Wit op de auto en Oranje in de winkelwagen

De sneeuw is een blijvertje. Eerst dacht ik nog dat het een kwestie van een dag of 2 zou zijn....maar het ligt er nog. Sterker....er is alweer een dikke laag bijgekomen.
Iedereen veegt hier zijn eigen stoepje, zo hoort het en dat is ook goed zo. Alleen....een echt stoepje hebben we niet, maar wel een lange afrit richting de straat. Gekscherend noem ik het onze oprijlaan en daar lijkt het in de zomer als de bomen hun gebladerte hebben ook wel een beetje op.

Ik stond met de sneeuwschuiver in de hand te kijken en te peinzen nadat ik de eigen stoep bij de voordeur sneeuwvrij had gemaakt, alleen voor mij en voor de hondjes die een beetje nuffig en wattig hun pootjes omhoog hielden na een voetstap in de koude witte laag. Ik begrijp hen wel, vooral Daksi die na een tochtje in de tuin een sneeuwpopje lijkt en die in huis een spoor achterlaat van sneeuwballen en pegels.

Overleggend met mezelf stond ik daar en keek naar de oprijlaan. Zo maagdelijk wit, zonder verstoring van wat dan ook. Prachtig!
Het was weekend maar er zou geen kerk zijn had ik gehoord en de post komt ook niet op zaterdag en zondag en zelf moest ik ook nergens naartoe......ik liet de laag met rust in haar pracht en ging naar binnen voor koffie.
Natuurlijk moest ik er de maandag toch aan geloven, regel is nou eenmaal regel en onze postbode is zo aardig, die moest toch een paadje krijgen. Ik nam de maat van de autobanden en maakte een spoor naar beneden, goed voor voetgangers en goed voor de donderdag waarop ik zelf even weg zou moeten. Aangemoedigd door onze buurhondjes ging ik gestaag verder en omdat niemand er nog had aangezeten was ik snel klaar.

Vóór die donderdag was ik uiteraard nog een keer aan de beurt....en het werd al minder leuk. Toen ik klaar was liet ik de auto alvast naar beneden rollen want een derde keer zag ik minder zitten.
En nu is het nog steeds wit om mij heen, met een prachtige zon er op en bijna lijkt het weer lente maar dan onder een witte deken.

Ik was in de supermarkt en ik moet eerlijk zeggen dat ik blijer vertrok dan andere jaren in de winter. Waren er vroeger alleen kolen en penen en droge mandarijnen, nu was er toch meer aanbod.
Avocado's lijken bijna de nieuwe standaard, verse ananas is er, granaatappels bij de vleet en zelfs de gember is niet meer weg te denken.
En kratjes vol met sharonfruit.....zelfs in NL had ik die nog nooit gekocht en nu zomaar bij de Aldi.
Mijn kar kleurde oranje, het sharonfruit was in de akcio, de pompoenen ook en de wortels kosten sowieso al bijna niks. En dat het toch nog duurder werd kwam door de zalm die ik toevoegde omdat ik er zin in had.

De pan pompoen-wortelsoep met gember nadert bijna de bodem en vanavond gaat de vis er aan geloven samen met babyspinazie en misschien nog een paddenstoeltje erdoorheen.
P is terug uit de stad en bekijkt mijn aankopen argwanend.....gember is niet zijn ding en dus die rare oranje soep ook niet maar gelukkig heeft mijn fruitshake de toets der kritiek doorstaan.