maandag 12 mei 2014

Werken en feesten

De weken vliegen voorbij. Als je weer werkt zit het ritme dat bij werken hoort er zo weer in. En zoals altijd lijkt het wel alsof er naast werken niet veel is, in ieder geval niet veel tijd.
Eigen schuld dikke bult natuurlijk want zoals altijd is het motto, of je doet het goed of je doet het niet.
Het scheelt wel enorm dat ik in dezelfde stad woon en werk, die files van vroeger en dat uren in de auto hangen en je opvreten van ergernis....dat is in ieder geval voorbij. En dat stuk stad waar ik doorheen moet is het niet het allermooiste maar ook daar zie ik wel wat positiefs in en elke dag weer wat anders. Nieuwe perken met viooltjes. Werk aan de weg en aan de trambaan dat snel vordert. Een mini caravannetje met broodjes. Leuke hondjes met stadse gezichtjes en glimmende halsbandjes.
Rommelige bermen met zwerfvuil maar ook een mooie klaproos.
En altijd mensen op weg ergens naartoe, op elk uur van de dag. Nooit verveling, nooit saai, altijd verrassingen en vermaak.

Het avondleven is rustiger als je weer naar je werk moet....behalve als vriendin M weer in de stad is. Ik ken M uit Budapest en helaas is ze vertrokken naar een ander land, maar nooit voor heel erg lang. Een paar keer per jaar is er reden om terug te komen en dat zien wij via een bericht op Facebook.
Catch up 1 en Catch up 2 heette het deze keer.
Catch up 1 was op donderdag en samen met andere vrienden kletsten we bij en aten we en dronken we heerlijke dingen.
Catch up 2 zouden we aan ons voorbij laten gaan, zaterdag was een werkdag en een druk weekend voor de boeg, maar M had een wereldidee en omdat niks in Budapest echt duur of ver weg is, gingen we vrijdag weer op pad. Een festival in de "kastanjetuin" een prachtig park in Buda, met houten huisjes met heerlijke wijn, heel veel Hongaarse bubbels en zalige hapjes. Het weer was goed, de avond was mooi en ons fingerfood begon met een oester! Dat was wel de verrassing van de avond, een hele echte en heerlijke oester, met een zalig glaasje Hongaarse rose peszgö.

Zaterdag na het werk stapten we in de auto, met F en D en met een overnachtingstasje en weer een boxje met flessen wijn. Op pad naar een feest, een feest met 24 anderen om samen naar het Eurovisie Songfestival te kijken en veel commentaar te leveren.
Plaats van handeling een mini dorpje, nog 3x kleiner dan ons dorp en aan de andere kant van het land. Prachtige omgeving, mooie authentieke huizen en een lieflijk landschap.
Vrienden met een huis waar je met open mond blijft rondlopen, zo mooi, zo sfeervol en zo knap gemaakt. En nog veel belangrijker, zo gastvrij en gezellig.

Reunie met M en met de mensen van Catch up 1 en 2 en natuurlijk nog veel anderen. Over het songfestival hoef ik niks meer te vertellen.....maar spectaculair was het zeker en vanwege het gelach, het boe geroep en het gebulder toen Polen aan de beurt was, was het goed dat we op het Platteland zaten met ruimte om ons heen.
Een hele korte nacht, een mooie wandeling met FD door het dorp, even naar binnen kijken in het mooie orthodoxe kerkje en toen weer aanschuiven voor een superontbijt met nog steeds heel veel te vertellen.

M is weer weg en ook druk aan het werk, net als wij. Een mooi ritme zo.

een gastenhuisje in het dorp, voor ons en FD

met een prachtige diepe tuin en nog een gastenhuisje voor andere vrienden

wat een feest die oesters!

3 opmerkingen:

  1. Wij hebben niks van het songfestival gezien: was Oostenrijk een terechte winnaar? Heb nog steeds het lied niet gehoord!!!!
    En wat was er met Polen dat jullie zo moesten bulderen?
    Jullie hebben in ieder geval genoten en da's belangrijk.
    Werkze, Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij die foto van de oesters bleven mijn ogen hangen. En nu kwijl op mijn toetsenbord. Dat klinkt allemaal leuk en gezellig. Heerlijk dat jullie het zo fijn hebben gehad afgelopen week. En Ba: van Polen kan mij het liedje niet herinneren alleen een dame met een enorm decolleté die iets in een wastobbe had zitten. Of ze mee zong kan ik me ook niet meer herinneren. Maar wel dat ik een beetje bang was dat die enorme borsten er uit zouden rollen. In ieder geval geen liedje dat bleef hangen en dat lag echt niet aan de taal. Hoop dat je mij het niet kwalijk neemt, maar eigenlijk was het niet om aan te horen en al helemaal niet om aan te zien. Sorry voor Polen.

      Mip

      Verwijderen
  2. super leuk geschreven! Het was een top week (-end)!

    BeantwoordenVerwijderen