Niks tropenrooster

Het was afzien deze week. Niet op kantoor en niet in de auto want daar is de klimaat controle aan en doet goede zaken. Maar alle momenten er tussen in waren afzien. Ik had plannen voor bepaalde boodschappen maar ik zag er vanaf. Ik had wel zin in terrasjes maar zocht de eettentjes uit op kelder/dichte ramen/airco. En steeds in de hoop dat het wel af zou koelen 's avonds....maar dat deed het niet. In het appartement had ik de luiken dicht en was het donker. Donker en warm.

Ik had gestreken en stikte bijna en baldadig hield ik het voor gezien voordat het klaar was. Op ons kantoor is een was-, verstel-, schoenlap service en als je laat wassen dan wordt er ook gestreken. Kijk, dat biedt perspectief! Ik denk niet dat het moment dat ik daar gebruik van ga maken nog ver weg is.

Ik mailde met vrienden die ook collega zijn in Nederland en London en smulde van hun verhalen over regenbuien en bijna was ik al zo ver om eens te denken aan overplaatsing. Samen met mijn assistant droomden we nog even verder over Engeland, haar man zat er net voor zijn werk en had gebeld over de vele regenbuien, en uiteindelijk zuchtten we dat het nou eenmaal niet anders is en gingen we door met het werk.

In de nacht van donderdag op vrijdag kwam het onweer. Het begon zo tegen half 3 en toen was het nog 29 graden. En elke keer als ik dacht dat het wegtrok kwam het in alle hevigheid terug. Misschien omdat ik tegenover een berg woon, ik weet het niet, maar onweer is hier bijna nog heftiger dan ik gewend ben van de Pastorie. Het knettert het huis in, elk moment denkend dat het is ingeslagen, met dat verschil dat de stroom het in de stad gewoon blijft doen. Van slapen kwam niks. Het was nog steeds om te stikken, de donders waren hard en na elke donder gingen de auto alarmen in mijn straat loeien en blaften er hondjes.

Ik was wel een beetje appelig vrijdagmorgen en in de spiegel zag ik een oud, vermoeid mens met onverzorgd haar. Nu zitten er in BP op elke hoek van de straat kappers en daartussenin ook, maar ik ken ze nog niet. Sommigen zien er uit alsof ze er al 80 jaar zitten en zo lijken ook hun kapsels en de kapsters die er met sigaretje staan, het haar in de meest wilde roodtinten, hoofdhuid zichtbaar en getoupeerd tot op zolder.

Als kind waren wij voor het eerst in BP, ik was 10. Mijn zus is een paar jaar ouder en moest naar de kapper. Mijn familie wist een goede, vlakbij, niet duur en aardig. Bubba heette ze en mijn zus moest daar maar naartoe. Ik kan me nog het moment van terugkomst herinneren. De familie was trots, mijn zus uiterst ongelukkig en mijn moeder verontwaardigd. Een hoofd, stijf van de lak en andere rotzooi en vol met pijpenkrullen, ingedraaid met een hete tang.

Andere salons in BP zijn hip, neonlicht, combinaties met schoonheidssalon en manicure waar van je nagels schilderijtjes gemaakt worden.
Ik belde de kapster in het dorp naast de Pastorie en vroeg om een afspraak vrijdagmiddag, zo 5 uur, half 6. Vol! Al helemaal vol. Zaterdag kon nog wel en ze zei half 7. 's Morgens.

Ik was even stil en herhaalde wat ik net had gehoord. Half 7?
Ja, zei ze, 6 uur 30 om geen misverstanden te krijgen. Ik zag nog even mijn hoofd voor me in de spiegel en zei dankbaar dat ik er zou zijn.
Natuurlijk een tropenrooster.....

En zo kwam ik vanmorgen 5 minuten te vroeg aan. In de stoel zat een net geverfde mevrouw en op het bankje een oude dame die net was gewatergolfd en op haar dochter zat te wachten die haar op zou halen. Dat zou toch wel werk vanaf 5 uur hebben betekend maar ja, dat heb je met een tropenrooster.

Ik zat in de stoel en de lokken vlogen er af. Mijn ervaring bij haar is dat je moet zeggen een beetje korter, want dan wordt het heel kort maar net niet te.
Ik checkte even met haar of ze inderdaad om 5 uur was begonnen en dat klopte. Maar dat ik er voor de rest helemaal naast zat volgde daarna.
Elke zaterdag begint ze om 5 uur want dat is haar drukste dag en haar laatste klant komt dan om 5 uur 's middags.
Niks tropenrooster dus, gewoon een hele harde werkster. En na 20 minuten en 3,5 euro reed ik terug naar een Pastorie in rust en ging ik een lekker kopje thee zetten.
Nog een hele dag voor me!