Toen de telefoon ging

Begin september ging de telefoon.

Ik zag op de display dat het Frouke was en ik dacht "leuk we gaan een afspraak maken om bij te kletsen."
Twee weken eerder waren Frouke en Eddy nog op de verjaardag van Pieter, enthousiast en opgewekt als altijd en zoals dat gaat op verjaardagen waar het druk is, je komt eigenlijk niet toe aan echt bijpraten, dus bij het weggaan had Frouke geroepen, ik bel snel voor een afspraak.

Opgewekt nam ik de telefoon op en ik liep al naar de laptop voor de agenda.
Zelden heb ik op een verkeerder been gestaan als die middag.

Het belletje was niet voor een afspraak maar om te vertellen "dat ze wat gevonden hadden, in haar hoofd en longen en misschien nog wel ergens."

Sprakeloos was ik en alleen een vloek ontsnapte uit mijn mond, zo eentje uit machteloosheid als je verder niet weet wat je moet zeggen. En Frouke vertelde rustig verder, over de reis naar Groningen en dan het circuit in.
Zij was niet terneergeslagen, in tegendeel, vol strijdlust en daarom praatten we nog verder, heel optimistisch, over die knappe oncologen van tegenwoordig, dat er zoveel mogelijk is, over super nauwkeurige bestralingen.

Vanmiddag is de afscheidsdienst voor Frouke in het Noorden van Nederland.
Alle strijdlust, de wens om te blijven en de kennis van de dokters hebben niet mogen baten. Als een efficiënte sluipmoordenaar is het verder leven Frouke ontnomen in twee maanden tijd.

We weten niet anders hier in H dat Frouke en Eddy er zijn. Vanaf het begin, via hun galerie in Nagypall en later als vrienden, met nog veel meer ervaring in H dan wij.

Sommige mensen zijn vanaf hun zestigste al aan het doodgaan. Geen grote veranderingen of investeringen meer, want halen we dat er nog wel uit. Alles voorbereiden voor de ouderdom en voor de gebreken.
Zo was Frouke niet, in tegendeel en daar bewonderde ik haar voor. Frouke had plannen alsof zij het eeuwige leven had en veel van die plannen hebben we haar zien waarmaken. Zij was een voorbeeld hoe je actief blijft, wat enthousiasme en doorzettingsvermogen bewerkstelligen en hoe je als buitenlander kunt integreren in een H dorp.

We gedenken haar in dankbaarheid en in bewondering.