Kerst

Kerst in het nieuwe appartement in de Grote Stad.
Het weer is zacht, een beetje mistig en de zon slaagt er niet in om door te komen. De parken en de tuin zijn modderig en FD hebben zwarte pootjes en onze halvloer dus ook.
Het huis is heerlijk, ik voel me helemaal thuis. P nog niet, niet dat hij het niet leuk vindt hoor, maar ik ben blijer. Het buurtje is erg leuk, rustig en toch binnen 10 minuten in het Leven.

Ondanks de stad is het toch een dorps sfeertje, vooral onder de mensen met hondjes. We ontmoeten elkaar in de parken, op de stoepen en op straat. Het park vlakbij ons ligt in de Tabán en de hondenmensen in de Tabán hebben een eigen Facebook groep. Mededelingen over wandelingen, over hondjes die gevonden zijn, weggelopen, verdenkingen op gestrooid gif en gewoon heel veel foto's van spelende en wandelende honden.
Afgelopen week ontmoette P één van de dames met hond. Ze vertelde over de FB groep en over nieuwe boompjes die waren aangepland ter nagedachtenis aan overleden parkbezoekers. Vanmorgen liepen we in het park en bekeken de boompjes.
Bátor fája, Lizi fája, Ramszi fája, een mooi initiatief maar hopelijk lopen onze honden voorlopig nog te struinen door het park.

Vanmorgen toen we de deur naar het trappenhuis opendeden hing er een Kerst tasje aan de klink. Een bordje met eigengebakken moois en een Kerstkaartje van de familie boven ons. Net zo leuk als het platteland dus, net zo persoonlijk.

Kerst vieren we alleen en Oud en Nieuw met vrienden. Tussendoor nog een beetje werk en voor de rest lekker uitrusten, niks doen, het huis nog gezelliger maken en uiteraard de stad in.

Ik was al een tijdje niet in de stad geweest en afgelopen week zag ik weer allerlei nieuws. Naast de Basiliek is een Italiaans centrum geopend. Prachtig! Het is een combinatie van restaurant, delicatessenwinkel en een kookschool. Gelukkig was het beide keren dat ik er was heel erg druk, en niet met kijkers alleen maar ook met big spenders en proevers.

Ik wens alle lezers een heel plezierige Kerst en een geweldig Nieuwjaar!

Boom in de grote kamer

Één van de herinnerings bomen in ons park

Boompje in de hal

lekkere lunch bij de Italiaan

Leuk ingericht

en de wandboom

Inhalen

Verjaardagsverrassing

Met M bij Palack

nog veel te gaan

zo heerlijk, een inbouwboekenkast

avondwandelingetje

erwtensoep

Spaans deze keer

Klauzál piac

Er is zoveel in te halen. Ik moest er even de foto's bij pakken om te weten wat er ook alweer allemaal gebeurde en ik weet dat ik veel vergeet omdat ik er geen foto van heb. Het schiet erbij in en waarom weet ik niet. Druk is geen excuus, misschien vraag ik mij soms af of het wel leuk genoeg is om te lezen voor anderen. De pastorie verhalen waren leuk, betekenden een heel nieuw leven. De stadse rondwandelingen waren ook leesbaar en voor sommigen zelfs inspirerend. Maar nu, nu we gewoon druk zijn met werk, haastig uit bed springen via de badkamer snel naar fiets en auto, in het donker weer terug, snel nog even achter de laptop, dat is nou niet zo geweldig om over te verhalen. En natuurlijk doen we nog veel leuke dingen en soms lijkt de pastorie blog een blog over mooie borden en gevulde glazen. Toch heb ik nog een schare trouwe lezers en om niemand teleur te stellen en mijzelf te herinneren wat er ook al weer allemaal gebeurde, ga ik gewoon door met schrijven.

Ik begin in november, mijn verjaardag. Het was een gewone werkdag en uiteraard weet niet iedereen dat ik verjaar. En toch, via via werd het bekend en was het een echte verjaardag. Na één van mijn rondes door het gebouw vond ik een prachtig taartje van Szamos met een kaarsje op mijn bureau, met gniffelende collegae op de gang. Was een super heerlijk taartje, aan te raden, met chocolade en vers fruit. Samen met vrienden hadden we een gezellig verjaardagsdiner in restaurant Borssó, met smakelijke combinaties van de Hongaarse en Franse keuken.
Midden november was vriendin M weer in het land en dat betekent kletsen, kletsen en wijn proeven, we begonnen bij Palack en een paar avonden later waren we bij M thuis met z'n 12-en om samen de HU wijnen te proeven en er natuurlijk weer over te kletsen.

