Tijd voor Hollandse appeltaart

Sinds ik terug ben uit NL miezert het hier. Het begon al ter hoogte van Paks in het busje van Mistral en het duurt voort tot nu. Helaas, de handdoeken niet meer naar buiten en de gedraaide was uit NL ook niet, en bovendien is onze afkeer van wasdrogers bestendig. Voor geen gat te vangen en nu we zonder gasten zijn hangt alles in de Loft.
Miezerweer, dat is tijd voor zuurkool en dat gaat het dus ook worden vandaag, uiteraard met de Friese Slagers Rookworst en de appel uit eigen moestuin.
Met diezelfde heerlijke appels heb ik vanmorgen een Hollandse appeltaart gebakken voor bezoek van morgenmiddag en naast de appels had ik natuurlijk ook de heerlijke eigen walnoten tot mijn beschikking.
De rest van de moestuin loopt nu op zijn eind. We hebben nog paprika's en een paar aubergines maar dat is het dan ook wel. De tijd van kool, kool en kool is hier weer in aantocht, samen met de penen en omdat we daar maar af en toe liefhebber van zijn, zijn we blij met alles wat we in de diepvries en in potten hebben gestopt.
Komende week komt er een geslachte haan naar ons toe die Maria ons heeft beloofd, en P heeft besloten dat hij deze keer bij het kill moment wil zijn en misschien zelfs het kill moment wil uitvoeren...maar op z'n minst wil helpen bij de slacht, het plukken en schoonmaken van de haan.
En ergens in november wordt er aan de overkant weer een kalf geslacht, verser en van dichterbij kun je het niet krijgen. Heerlijk!
Toen ik vorige week in de NL Jumbo was keek ik ook eens bij het vlees. Het zag er mooi uit, echt niks van te zeggen en ik zag een uitgebreid etiket dat ik nog nooit eerder had gezien. In de oude tijd in NL niet en hier in H al helemaal niet. Op het etiket stond waar het dier geboren was, waar het gemest werd en waar het uiteindelijk werd geslacht. Ik vond het mooi, maar tegelijkertijd ook confronterend. Het zou zo mooi zijn als alles in hetzelfde land zou plaatsvinden, zoals ons overbuurkalf het meemaakt. De transporten van levend vee, vreselijk vind ik het, maar ook vanuit onze omgeving vertrekken koeien en schapen naar Oostenrijk en Italie....
Miezertijd, ook weer de tijd dat de muizen het binnen leuker vinden dan buiten, de vallen zijn al weer regelmatig gevuld.
Ook politiek gezien miezert het door. Gisteren was er een grote Demonstratie in Budapest, onder andere tegen de inperking van de persvrijheid, maar natuurlijk tegen veel meer belangrijke dingen die de laatste tijd zo misgaan. Zoals vaak leeft het hier niet in het dorp. De schouders worden opgehaald en het leven kabbelt verder. Budapest lijkt een ander land, heel ver weg.

Voor diegenen die nog wel eens een oud blog bericht zouden willen lezen, in de rechterkolom van dit blog, onder het kopje pagina's, zijn alle berichten vanaf januari 2008 terug te vinden. Helaas zonder de bijbehorende plaatjes maar hopelijk heb ik beeldend genoeg geschreven.......