vrijdag 24 januari 2014

Hó és tulipán

Ik ben al weer een dag of 10 in de Pastorie.
Daar in BP mis ik het land en hier op het land mis ik de stad.....maar gelukkig kan ik een beetje afwisselen.
Het ritme hier is anders, totaal anders.
Ben ik daar altijd in actie om de stad in te komen omdat ik haar hoor roepen, hier speelt het leven zich in rustiger tempo af. Ik hoor de lokroep, een continue stroom van wervende woorden, maar ik weet van hoe ver zij klinken en dus blijf ik op honk.
Ik sta wel vroeg op, net als daar, en dan ga ik aan de thee, een hele pot en daar doe ik best lang over. Na de thee haal ik hout of maak ik de kachels schoon, of allebei natuurlijk en dan is er koffie. En meestal nog wel één.
Mijn jas was in die 10 dagen nog niet aan geweest, het was zacht, lente zacht en bovendien krijg je het warm van alles dat je buiten moet doen. FD genoten, van binnen en van buiten en lagen in de zon te bakken in de eerste stralen.

We waren gewaarschuwd, er zou sneeuw komen, dag na dag werd het geroepen en het kwam niet. Eigenlijk had ik er al geen rekening meer mee gehouden.

Vanmorgen.
Ook al waren de gordijnen nog dicht.....op de een of andere manier weet je dat het zover is.
Een beetje sneeuw, een paar pitjes, lijkend op kleine hagelsteentjes en een lucht egaal donkergrijs met bakken dikkere vlokken in petto.
Geen thee deze keer maar de versnelling er op. Een snelle koffie, kachels nog even met rust gelaten en hup de auto in nu het nog kan en een paar boodschappen een kwartier verder op.

Als het een beetje doorsneeuwt loop je hier het risico zomaar een week niet makkelijk weg te kunnen. Ik was ook niks van plan, maar een beetje voorraad is dan wel gemakkelijk. Fruit, groenten, wat vlees en ik zag Tulipán. Tulipán, echt een lente voorbode die ik vorige week al in huis haalde. Lullige Hongaarse bosjes van maar 5 stuks en dus kocht ik er 4 om een beetje in de buurt te komen van een Hollands boeketje.

En nu zit ik in de lente en de winter tegelijk. Uitzicht op witte dikke sneeuw die blijft liggen opgevrolijkt met leuke tulpen.
En FD, die zijn gelukkig, bij de kachel wetend hoeveel hout er nog in voorraad is en op schoot bij de vrouw achter de laptop.

Heerlijk, tulpen!

Uitzicht uit het slaapkamerraam

En nog een keer

Daksi op schoot achter de laptop

2 opmerkingen:

  1. Ik zeg de laatste steeds meer als het over het weer gaat "of wat er van waar is". Vooral omdat die vooruitzichten ook steeds weer veranderen. Maar wat ik wel steevast doe is hout op voorraad in huis leggen. Voor de zekerheid dan maar.

    Ik kan me heel goed voorstellen dat je de stad mist, vooral omdat die stad jou zo goed past. Maar gelukkig kun je toch ook je draai vinden op de Pastorie. En ach, bedenk maar dat FD het nu toch ook echt heerlijk hebben. Volgende keer mogen zij zich weer een beetje aanpassen.

    En die tulpen!! Mooie bos!! Als de sneeuw straks gesmolten is ga ik ook vier bossen aanschaffen.

    Prettig weekend,

    Mip

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk die kou met sneeuw: hier blijft het zo irritant kwakkelig: dáár word je nou verkouden van (ben ik dus nu)
    Tulpen zijn de lievelingsbloemen van Mi, de klassieke ja die jij nu in de vaas hebt staan maar dan vooral de dieprode.
    Helemaal mooi vindt hij het (ik ook trouwens) als de bloemen zo dramatisch gaan buigen: prachtig!
    Waren M&M blij je weer te zien en hoe gaat het met hen?
    Fijn weekend met het uitgelaten vee!
    Barbara

    BeantwoordenVerwijderen