En dan een mega grote gebeurtenis dit najaar. We zijn verhuisd in de Grote Stad naar een groter appartement. Nu het wel vrij zeker is dat we hier wat langer gaan vertoeven, was ik al aan het speuren naar een groter appartement. We woonden leuk en mooi en hadden geweldige buren maar ik voelde mij soms een student, op luxe kamers weliswaar, maar toch. Niet mijn boeken in de buurt, een paar bordjes en kopjes, zonder onze grote lekkere hangbank en niet zo heel veel aan de muur.
De pastorie is er nog en daar zijn we erg aan gehecht, maar de tijd is er niet altijd om er langer van te genieten. Daarom hebben we nu ook wat spullen uit de pastorie verhuisd naar de Grote Stad. Gedeeltelijk hadden we verhuizers, gelukkig, en gedeeltelijk hebben we zelf gesjouwd wat een geblesseerde rug van P heeft opgeleverd.
Ik ben blij. Blij met mijn boekenkast vol, blij met de buurt die zo romantisch is, vooral als het donker is en de ouderwetse lantaarns branden en het prachtige uitzicht op de burcht mij nog elke keer verrast.
De keuken en badkamer zijn karakteristiek zoals het op Funda zou staan, maar wij zijn er gelukkig mee, alles doet het en omdat het met eigen spullen toch snel mooi wordt. En de keuken is groot, een eetkeuken zoals P altijd al graag wilde en in ieder geval prima om de eerste erwtensoep voor dit jaar te maken.
Dit weekend waren we in de stad. Accessoires voor in de badkamer kopen bij een nieuwe Deense winkel. En naar de prachtig gerestaureerde Klauzál piac waar een antiekmarkt was, en een mooie bakker, een geweldige slager en een heerlijke kaaswinkel.
En het weekend begon op vrijdag met een Spaanse wijn proeverij met bijbehorende tapas. Deze avond bewees dat we erg gewend en gehecht zijn geraakt aan de Hongaarse wijnen maar tegelijkertijd was het zalig en zo gastvrij met tapas die geen tapas waren maar volledige gerechten. Moe, voldaan en niet meer geschikt om welk voertuig dan ook te besturen werden we veilig door de taxi naar huis gebracht.
En morgen begint de nieuwe week en in ieder geval zal er binnenkort een grote Kerstboom in ons huis staan want de plafonds zijn 3.70m.

Kleurrijke Herfst

De zee uit het vorige blog is een mooie herinnering evenals de zalige ziltigheden. De herfst is echt ingetreden en misschien is dat wel het seizoen dat het beste bij mij past. De prachtige kleuren van de natuur, de temperatuur die prima is, lekker een dunne trui aan maar nog geen jas en de regen die goed te verdragen is na al die zonneschijn.
Ook in de stad is het mooi, alle parken in rood en geel, nog steeds veel terrassen, met plaids en warmtelampen en de eerste hondenjasjes zijn alweer gespot.
Met vrienden B en G zijn we na het reces opnieuw gestart met het afvinken van onze wensenlijst. Met stip op 1 stond het HotPotten. Na wat onderzoek besloten we de tip van vriendin P te volgen omdat wij weten dat zij er verstand van heeft.
We stapten uit de tram en liepen de straat in, voor ons een grote groep Chinezen. Samen liepen we door de deur en stapten binnen in China. We waren de enige Niet Chinezen en dat bleef de hele avond zo. Groepen, families, aan grote ronde tafels en in aparte kamertjes, schalen met dampende gerechten. G had gelukkig gereserveerd en men wist waarvoor we kwamen. De kaart lag voor mij en ik keek op blz 1. Alleen Chinese tekens, ik bladerde verder, en verder, en aan het eind gekomen schoot ik in de lach. De kaart was gewoon alleen in het Chinees.
Onze redder in nood was Linda, dochter van de eigenaars en prima in het Chinees, Hongaars en Engels. Zij vertelde wat er allemaal in de Hotpot kon en wat lekker was.
We besloten voor een half half pan, half met hete bouillon half met gewone. Voor de volgende keer, tenminste als we weer met BG gaan, gaan we alleen voor de hete. En wat er allemaal inging, het was zalig, tofu, veel paksoi, garnalen, visballetjes, beef, kip en 2 soorten noedels.
Aan het eind van het diner wilde Linda ook wel even weten hoe wij hier terecht gekomen waren, als Westerlingen in deze Aziatische pleisterplaats. We komen terug, dat is zeker!
Na de Hotpot wilden we nog even nagenieten voor het laatste biertje en de koffie met Calvados, super gezellig bij Café Csiga, dat voor het ontbijt al goedgekeurd is door BG en nog op onze lijst staat om te proberen.

