Alice in Hondenland

Afgelopen weekend waren we even in Majorka.
Majorka is één van onze lievelingstentjes. Eigenlijk is het een klein oud gebouwtje, alleen dat kleine gebouwtje is maar de basis. Er om heen is een groot paviljoen gebouwd. Van tentdoek. Het geeft ons de beleving van een strandpaviljoen en misschien vinden we het daarom wel zo leuk.

In de zomer is het leuk als de flappen zijn opgerold en het terras groter dan de binnenkant. Nu het herfst is en straks ook in de winter zijn de flappen strak vastgemaakt en klapperen toch lekker in de storm. Binnen staat in elke hoek een grote warmte lamp en midden in de ruimte ook en daarom is het in elk jaargetijde een fijne plek om te zitten.

Het publiek is van alles wat en daar passen we goed tussen.
Afgelopen keer zat er een lieve hond, een retriever, super braaf. Hij was met een jong vrouwtje dat op krukken liep, moeizaam, en met haar ouders. P hoorde dat ze Engels spraken met elkaar.
Op een gegeven moment kwamen we in gesprek, wat bij ons vaak snel gaat als er een hond in het spel is.
En toen hoorden we het verhaal over de Hond. Hond Alice. Uit Ierland.
Alice is een working dog. Het meisje heeft bij haar geboorte een ernstige hersenbeschadiging opgelopen en loopt zeer moeilijk en heeft een spasme in haar armen. Binnen de working dogs is Alice een stability dog en helpt het vrouwtje met lopen.

In Majorka was Alice niet on duty en daarom kwam ze lekker bij ons buurten en liet zich knuffelen. Als ze wel on duty is, draagt ze een soort harnasje met een riem en leidt zo haar vrouwtje zo stabiel mogelijk door het lopende leven.

De moeder liet mij op haar mobiele een filmpje zien van de dochter met Alice on duty. Stapje voor stapje heel langzaam. Ik vond het knap van het meisje en van Alice en tegelijkertijd vond ik het ook heel erg zielig voor allebei, dat het niet van ravotten kan komen maar van een pas voor pas loopje als met een rollater voor echte senioren.

We vroegen hoe ze zo in H kwamen en in het bijzonder in Majorka.
En toen bleek dat ze hier al 13 jaar komen, 3x per jaar, de laatste 6 jaar met Alice. Vlakbij Majorka blijkt een kliniek te zitten die wereldberoemd is in Europa en waar kinderen met deze aandoening leren om met hun handicap om te gaan. Nooit geweten maar wel waardevol om nu te leren kennen.

Ik maakte me al zorgen over de vliegreis maar gelukkig mag Alice gewoon in de cabine omdat zij een working dog is. Working dogs als Alice gaan een jaar of 8 mee en dan wordt hun taak te zwaar. De familie vertelde dat de Charity dan een nieuw gezin zoekt voor de hond maar dat Alice in hun geval gewoon mocht blijven, naast de nieuwe working dog.

Door ons geklets en nog een paar aaien en een kus op de kop van Alice misten we de tram en namen we gewoon de volgende.

Zo lief!

Zo knap!