Gisteren ging de haan van Maria in de pan.
Zorgvuldig gevuld met limoen en verse kruiden zoals salie en rozemarijn verdween de haan in de pan. En even zorgvuldig ging P steeds kijken, niet te bruin, niet te bleek, te hard, te zacht.....
En aan het begin van de avond was het moment daar. Mes in de haan en smullen. De borsstukken vonden we heerlijk, precies goed met de smaak van de limoen op de achtergrond. Op de poten moeten we nog oefenen. En nu staat er een pan met botten klaar voor een prima soepje.
En trouwens, het levertje was zalig!
Mochten we ooit weer elders wonen, waar het vlees niet van de buren komt maar kilometers lang wordt getransporteerd.......dan hopen we dat er op z'n minst biologische slagers in de buurt zijn.
ziet er goed uit zeg, ga ik ook eens proberen....
BeantwoordenVerwijderenKijk de haan heeft een mooi leven gehad en is vervolgens met liefde in de pan gegaan en opgegeten.
BeantwoordenVerwijderenZo hoort het te zijn, vind ik.
Salie, rozemarijn en limoen/ citroen zijn echte Italiaanse smaakmakers die perfect bij deze stoere haan passen.
De borst was perfect net als de lever. Ik denk dat bij de volgende haan, of vraag een kip want die is altijd sappiger, het resultaat ( dus ook de poten) helemaal perfect is. Oefening baart kunst.
Wij hebben net wild zwijnfilet met bospaddenstoelen gegeten in combinatie met een Blauer Spätburgunder uit de Pfalz van Knisper. Hierbij nog een rösti en een salade mesclun met olijfolie en rode wijnazijn. Ook nu blijkt maar weer: eenvoud is kenmerk van het ware. Maak het niet te moeilijk en blijf respect houden voor het 'product'.
Mi
De haan ziet er in ieder geval mooi uit, zo met die bruin gebraden jas. En Mi heeft gelijk, blijven oefenen er komen waarschijnlijk nog hanen genoeg aan.
BeantwoordenVerwijderen