Lamme vleugels

Malev is failliet.
De berichten over een dreigend faillissement dreigden al maanden op internet en in kranten. Gek genoeg zag ik er in de H krant die we af en toe lenen van Marton en Maria niks over. Dat zegt niet alles, want ons H is niet goed genoeg om alles te snappen en we kunnen er dus overheen hebben gekeken.
Vrijdag was het dan zover.
Op Facebook las ik over een vriendin die op BP airport klaarstond voor een leuk weekend en alle vliegtuigen aan de grond zag staan. Een andere vriendin stond er te wachten op haar dochter uit NL, die gelukkig met KLM op tijd aankwam. Een mail van weer een andere vriendin, het tripje in mei via Malev geboekt valt in het water.
Ik vind het nogal wat. Zomaar je nationale luchtvaartmaatschappij die aan de grond zit en dus blijft staan.
Heel eerlijk gezegd hebben wij het met H nooit gehad over Malev. Zijn ze er trots op, doet het ze iets of laat het ze koud?
Waar ter wereld ik ook ben geweest, ik vind vliegtuigen machtig om te zien en als ik ergens ver weg het KLM blauw zag, voelde ik toch wel iets, net alsof ik zelf bij de bouw betrokken was geweest.
Ik ga het vragen in ons dorp, ik hoop niet dat ze de schouders ophalen, zeggen dat ze toch nooit vliegen.....maar dat er een zelfde soort trots bestaat als voor de eigengeslachte varkens en de eigengestookte Palinka.

Inmiddels vliegen Wizz en Ryan in het gat dat Malev achterlaat en de ontwikkelingen en afwikkelingen zullen nog wel wat tijd in beslag nemen.