Nieuwe zaterdag

De zaterdagen zijn veranderd. De stad is niet meer zoals ze was, mijn favoriete koffie tentje heeft de stoeltjes opgestapeld en met kettingen aan de tafeltjes verankerd. Het gekke is, nu alle terrasjes weg zijn, de luifels ingeklapt en veel ramen dichtgeplakt, nu zie je opeens de scheuren, de vieze plekken, de rommel op straat en is de stad niet meer zoals ze was.

En toch, de mens blijft op zoek en als het dan niet in de stad is, dan is het wel in de buurt. Ik schreef al eerder over de markt bij ons op de hoek. Elke zaterdag van 8 tot 14. Ook die markt is veranderd, de bistro die haar tuin aan de markt uitleent heeft alleen afhaal en de plek van de tafeltjes is ingeruimd voor schappen met mooie levensmiddelen. Van die levensmiddelen die je ook in de expat winkels ziet, niet direct je eerste levensbehoefte, maar in deze tijd zo welkom, want laten we eerlijk zijn, het leven is te mooi om het niet in te kleuren. 

De bistro en de markt zijn slim. Ze hebben alles zo georganiseerd dat bistro en markt één geheel vormen en nog slimmer, ze hebben bereikt dat het een gezellig ontmoetingspunt geworden is, voor de buren, de achterburen en zelfs voor de mensen die van verder komen, zo te zien uit het bosrijke Buda, met stille en prachtige auto's, met mannen en vrouwen in het donkerblauw, gewapend met rieten mandjes voor de geplande inkoop. 

De markt is niet officieel bio, maar er is wel veel bio-achtigs te vinden en verder is het gebruik dat je eigen tasjes of mandjes meeneemt.

De grootste attractie voor mij.....de hondjes. De markt en bistro zijn hondvriendelijk. Ik ken de vaste bezoekers, de kleine glimmend zwarte teckel van een paar huizen verderop, de Weimaraner die gewoon losloopt. De foxjes en de Jack Russels van de oude meneer een straat verder. En elke zaterdag zijn er de nieuwe aanwinsten. Het bruintje aan de uitrolriem, het bruintje met pluimstaart die kunstjes kon. De hondjes lijken ook blij, ze snuffelen aan de kaaskraam, trekken hun baasjes in de richting van de man die allerlei soorten kolbasz, salami en spek verkoopt en kijken verlekkerd naar de hele kippen inclusief voetjes, kam en ingewanden.

Vroeger werden er al weleens extraatjes georganiseerd maar nu in het Corona tijdperk proberen ze er elke zaterdag wat van te maken. Afgelopen week stond er een tafel met raclette toestel. Het rook zalig, de rij was gedisciplineerd en in de rij was het een gezellig gekeuvel met maskers op de goede manier gedragen, wat vrij uitzonderlijk is in het normale straatbeeld. Ik ging niet voor de raclette, maar kwam wel thuis met heerlijk noten rozijnen brood, super zalige salami van het Hongaarse grijze rund en een arm vol bloemen van de aardige bloemenman die snapt dat bloemen in bossen komen en niet met een 'graftak'.

Deze zaterdag was het lángos dag. Voor de verandering waren we samen, ik was eerst gegaan, had gezien hoe gezellig het was en daarom gingen we samen terug voor de lunch. Aanvankelijk toch een beetje aarzelend want een rij kan dan wel gedisciplineerd zijn, het is een rij en een rij betekent mensen, maar we gingen ervoor, masker op en zoveel mogelijk proberen om de afstand te bewaren. 

Er was keuze, de lángos die we allemaal kennen, de sima, de luxere met zure room en kaas maar hier waren ook 2 nieuwe soorten, een warme chocola met banaan en de zure room met zalm en dille. P en ik gingen voor die laatste. Het bleef gemoedelijk in de rij, niemand drong, niemand zeurde en het hondje met de rolriem dat achteraan stond testte hoever zijn riempje kon komen. En iedereen glimlachte, de ogen boven de maskers werden tot spleetjes en het hondje kreeg een aaitje.

De lángos was erg smakelijk, de laatste lángos die we aten was al even geleden, bij Otto op het platteland, járen terug samen met BAMI.

De buit van deze zaterdag? Weer 2 mooie broden, nu ééntje met tomaat, 2 pakken granola, vol met smaak en zonder toevoegingen en voor deze week een stuk salami van het hert, volgens de slager de beste, samen met die van het rund vorige week en de mangalica, voor een volgende keer.

Volgende zaterdag is het fánk zaterdag, ik kijk er naar uit.