Ik ben gezegend met een flinke neus. De neus is niet alleen flink aan de maat, er zit ook een bochtje in, een ronding zogezegd. Ik heb weleens gehoord dat mensen mijn neus karakteristiek vinden en misschien bedoelen ze dan hetzelfde als een makelaar die een beschrijving geeft van een bouwval.
Het kan mij niet schelen, het is mijn neus, mijn neus past bij mij en nog beter, ik heb de neus geerfd van mijn oma, dus is het een goede neus.
Zowel op het platteland bij de pastorie als in de Grote Stad is er van alles te ruiken. Van heerlijke zoete zonnige tomaten velden of gistend fruit voor Palinka tot smeulend plastic dat onze buren in hun kachel stoppen, of de geur van een dood dier langs het bospad. In de stad hebben geuren vooral te maken met eten of drinken als het lekker is en met mensen als het minder aantrekkelijk ruikt.
De geur van vers brood 's morgen vroeg of bij bakkers die de hele dag door vers bakken. Een echt goed pita broodje met shoarma en veel knoflook, één van de overheerlijke patisserieen met vers gemalen koffie, voor elk uur van de dag is er lekkers op straat. Mijn neus registreert het, volgt het en verleidt soms tot meer dan alleen ruiken.
Niet iedereen in de stad heeft een huis, niet iedereen heeft de beschikking over een badkamer, dus soms zijn dat helaas de geuren van de straat en vooral van het openbaar vervoer. Mijn neus hoeft er niet eens moeite voor te doen want de ogen hebben het al geregistreerd, een volle bus of tram, maar ergens in het midden veel stoelen vrij rondom een persoon met veel tassen, de ogen starend in de verte, haren die pieken en kleding voor alle seizoenen.
Andere straten andere geuren, een maaltijd die te zwaar gevallen is, begeleid door te veel alcohol. De ingang van een groot kantoor met rokers op 50 meter afstand.
Lekker en vies, aantrekkelijk of afstotend. Het is er allemaal.
Sinds kort heeft geur en daarmee mijn neus een andere dimensie. Ik ben zo blij dat ik alles ruik, ik waardeer de roomboterkoekjes lucht en de vijgengeur uit onze tuin. In deze tijden ben ik echter opgelucht dat ik het zweet van de medemens of een niet opgeruimde hondedrol kan waarnemen.
Het is goed dat alle symptomen van Covid 19 zo duidelijk beschreven worden, het maakt je veel bewuster van wat je zintuigen allemaal meemaken.
Gelukkig doet mijn neus het nog.
Nou, dat kan ik me helemaal voorstellen K! Toen ons bedrijf op woensdag 18 maart op slot ging voor maar liefst zes weken, had ik de eerste week totaal geen reuk- én smaakvermogen meer. En dat bijna een week lang! Later kwamen er meldingen dat deze symptomen ook voor Covid 19 golden... Ik was echter helemaal niet ziek, had geen koorts, was niet verkouden, niet vermoeid etc. Toen waren er nog geen tests en we waren sowieso in Lockdown. Heb ik het virus onder de leden gehad, wie zal het zeggen?? Maar ik kan je wél vertellen dat het een zeer vreemde ervaring is geweest om niks te kunnen ruiken en proeven. Je weet gewoon hoe het heerlijke eten moet ruiken en proeven maar er is niks... Dus je eet omdat er gegeten moet worden en de verbeelding/fantasie máákt er nog iets gezelligs van! gelukkig is alles goed gekomen en geniet ik weer van alle geuren en smaken en ben ik blij dat ik het gevaar van stank ook weer kan herkennen! Velen zijn er minder goed vanaf gekomen... Ba
BeantwoordenVerwijderen