De lege mand

Ik mis Coco. Uiteraard mis ik Coco. De tijd dat hij bij ons was geeft geweldige herinneringen en die komen ook wel terug. En toch ik mis hem. Elke dag. Zijn zwiepende staart 's morgens als ik hem goedemorgen wenste. Zijn warme zachte vacht, zijn lieve ogen. En natuurlijk zijn hele wezen, het scharrelen in en om het huis, het blaffen naar voorbijgangers, het geduldig wachten op zijn bakje. En de kus 's avonds voor het slapen gaan.
Het is minder leuk zonder hem.

Coco had een grote mand, zijn mand en dat bezit stond weleens ter discussie. Als Coco naar de tuin was sloop Flicka er naartoe en ging pontificaal liggen. Voor Daksi gold hetzelfde, diverse pogingen om die mand in te pikken.
Nu is de mand leeg en dat is een rotgezicht. Die lege mand schreeuwt elke seconde dat Coco dood is. Ik heb gedacht om de mand weg te zetten, maar die lege plek die dan ontstaat kan mij niet voor de gek houden, die krijst hetzelfde lied.
En het gekke is....de mand blijft leeg. Het spel van Flicka en Daksi is uitgespeeld, de lol is er af, taal noch teken naar de mand, er wordt gesnuffeld, er wordt langsgelopen, maar de mand blijft gereserveerd.

Flicka en Daksi zijn betere vrienden geworden, ze spelen meer en ze kruipen zelfs op 1 kussen, heerlijk voor de kachel.

Lekker warm!



 

Dit weekend waren we voor een bliksembezoek in de Pastorie. Zaterdag en maandag moest P werken. Maandag is natuurlijk normaal en de zaterdag was een zogenaamde inhaaldag. Als er hier een feestdag bijvoorbeeld op een dinsdag valt, dan is de maandag vrij om een lang weekend te hebben en die maandag wordt dan op een ander moment ingehaald. Apart systeem. De lange weekenden zijn leuk en het inhalen minder, maar echt bloedfanatiek hoeft het ook weer niet en het mag thuis achter de laptop.
De zondag waren we op de verjaardag van Maria. Verjaardagen worden eigenlijk niet gevierd maar omdat wij Nederlanders zijn....voor ons toch wel een beetje. We waren al even niet geweest en het aantal verhalen over dorpsgenoten was dus groter dan normaal.
Verkeringen uit, verkeringen uit huis gegooid, de verkering die verschillende jongens op visite heeft. Nieuwe babies in het dorp, nog steeds veel zieken en veel huizen te koop en veel financiele problemen. Nieuwe ruzies tussen gezworen vrienden en geen zicht op een verzoening.
Dat kleine dorp is toch net de wereld.

En nu zijn we weer in de grote Stad en maken ons op voor de rest van de decembermaand. Leuke afspraken voor de boeg en nog steeds mooi winterweer.
Kaarsen en ballen zijn al in huis, nu de boom nog.

En de lege mand is in de Pastorie achtergebleven.