Op de Béla Bartok ut vlakbij ons zit een hartstikke leuke kinderboekenwinkel. Als ik er langs kom is het gelukkig vaak druk. Ik weet niet of het waar is, maar het lijkt mij dat H meer lezen dan NL, zowel de volwassenen als de kinderen. Als wij erlangs lopen kijken we altijd even naar de nieuwe etalage en naar de vrolijke aantrekkelijke boekjes. Vorige week zagen wij een bekende naam, Annie MG Schmidt. Een hele etalage vol met haar boeken in het Hongaars vertaald. Inmiddels heb ik begrepen dat er binnenkort een soort NL kinderboekenweekend is in de zaak en ik heb mij voorgenomen even te gaan kijken.
Één avondje waren we bij Palack voor de wijnproeverij en voor een echt damesavondje waren A en ik bij de Italiaan. Nooit heel erg laat want tenslotte is het door de week en is de volgende morgen heel dichtbij.

En nu is het weer weekend, een extra lange deze keer in verband met de 23e oktober en de Wintertijd die vannacht ingaat. We zijn in de Pastorie en buiten is het prachtig! De notenboom die inmiddels megagroot is en mooie gele bladeren heeft. Het tapijt rondom het huis en de zon die zalig scheen op het tuinbankje voor ons huis.
Heel veel buiten zijn we niet geweest, we waren druk aan de binnenkant.
Daarover later veel meer in het volgende blog, nu eerst even genieten van de laatste zonnestralen en de warme houtkachel en van FD die genieten van hun landgoedje.
En morgen weer naar de Grote Stad. Met de auto die vorige week een mijlpaal bereikte.

De H Jip en Janneke

Een nieuwe mijlpaal

Herfst in de Pastorie

Notenboom

Zalige Hotpot

Bergen vol paksoi

Uitwaaien, terrassen en nog meer uit de zee

tijdens de wandeling

bezoek van het buurhondje

zalig, met uitzicht op de haven

zoet en laat ontbijt

Wandelpad in Opatjia

De eerste lunch

stadhuis

Truffels uit Motovun

De zee is overal

Lievelingsplekje

Zee juwelen

en de calamari

We zijn net terug van vakantie. Zoals altijd aan zee was het geweldig! We waren er 2 weken. De eerste week waren we op het eiland Krk en de 2e week in Istrie.
De hondjes waren mee, de dagen begonnen daarom met een wandeling. En verder hebben we elke dag genoten van alles dat de zee biedt. De wind die stevig was door de haren, de terrassen met uitzicht op de vele haventjes en de zee en natuurlijk al het seafood.
We hebben het vaak gezegd, ook weer deze vakantie, hoe anders kan een buurland op 1 rijdagje afstand toch zijn. Hoe goed spreekt iedereen een vreemde taal, hoe hondvriendelijk is de omgeving. Hoe professioneel als het gaat om toerisme.
De natuur was al in herfst tinten, prachtig okergeel en rood. Het weer was wisselend maar aan zee is bijna alles wel goed, zelfs striemende regen,

De 2 weken leken lang op dag 1 en 2 maar vlogen voorbij en morgen zijn we dus alweer aan het werk. We genieten nog even na.

Zes jaar plezier

Vandaag vieren we weer een feestje.
Vandaag is het alweer 6 jaar geleden dat Daksi meer dood dan levend in de akker lag en wij hem opraapten om hem een waardig afscheid te geven.
Gelukkig liep het allemaal anders, Daksi bleek sterk als een leeuw en had genoeg zin in het leven om snel aan te sterken.
Zes jaar geleden en we kunnen slechts gissen naar zijn echte leeftijd.

Ontelbaar zijn de leuke momenten. Blind als een mol maar oren en neus die zich niet voor de gek laten houden en een willetje zoals je ze kent van teckels.
Daksi weet precies wat hij wil en zet zijn ideetjes om in daden. In theorie weten wij hoe opvoeding werkt maar voor onze honden maken wij graag een uitzondering!

Daksi illegaal op de stoel op de trui van de baas

zonnen in de pastorie tuin

Waaks!

Jammer dat er nog geen tuinkussen op ligt

moe en warmgespeeld

Op vakantie lekker in de koffer

Zondagen in de achtertuin

Het is zondag. Zondagen zijn altijd leuk hier. Soms doen we niks en genieten we van de tuin en de hondjes. Meestal doen we echter iets, niets groots en meeslepends, gewone gezellige dingen, alleen of met vrienden op kleine afstand.
In onze achtertuin is al genoeg te beleven. Het mooie park op de berg, het prachtige uitzicht. Naar beneden lopend genoeg plek om koffie te drinken, of wat anders en nog iets erbij als klap op de vuurpijl.

