Groen en grijs

Ik was zondag weer bij het Chineesje en het meisje en ik voerden een soort gebarenspel uit met Hongaarse en Engelse woorden van mij en Chinese van haar. Ik zocht de eend maar zag hem niet, het meisje zag hem ook niet en stootte een harde keelklank uit naar boven, waar blijkbaar de jongen in de keuken staat. Er kwamen wat klanken naar beneden en het meisje spreidde de vingers van 1 hand. Over 5 minuten dus.
Toen de zeewiersalade. Daar kwamen we niet uit. Ik had een tas met groene hengsels en dat leek mij makkelijk, ik wees, maakte een snij beweging, maar niks. Ik riep, zout, zee, groente, salade, maar het werd er niet duidelijker op.
Het meisje pakte haar smartphone en toverde er een toetsenbordje op en liet mij woorden typen. Met die woorden liep ze naar boven en ik hoorde weer wat keelklanken. Ze kwamen beide terug, de jongen met de dampende eend en de woorden "wacht even" in het Hongaars gingen vloeiend, en ik begreep dat de zeewier ook in aantocht was.
Weer wat later, het meisje had inmiddels al 7x de boel ingetikt op de rekenmachine, kwam de jongen naar beneden met het wier en zei weer "wacht even" tegen me, nu gevolgd door het woord "ajandék", cadeautje. Als een haas rende hij naar boven, kwam een paar minuten later weer binnen met een bakje vers gebakken bananen, ging de boel inpakken, en sommeerde het meisje om nogeens alles in de tikken. De rekening was laag, de bananen thuis meteen opgegeten met P toen ze nog lekker warm waren, heerlijk, en de rest 's avonds, ook heerlijk!

Op weg naar de Chinese markt hadden we een vreemde weg gezien, een bord doodlopende straat erbij, maar wel tramrails....
Daar moest ik uiteraard het mijne van weten en gisteren werd alles duidelijk.
Eerst met de bus naar het centrum, waar tram 37 begint. Dit is tot nu toe het allervreemdste, allergrijste, allerlelijkste en luguberste traject dat ik heb gezien. Het kwam ook door het weer, er zat sneeuw in de lucht, het was koud en grauw. Het begin gaat nog wel, een leuke straat met kleurrijke winkels. Daarna volgt een lelijke nieuwe Lidl en dan beginnen de muren van Kerepesi kerkhof. De weg loopt dood, maar de tram rijdt door, links het kerkhof en rechts een spoorwegemplacement en daarachter in de verte de golfplaten dakjes van de Chinese markt.
Als ik een enge film zou regisseren, zou ik hem hier laten spelen. Sowieso, ik zou filmmakers adviseren om hier eens een kijkje te nemen. Sporen van links naar rechts, weer terug, over elkaar heen. Fabriekspanden van het lelijke soort, met roestige hekken, gebroken raampjes en afbrokkelende stenen. Heel af en toe een huisje met tuintje en een erf vol met rotzooi.

Een soort kruising, nog meer lelijke fabrieken, vreselijke kantoren, haltes waar ik peuken, condooms, blikjes bier en een damesschoen en handtasje zie liggen, zwart nepleer. En dat maakt het traject eigenlijk ook wel weer leuk. Het is al een soort film die links en rechts wordt afgedraaid, langs de raampjes van de tram.
Tussen alle lelijkheid opeens een mooie fabriek met mooie kantoren met mooie vrachtwagens op het terrein, de Dreher brouwerijen, die natuurlijk een eigen halte hebben.
In de tram zijn mijn medereizigers ook anders dan anders. Wiebelende tred, ruimtelijke gebitten, aparte haardracht, maar geen enkel moment is het ongemakkelijk en geen enkel moment voel ik dreiging. Of ik 's nachts dit traject ga doen, denk het niet, maar overdag is er zat te zien.
Onderweg een markt met een muur eromheen die hier bazaar heet en zeker op mijn lijstje to do staat, als het mooier weer is.

Na de kantoren wordt het opener en de bedrijvigheid laat zien wat er gaat komen.....rijen marmer en natuursteen, beelden, kransen, een etalage met kisten. De dood is handel, springlevend en dynamisch.
En dan het eindpunt, inderdaad 2 grote begraafplaatsen, mooie poorten, hoge muren, nog meer bloemenstalletjes, een büfé tegenover en nog meer haltes van bus en tram. Ook hier zal ik een keer gaan wandelen, als het grijs door groen vervangen wordt.

Terug met tram 28 want nieuw is leuk. Nog een keer langs de bazaar, daar in de buurt een megagrote grijze gevangenis, met tralies dik als bovenarmen.
En opeens na al die lelijkheid, een prachtige kerk, verbazingwekkend mooi, tussen de betonnen bunkers, geweldige torens, een machtig mozaiek dak, zo mooi als de Posta in Pécs.
Ik doe niet anders dan mijn nek draaien, om maar niks te missen en mij te kunnen herinneren waar het was, het Szent László tér, dus die kerk zal ook zo heten denk ik.

Al weer terug in de kleurrijke straat zie ik een winkel waar ik naar binnen moet! Een Turkse supermarkt! In NL kwam ik er al graag en hier miste ik het....maar nu ben ik weer blij want het is wederom een aanwinst! Netjes, aardig. Een sfeervol verlicht kamertje met specerijen, linzen en bulgur. Wat verderop een super slagerij, halal, glimmende witte tegeltjes, gevogelte, lam en rund. Ernaast, geiten- en schapenkaasjes, olijven in veel soorten, aubergine en tomaten ingelegd in olijfolie. Helemaal te gek.

En als je dan nog niet voor de bijl bent gegaan doe je dat 5 meter verderop wel. Een vitrine met Turks gebak, noot, maanzaad, pistache, in rolletjes, driehoekjes, vierkantjes.
Ik ging weg met een doos thee met kardamom en met notenrolletjes die inmiddels getest zijn en zeer uitstekend bevonden. En voor iemand die altijd op moet letten wat ze eet is dit een zeer grote uitdaging......
Wat verder opviel. Bij de kassa liggen plastic tasjes, zo maar voor de pak en gratis, omdat ze snappen dat je hier met meer weg loopt dan verwacht en ze je daar bij willen helpen.

Verder deze week hebben we wat gedronken in een tuin! In een tuin die overdekt is en waar in vele hoeken grote gasbranders staan om het behaaglijk te maken. We waren in Szimpla Kert, één van de vele ruine cafés in de Joodse wijk in BP, ontstaan in oude afbraakpanden, maar inmiddels een geweldig populaire bestemming in zomer en winter, met hip publiek en life muziek 's avonds. De inrichting is Kringloop stijl en supergezellig.

De week is weer vol afwisseling, dit weekend is het Mangalica fesztival, en morgen ben ik waarschijnlijk nog heel even bij de Turk......

Lekker naast de warmtelamp

Het middenpad met aan weerszijden leuke kamertjes