. Nu heeft de eigenaar zeer oude stoelen aan de zijkant van de tent neergezet met daarbij de tekst "gratis mee te nemen". En wat doen mensen: ze halen drank en een broodje, pakken een stoel en gaan ergens op het strand genieten. Daarna zetten de mensen de stoelen weer netjes terug; iedereen blij! Geniet nog van jullie weekend en jullie kunnen er weer tegenaan op het werk! Ba
BeantwoordenVerwijderen