In de berg is een kerk. Heel lang geleden, als kind ben ik er in geweest en misschien wel omdat we er nu vlakbij wonen, was ik er steeds langs gelopen. Tot een paar zondagen geleden. Het was lekker rustig, geen busladingen toeristen en we liepen met FD via het park naar beneden. Om de beurt de kerk in en toen met FD naar ons stamterras Palack voor een glaasje wijn.

Een andere zondag. Genieten van het gezelschap van goede vrienden op een houtel tafel met een fles wijn van een jonge wijnmaker, op het plein tegenover de Basiliek.

Een zondagmorgen, heel erg vroeg, eigenlijk hoorde het nog bij de zaterdag. Na een etentje nog even nagenieten op een terras met uitzicht op de Donau tussen feestvierende locals.

Deze zondag begon met regen. Geen probleem, zelfs met regen zal deze zondag prima verlopen. Dit weekend is familie weekend met mijn moeder en zus en de hondjes. Opgepast en genoten van 5 honden, gewinkeld, veel op terrassen gezeten en via de on line bestellijn een voor ons nieuwe Hongaar uitgeprobeerd. Een Hortobagyi palacsinta die in de herhaling mag, een csirke paprikás waar we niet aan toekwamen omdat die palacsinta zo groot was.........en nog een tiramisu die we gewoon gratis als ájandék kregen.

Prettige zondag!

heel vroeg op zondag morgen

in de kerk een uitzicht naar buiten

zondagavond ritueel op tv, Tiere suchen ein Zuhause

ingang van de kerk

bij de Basiliek

De wolkbreuk en een late viering

we moeten er uit...

schuilen

nog langer schuilen

wachten op het vuurwerk

druk midden op de brug, uitzicht naar alle kanten

en alsnog verjaardagseten

Over het algemeen gaan we niet uit eten op een maandag. Deze maandag zouden we wel gaan voor P's verjaardag. De keus van die avond is altijd goed, Borbiroság, achter de grote markt.
We liepen er op ons gemakje naartoe, tenminste dat was het plan maar P zag de donkere lucht snel dichterbij komen en stelde een tram voor. Net over de Donau barstte het los, een bui die ik lang niet heb gezien, zo hevig en zo lang. Van de tramhalte renden we naar het portiek van de grote markt en gingen wachten. Eerst even wachten op G die met een andere tram kwam en van dat kleine stukje ook al kleddernat was. Het werd niet minder, het werd eerder erger.
De stemming was prima, heerlijk die regen en het zou toch zo wel ophouden?
Het hield niet op en na een uur wachten werd het een beetje ongemakkelijk. Het restaurant was al gebeld en de tafel werd vastgehouden. Vriend B wappte, op zijn kantoor regende het ook binnen dus hij werd daar terugverwacht. Later nog meer slecht nieuws, dak van kantoor vertoonde instortingsgevaar en het dineetje werd al minder zeker. Voor de laatste paar honderd meter konden we nog een taxi aanhouden met een dikke fooi.
In het restaurant sombere gezichten, de keuken was ook net getroffen door een overstroming, geen eten meer die avond. Buiten hielden lampen het voor gezien, lantaarns, verkeerslichten. Het restaurant was vriendelijk, we kregen wijn en een glaasje Palinka aangeboden en een plaid om warm te worden. We overlegden. G ging naar B om te helpen in het kantoor en wij pakten een tram terug naar Palack voor een glas wijn en een snack. En vroeg weer thuis. Gekke verjaardag maar wel ééntje die je bijblijft.
De dag erna, schade overal, restaurants die hun deuren moeten sluiten, hopelijk niet voor altijd. Gaten in de weg, wegafsluitingen, maar wel wat opgefrist, heerlijk.
De 20e waren we natuurlijk in de stad, eerst naar de food markt langs de Donau en 's avonds voor het vuurwerk. We stonden midden op de Elisabeth brug met goed uitzicht naar alle plekken waar het vuurwerk vandaan kwam. Prachtig was het, druk maar nooit vervelend.
En vrijdag gingen we terug naar Borbiroság, met z'n tweetjes deze keer, met BG gaan we ook snel terug om de verjaardag alsnog te vieren. Het was goed als altijd, lekkere wijn, lekker eten en uiterst vriendelijk en alweer kregen we een glaasje peszgő en een Palinka aangeboden om te vieren dat alles weer in orde was.
Eind van de week gaat de temperatuur weer omhoog, boven de 30, ik moet er nog niet aan denken.