Nog steeds een bermuda aan met een shirtje met korte mouwen en alleen het vochtige gras 's morgens en de frisse avonden verraden dat we dik in de herfst zitten.
Het winterklaar maken van alles om ons heen werd uitgesteld maar een onverwachte nachtvorst een paar weken geleden die de geraniums de das om deed maakte ons alert. En daarom zijn we dit weekend toch maar begonnen.
Hout voor de winter hebben we natuurlijk al lang, maar inmiddels staan er wat kistjes en manden binnen.
Alle buitenplanten hebben we naar binnen gedragen dan wel gerold en we hopen ze in de lente weer in goede staat naar buiten te brengen. Het is echt mooi in de tuin. Nu bijna al het blad is gevallen is er nog meer uitzicht en nog meer licht vanaf de heuvel achter ons en de weide ernaast.
Ik houd erg van de seizoenen, ik moet niet denken aan een heel jaar zomer, juist de herfst en de lente hebben mijn voorkeur.....alhoewel, zo'n Scandinavische winter waarin het maar donker blijft en waar alleen de sneeuw nog oplicht lijkt mij best een keer leuk om mee te maken.....maar dan niet in het diepe platteland maar nabij een stad waar de elektriciteit het gewoon doet en de tram gewoon rijdt. Van meerdere walletjes dus....
Nu het bijna november is geniet ik hier ook weer van de gebruiken. Gebruiken die in NL nog wel bestaan maar bijna onzichtbaar. Aller Heiligen en Aller Zielen komen er aan en dat betekent dat het bij onze achterburen een komen en gaan is van families met bloemen en schopjes en harkjes om de graven mooi te maken.
Ik was gisteren op de markt en ook daar is het assortiment aangepast. Massa's kramen met stukjes. Stukjes die wij met onze NL smaak niet zo mooi vinden, te somber en te grafferig, maar hier gretig aftrek vinden. Veel dennengroen, weinig kleur, veel linten en soms iets lelijks van plastic er in. En gelukkig ook de chrysanten, de grote witte snijbloemen en de chrysanten in de pot, in mooie herfstkleuren. En uiteraard de lampjes, veel witte en rode lampjes die op de avond van Allerzielen met duizenden het kerkhof achter ons zullen verlichten en de schaduwen van familieleden zullen verfraaien.
Die chrysanten in pot hadden we al in huis, gewoon voor binnen in mooi oranje. Voor de gelegenheid zijn ze nu naar buiten verhuisd, naar het laatste plekje van Max. En meestal zetten wij ook rode lampjes neer......en gelukkig vindt niemand hier dat gek!
 |
| Licht uit de boventuin |
 |
| De wintertuin |
 |
| Bij Max |
 |
| De laatste middagzon |
Inderdaad, heel jaar zomer, ik zou er niet aan moeten denken. De herfst is echt prachtig, maar gelukkig toch ook een beetje zonnig en ook nog lekker warm.
BeantwoordenVerwijderenMooie bloemen op het grafje van Max. Vind ik helemaal niet gek. Hier rijden al een maand auto's door de straat met de vreselijkste plastic bloemen en plastic takken waarvan ik niet weet of ze veel verkopen. Op 1 november zullen we het zien, als bij zonsondergang de kaarsjes branden.
Geniet nog van de laatste mooie dagen. Voor je het weet slaat de winter in één keer toe.
Mip
Echt koud is het hier ook nog niet maar aan de herfst zijn wij toch echt begonnen! Komend weekend worden er weer winderige dagen verwacht.
BeantwoordenVerwijderenWorden er in Hongarije ook mensen gecremeerd na hun overlijden? Daar is natuurlijk nog veel meer ruimte voor begraafplaatsen maar kun je kiezen? Wat betreft Scandinavië: op zondagavond op NL2 om 20.25 uur: "Licht op het noorden". Vier afleveringen over 4 landen. Noorwegen en Finland zijn al geweest. Dit weekend is Zweden aan de beurt en volgende week verwacht ik Denemarken. Finland heb ik helaas gemist.
Idee hierachter: is het (vaak positieve, geromantiseerde) beeld dat wij hebben over deze landen en hun inwoners in werkelijkheid ook zo?
Barbara.