En we werden niet teleurgesteld. Vis op elke kaart, chique of eenvoudig, stads of plattelands, vis net uit de zee op het bord. Heerlijk!
Vanaf ons terras hoorden we ze aankomen, de vissersboten. 's Avonds de zee op en 's morgens, net als wij aan de koffie zaten weer terug naar het haventje met vrolijke groepen meeuwen cirkelend boven en achter de boot.
In de eerste week zorgden dat we in de haven waren toen de boot aanlegde. Vrachtwagentjes stonden al klaar om de lading mee te nemen naar de diverse viswinkels en restaurants maar ook oude dametjes en mannen met tasjes stonden klaar om de sardines in dit geval mee te nemen voor diezelfde avond.
Op ons terras stond een grote BBQ, dus ook wij deden mee. Heerlijk gegrillde sardines met veel knoflook olie en citroen. Een citroen uit eigen tuin wel te verstaan.
Meer dan eens hebben we ons verbaasd. Een buurland, slechts 1 kort dagje rijden en zo ontzettend anders qua begroeiing, zo ontzettend anders qua eten en drinken en ook zo anders qua het contact met mensen.
Geen gepaneerd vlees gezien, alleen een schnitzel in een toeristen restaurant, maar vleesschotels en heerlijk gegrillde groenten en ook die groenten zonder paneer.
En die vis, ik kreeg er geen genoeg van, inktvis kan wel elke dag en garnalen ook. En als superverrassing namen we een keer oesters, als voorafje.....en weer een andere dag kregen we schelpen, leuk en lekker. En niet te vergeten de vissoep, de garnalensoep en de mosselen. En overal die heerlijke olie er overheen.
Op de markt in Trogir hadden we al een fles olie gekocht bij een echtpaar van tegen de 80, alleen dat al was de moeite waard en we proefden op de markt uit het dopje van de fles. Om ons dorp heen stonden ook olijfbomen, meter na meter, heuvel na heuvel en P bedacht dat in ons dorp dan ook olie te koop zou moeten zijn.
Op een dag dat we weer op het middag terrasje zaten te drinken zagen we een man met een soort aanhangkarretje met kratjes. Inderdaad vol met olijven! We informeerden en werden verwezen naar een bepaalde deur bij een bepaalde familie die olie verkocht. De middag er op ging P op pad met rugtasje en kwam terug met en in de olie want de koop moest ook bezegeld worden, wat dat betreft toch net Hongarije.......
En op de laatste dag voor vertrek, opnieuw op weg naar Trogir voor een afscheidsbezoek, reden we via een andere weg. Tot onze verrassing kwamen we langs een olijfperserij en toevalligerwijs kwamen we net op het goede moment. De olijven van een man vlakbij de perserij werden geplukt, geperst en de olie verkocht. Wij waren er niet op voorbereid maar zijn ook niet voor 1 gat te vangen. Snel naar Trogir, 2 kleine kannetjes gekocht en weer terug.
Het traject van olijf naar olie was al mooi om te zien en het verhaal erbij ook.
Deze olijven werden meteen van de boom geperst en niet een paar dagen in een zout bad bewaard wat veel schijnt te gebeuren. Elk uur reed de man van de plantage met de net geplukte olijven naar de perserij om het groene goud meteen te verkopen aan de liefhebbers. Net op het goede moment op de goede plaats .
Toen de koop gesloten was werden we uitgenodigd om de plantage te bekijken samen met een oorspronkelijke Kroatische vader en zoon die al jaren in Duitsland werkten. De plantage eigenaar had ook 2 hondjes, ik was al gesmolten bij hun aanblik en ging graag met ze mee. Ook 2 hondjes van de straat, gevonden in de berm, 1 brutaaltje en 1 grote wijze schat die ons erg aan Coco deed denken.
Prachtig die plantage, oude bomen, sommigen meer dan 200 jaar, de bomen geerfd van de vader en goed onderhouden tot op de dag van vandaag.
Er kwam een diep bord op tafel, het groene goud werd ingeschonken en een mooi plat brood op tafel gezet om te proeven.
Het brutaaltje had me vreugdevol begroet en zijn pootje tegen mijn broek opgetild en de Coco hond keek afwachtend van afstand.
Na een rondje over de plantage, waarin het brutaaltje het resterende brood stal, namen we afscheid, niet nadat we het huisje hadden bekeken dat midden op de plantage ook wordt verhuurd. Niet aan zee, maar ook wel erg mooi en rustig gelegen en een paradijs voor honden.
Een onverwachte aankoop met herinneringen voor jaren!
 |
| Garnalen Buzara |
 |
| de sardines kort voor de BBQ |
 |
| de lieve Coco hond |
 |
| De sardines net van de boot. |
Oooooo, mn hart gaat open bij zo veel vissige schoonheid en lekkerheid en dan die olie.....Mens ,geweldig is dat hè om zó op het juiste moment op de juiste plaats te zijn!Wij gaan lekker binnenkort op z'n nederlands aan de vis op Lauwersoog en in Zoutkamp...Ook dat heeft wel wat! De eerste lunches met zoute haringen hebben we ook al weer achter de rug, mmmmm!
BeantwoordenVerwijderenOp zo'n vakantie moet je dus altijd een lege jerrycan in de auto hebben, je weet maar nooit!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk twee: eentje voor goede olie en de tweede voor wijn...
De Kroatische keuken is heel Mediterraans, heel goed te vergelijken met de Spaanse en Italiaanse.
Wat een invloed de zee al niet heeft op een land, de inwoners en de hele cultuur!!
Hier is het nu grauw, mistig maar niet koud. ga zo werken tot 22.15 u poehee...Barbara