Gooi weg die bal

Vlees kopen wij bij de slager.
Dat is niks nieuws, dat deden we in NL ook al en zo ben ik opgevoed. Vlees bij de slager, brood bij de bakker, vis bij de visboer enzovoort.

Natuurlijk waren er uitzonderingen....niet overal is een goede visboer en die vacuüm verpakte haringen van AH waren ook best goed.
Hier in H op het platteland is het niet altijd even makkelijk. De slagers hebben vooral varken, varken en varken en als het er is, ziet het rund er nou niet altijd even appetijtelijk uit.
Kip is een eitje, die krijgen we vers van Maria of van de poelier in Bonyhád, altijd goed. Kalf is van de overburen en inmiddels hebben we hier in de buurt wel een slager waar we tevreden over zijn voor de rest.

Deze week bracht ik P weer heel vroeg naar het station. Allebei niet vrolijk vanwege de rotdingen die er gebeurd zijn de afgelopen week. Maar wat moet dat moet en in het donker gingen we op pad.
Ik had wat boodschappen nodig maar zo in de hele vroege morgen zijn de kleine winkeltjes hier nog niet open.
De Tesco wel. En de Tesco in Szekszárd waar ik was, zelfs 24 uur.
Ik ging naar binnen, de keus is groot en snel had ik wat ik nodig had.
Ik liep naar het vlees en aarzelend bekeek ik alles met een negatief en kritisch oog. En opeens zag ik het, kalkoengehakt met een soortement bio stempel er op!
Het varkensgehakt was in de akcio maar zag erg wit en in dat kalkoengehakt met bio stempel, gegarandeerd uit Hongarije had ik nog wel vertrouwen.

Eergisteren ging ik ballen maken. Ik opende de verpakking en vond het kalkoengehakt met biostempel niet lekker ruiken, eigenlijk vond ik het zelfs stinken. Toen had ik wijzer moeten zijn en de hele zooi in de vuilnisbak moeten kieperen maar ik bleef vertrouwen houden.
Oosterse gehaktballen moesten het worden, lekker met knoflook, gember, beetje ketjap en kruiden. Toen de ballen er zo lagen was de reuk er nog niet veel op vooruitgegaan maar wie A zegt.....en ik pakte de koekenpan.
Best veel een pond dus ik zou voor de volgende dag ook nog hebben en wat ballen in de diepvries....zo stond ik te plannen achter de pan met ballen die mooi bruin werden.

Balletje op mijn bord en wat sla erbij. De eerste hap was al voldoende maar ik geloofde mijn eigen smaakpapillen niet en nam nog een hapje.
Ik stond op, liep naar de keuken en schoof het gehakt de vuilnisbak in, pakte de koekenpan met de andere ballen en liet ze er achter aan glijden.

Flicka stond om heen en danste. Ik legde haar uit dat één lieve hond verliezen in een week al een drama is en dat ik haar niet ging vergiftigen met het kalkoengehakt met biostempel van de Tesco.

Ik at de sla verder op en voor 's avonds bij de koffie had ik een heerlijk stuk chocolade dat goed is voor alles.
In het licht van deze week was dit maar een heel klein tegenslagje. En het vlees van de Tesco laat ik verder weer voor wat het is.