Dokter IJs en de Dobbelstenen

Soms overvalt het mij. Zin in ijs. Niet zomaar zin, nee, echt zo'n zin waarmee je de hele dag in je hoofd zit. Ontzettende zin in ijs dus.
Het zou op zich makkelijk op te lossen zijn, gewoon een bak ijs in de vriezer.
Echter, ik weet dat er samenhang bestaat tussen de kennis dat er een bak in de diepvries ligt en de frequentie van de overvallen......dus heb ik het niet standaard in huis.

Vaak gaat het voorbij, een nacht slapen en het is vergeten, maar soms.....dan blijft het zeuren in mijn hoofd. Mijn bakje yoghurt van 's morgens is opeens een zurig aftreksel van iets dat lekker zou moeten zijn, de ijssalade van de lunch kan niks goedmaken. Als ijs verslaafde weet ik dan dat het zover is, ik moet een shot nemen.
En dat shot komt niet uit een bak van de supermarkt, dat zou slechts 1 smaak zijn en je zit weer met de resten.....nee, het shot moet komen uit een echte ijswinkel, met kleurige en geurende bakken, het liefst nog met smaken die ik nog niet eerder had en uiteraard een bolletje chocolade.

Afgelopen week was het zover. Ik had last van een overval, al bijna 10 dagen en het moest er van komen. In Budapest is heerlijk ijs, maar het is nu winter. Elk adresje dat ik bezocht verkocht nincs en de ijsbakken waren gevuld met roze meringues en chocoladerepen. Zelfs zaken die op de gevel vermelden dat ze van het gebak en ijs zijn, hadden niks.
De radertjes in mijn hoofd draaiden op volle toeren en opeens wist ik het.

Op de Bartok Bela ut zit Dr. Gelato. Wel een goede naam in dit verband. Ik nam de bus, stapte uit op Moricz Zsigmondtér en liep vol verwachting een stukje terug. En ik werd niet teleurgesteld. Niet alle bakken waren gevuld, maar desondanks genoeg voor mijn shot en ondertussen kletsten de ijsmevrouw en ik over het feit dat ijs van alle seizoenen is, en niet alleen van de zomer.
Heerlijk was het, echt heerlijk! En de nieuwe smaak van deze keer was caramel/kastanje, een aanrader. En ik kan er weer even tegenaan.

Voor je recept naar dokter Gelato!

Gisteren was het weer prachtig lente weer en ik had wel zin in een rondje Buda. Ik begon met bus 178 en liep rond op de Naphegy, de heuvel tegenover ons huis en genoot van het mooie uitzicht, de leuke huizen, sommigen met tuin en de bedrijvigheid die hier overal te vinden is.
Daarna met de tram het groen in van de Hüvösvölgy, geweldige villa's, mooie appartementen, tuinen als parken. Een tram die erdoorheen slingert en elke keer een mooi panorama van de Budaer heuvels. Mensen in wandelschoenen, mensen met tasjes, kinderen van internationale scholen, en rust, vooral heel veel rust.
Bij het eindpunt staan veel bussen, nog verder de stad uit naar de dorpjes om Budapest heen, maar uiteraard ook bussen terug het leven in. Ik koos bus 29, die via een prachtige route door het 2e district naar het 3e district toerijdt.

Het eindpunt was in Obuda, het mooie oude stukje Budapest tussen het geweld van betonnen flats en wegen. Ik was er al een tijdje niet geweest en ik besloot rond te lopen. Tot mijn verbazing stond er nog een ijsbaan op het plein, overal elders in de stad zijn ze al opgeruimd, maar hier werd nog volop geschaatst. Glühwein stond er ook nog en de uitbaters waren allemaal druk bezig om hun terrassen in te richten.
Ik zag een voor mij nieuwe csarda, mooi houten terras, uitnodigend bord. Csalanosicsarda heet het. Ik was nieuwsgierig en bovendien was het al ruim na lunchtijd. Binnen was het leuke kitsch. Echt alles netjes op elkaar afgestemd met nep stenen in het stucwerk, een irritant watervalletje met stenen, maar ook erg leuke potten met ingemaakte groenten en veel kannen op takken die ik zo had willen meenemen. Het was gezellig gevuld, veel lunchers en de borden deden het water in mijn mond lopen.

Ik ging voor een vissoepje en omdat ik om "pittig" vroeg, kreeg ik er een bordje bij met een in schijfjes gesneden hele gifgroene paprika en een bakje erös pista. Smaakte prima en ik kreeg het opgediend in een leuk rood emaillen pannetje.

Bij het afrekenen gebeurde nog wat aparts. Ik had wel gezien dat de dame die overal afrekende een mokje bij zich had en ook steeds weer mee terug nam. Ik dacht nog, zou de fooi daarin moeten. Toen ze bij mij kwam kreeg ik uitleg. Het mokje was een met groen vilt gevuld dobbelmokje met 3 dobbelstenen. In deze csarda mag je 1 x gooien met het mokje en als je dan 3 x 6 gooit.......wordt de rekening verscheurd en ben je gewoon te gast! Nog nooit meegemaakt zo iets en wel geinig.....ik gooide een 2, een 4 en een 5 en rekende dus netjes af.

Met het voorstadsteintje de Hév reed ik weer terug naar mijn eigen wijk. Dagje Buda prima geslaagd!

Adres van de csarda

Een paar van de leuke kannen

Het staats zelfs op de website......