maandag 26 oktober 2020

Tradities van Stadse Kinderen

Het was een lekker lang wkend, de 23e oktober viel op een vrijdag dus 3 heerlijke dagen voor de boeg. We hebben een soort traditie, eind van het jaar gaan we naar de Pastorie en vieren we de Tradities van Stadse Kinderen. Dit doen we niet alleen, alleen veranderen we vrij snel van Stads naar Plattelands, maar met vrienden is het anders, een soort werk- en mini vakantie waarin we de beste dingen van de 2 werelden combineren.

Ik ben er niet altijd bij, dit is ook de week waarin mijn moeder jarig is en ik probeer naar NL te gaan om mee te vieren. Dit jaar is alles anders, de viering was via de telefoon en via foto's in de what's app met de niet minder gemeende wensen en de hoop dat het toch binnen afzienbare tijd mogelijk is om gewoon de grenzen weer over te steken.

Dit wkend waren we met z'n 5-en, wij en vrienden B, G, en R. Het weer leek kritisch maar hoe dichterbij het wkend kwam hoe mooier de vooruitzichten werden.

In de afgelopen jaren zijn er wat tradities geboren waar elk wkend van Stadse Kinderen aan moet voldoen. Ook dit wkend is dat weer gelukt. De dagen waren stralend, elk uur werd het warmer en kon er een laagje uit en op de dag van vertrek was het somber en viel de regen uit de hemel. Dat is elk jaar zo.....

Om te beginnen is er de Palinka traditie. Dat moet er zijn bij het welkom en om de pauzes feestelijk te begeleiden, om eventuele kou te verdrijven en om spieren te smeren. P kocht in ons buurdorp 1,5 liter en daar is niet veel meer van over. Deel van de traditie is om te proeven en commentaar te leveren. Dit was een goede barack palinka en de Stadse Kinderen waren unaniem in de loftuigingen. Uiteraard is er meer, heel veel koffie, uit een Nespresso apparaat, dat dan weer wel. Heel veel water uit de fles maar ook veel uit de kraan en de bubbeltjesmaker, nog zo'n Stadskind, om het milieu te sparen. En wijn, liters wijn, niet van de bekende huizen zoals in de Stad, maar landwijn uit onze dorpen die in jerry cans van 5 liter komt.

Er is altijd werk aan de winkel en Stadse Kinderen zijn daar niet vies van, maar het moet leuk blijven. Hakken, zagen, snoeien, harken en fikken, dat is één van de tradities en vooral het fikken is een soort beloning voor het harde werk. Dit wkend was er genoeg. Beneden bij het huis lagen hopen takken die bij de snoeibeurten tijdens het mannenwkend waren ontstaan. De dikke stukken werden er netjes vanaf gezaagd of geknipt met de grote snoeischaar om te dienen als brand- en aanmaak hout. De rest lag klaar voor het vuur. In de boventuin was de afgelopen jaren wildgroei ontstaan van boompjes en van de weide met fruitbomen was het verworden tot een bos, met bomen zo dicht in en op elkaar dat je er niet eens meer doorheen kon lopen, laat staan met een maaier doorheen kon rijden. Dat moest anders en met spieren van de Stadse Sportschool, met goede knippers en uiteindelijk met de motorzaag werden alle wild groeiers naar beneden gehaald en gesleept naar verzamelpunten die de basis vormen voor een volgend Tradities van Stadse Kinderen wkend fik.

De fik zelf is ook een traditie, altijd te groot, te warm en te dichtbij een schuur of een boom en gelukkig is de traditie dat het altijd goed afloopt. Foto's van de diverse Stadse Kinderen Iphones bewezen ook dat het traditie is om 2 fikken te hebben want er is ook de bogrács gulyás. Die is er altijd en natuurlijk is die er altijd want wat is er gezelliger dan samen een gulyás maken, te kiften over hoe lang de aardappels nog moeten en wanneer de paprika poeder erbij moet en of er nou wel of geen rode wijn doorheen zal gaan.

Er kwam dit jaar ook eten mee uit de Stad, van Indonesische kok V, sateetjes, nasi en een aubergine gerecht. En uiteraard waren er eieren, veel eieren, gekookte op zaterdag en zondag, na het harde wkendwerk en voorafgaand aan de reis terug van de Stadse Kinderen, de eieren met spek. 

Het was warm in alle opzichten, leuk om zulke tradties te hebben. P en ik hebben er nog 1 dagje aan vastgeplakt, de wassen draaien, laptops open en de auto inpakken voor de reis terug.

Morgen is het weer gewoon, alle Stadse Kinderen weer op honk. Met masker en met een Poké bowl zalm of een Pho met rund voor tussen de middag.

Een bodempje Palinka



Csillag, ons buurpaardje
de schade bleef beperkt


Regen bij afscheid

is er nog iets te fikken?

Wat was het een mooi vuur!


We blijven wel Stadse Kinderen......

1 opmerking:

  1. Wat een heerlijke om/beschrijving van dit Wkend...ik zou graag bijtekenen voor het volgende vuur, ware het niet dat ook hier heel veel, heel erg veel moet gebeuren, maar het eten doet me wel een tongkneuzing toekomen van het watertanden.

    BeantwoordenVerwijderen