Familie feestje

Dit weekend stond in het teken van een familie feestje. De Hongaarse neef werd 70 en ook al is het eigenlijk een echte neef van mijn moeder, noemen wij hem toch gewoon neef en zijn broer ook.
Zijn dochter is wat jonger dan ik en heel heel vroeger hadden we leuk contact toen ik hier was als kind.
Zij woont in Rome en ik had haar 28 jaar niet gezien. Zij zou ook komen en mijn zus kwam over uit Nederland.

Het was gezellig dat weekend. Natuurlijk hadden we het van te voren al leuk met mijn zus. De stad in, met sneeuw, met wind, met regen, maar uiteraard met cukraszda, met kifli, met ebéd en vacsora!
Laatst ontdekte ik op één van de wandelingen een vrij nieuw eettentje, Hungarikum Bisztro. Een echtpaar runt het restaurant samen met een vriendin, ze gebruiken Hongaarse traditionele recepten, maar geven er een eigen Schwung aan. Het is klein, niet voor busladingen dus gelukkig, en er is elke avond muziek van een cymbaal.

Het was leuk en lekker en aardig. De smaken kwamen heel dicht in de buurt van zoals oma en Klárinéni (de moeder van de neven) kookten en ver van massa en snelle keuken. Een heerlijke hortobagyi palacsinta, toe een turós, smakelijk varken, eend, goed gevulde kool, taart van appel, noot en chocolade. En om te proeven van het huis een gesztenye puree en ieder 2 palinka.
Heerlijk en een aanrader!

Zalig en heel gezellig!

 

De dag voor de verjaardag van de neef.
Mijn zus en ik stappen in een tram, willekeurig nummer, willekeurige tijd. Het is druk, ik zie een stoeltje en mijn zus 3 meter verderop ook. Als we zitten staat aan de overkant een gestalte op en loopt naar mijn zus.
De rest is history.......onze nicht uit Rome, 28 jaar niet gezien, en dan zien we elkaar gewoon in een tram in BP. We kletsten tot het eindpunt en zeiden tot morgen tegen elkaar.

De verjaardag zelf was leuk. Mail, Facebook en de ontmoetingen van de laatste jaren wissen de afstanden wel weg en omdat onze familie klein is, kun je met iedereen contact hebben en loop je niet aan het eind van de middag weg met het idee dat je nog 10 verjaardagen nodig hebt om bij te kletsen.
En met deze familie praten we ook altijd over de familie leden die er helaas niet meer zijn, maar nooit wordt het somber of zwaar, we praten over ze als waardevolle herinnering en omdat het zo is, zijn ze er nog gewoon bij!

Mijn zus is inmiddels alweer thuis. De neef eet vanavond misschien de restjes. De nicht vertrekt overmorgen naar Rome....maar misschien kom ik haar morgen wel weer tegen in een tram.



Rechts de jarige neef met de dochter uit Rome