Ook toen studeerde ik braaf, heel braaf en daarom kon ik binnen de gestelde tijd mijn bul in ontvangst nemen. Maar, ook toen waren er barstjes, momenten van opstandigheid, geen zin en dus lekker andere dingen doen.
Het kon gebeuren dat ik achter mijn tafel op schragen zat, boeken en schriften om mij heen en dat ik afdwaalde en om mij heen keek. Opeens vond ik het dan een rommeltje en voelde een dringende noodzaak om te gaan stofzuigen......geeft wel aan hoe weinig zin in studeren ik op dat moment had.
Vaker was het een ander barstje. Even genoeg van Middeleeuwen of van fonetische constructies bedacht ik opeens dat ik geen ketchup meer in huis had. Een studentenhuishouding zonder ketchup is onmogelijk, zeker in de stad N, waar Heinz een voet aan de grond had en bovendien is er eigenlijk maar 1 ketchup, toch?
Op de fiets naar de AH voor ketchup en dan meteen nog maar wat bier en chips. En in die AH kwam ik dan altijd wel iemand tegen met hetzelfde barstje, ook met een krat en veel macaroni in de kar en dan werd het een lange, gezellige middag en avond.
Dit barstje begon bij dat onderwerp opvoeden waar ik het al over had. Natuurlijk moet ik er van weten, maar het begon me danig te vervelen, zeker omdat ik dat woord voor geduld en slaan maar niet kan onthouden. Geduld heb ik niet in overvloede en slaan doe ik niet, dus waarom al die moeite?
Het boek bleef een paar dagen dicht. Ik heb gestofzuigd, ik ben even bij een supermarkt geweest, maar niemand met een zelfde barstje gezien. Noch bier, noch ketchup of macaroni in de kar.
En gisteren pakte ik met een zucht mijn boek weer op maar het barstje is nog niet gedicht. Ik bladerde en bladerde en keek zonder iets te zien. En na een minuutje bedacht ik dat ik mij natuurlijk niet aan de volgorde van het boek hoef te houden....társas kapcsolatok/interpersonal relationships, gedver geen zin in.
In vásarlás/shopping vond ik een tijdelijke oplossing, vervolgens bij divat/fashion, drogéria/drugstore en daarna uiteraard bij élelmiszerek/food en éttermek/restaurants. Gaat ook veel sneller dan die opvoeding want in deze onderwerpen ben ik al redelijk thuis....
De barst is weg maar een haarscheur zit er denk ik chronisch dus die relationships laat ik even zitten en ga eens kijken bij mozi/cinema en színház/theater.
En ook nog eens goed voor mijn Engels...wie wist dat vijg fig was?
| Füge, fig, vijg |
Leuk verhaal. Soms is het ook zo lastig, vooral die onderwerpen waar je niets mee hebt. Hier, aan de kop van de tafel, ligt een stapel. Een boek over tuinieren, Italiaanse smaken, Tommy Wieringa. twee tijdschriften van happi (food en nez) en nog wat andere boeken. Helemaal onderop het Hongaarse leerboek. Dus je verhaal is wel heel herkenbaar. Aan stofzuigen kom ik niet toe, gelukkig maar.
BeantwoordenVerwijderenMip
Die vijg wist ik! En tomatenketchup lust ik niet, gedver! En bij de slager zei ik vroeg in de middag nog: wat een weertje (zeikende regen); goed excuus om "lekker aan mijn strijkwerk te beginnen"! Ze begon te lachen maar wat moet je anders: positief blijven! Ik heb zojuist de was afgehaald, boerenkool voor morgen gemaakt en nou dus het strijkwerk.... Ik moet niet gaan zeiken zoals het weer al doet, want ik heb net een fantastisch weekend achter de rug: we zijn met Simone en Jos naar Amsterdam gegaan, zijn bij hun blijven slapen in Soest en hebben samen een heel leuke voetbalwedstrijd gezien in Utrecht. Wel jammer dat Feyenoord een maatje te groot was maar daar heb ik niet heel veel moeite mee; heb wel een zwak voor de Rotterdammers na er negen jaar gewoond te hebben. Barbara. Succes met leren!
BeantwoordenVerwijderen