De Donau ligt hier ver vandaan en wij zitten hoog en droog. Het piepkleine stroompje dat door ons dorp loopt is rustig en blijft binnen haar kades. Slechts 1x hebben we meegemaakt dat dit stroompje ontspoorde, de hellingen opklom en de straten aan weerszijden overspoelde.
Onstuimig dus. Eergisteren had de zon zich nog niet laten zien en in de studeerkamer brandde het licht al sinds het opstaan. De lucht trok dicht, het leek wel avond en de buitenlampen sprongen aan.
Na een paar minuten barstte de bui los, dikke regendruppels, een stormachtige wind en luid onweer.
Zo midden op de dag is het eigenlijk best mooi, dat geweld van het weer en ik stond te genieten bij de voordeur.
De regen wijzigde opeens van koers, het regende naar binnen en als een haas sloot ik de ramen van de slaapkamer en ging de vloer dweilen.
De waxinelichtjes en de zaklantaarn lagen binnen handbereik maar tegen alle verwachting in, haperde de stroom slechts een paar seconden.
En na een paar uur scheen de zon, de bomen lekten en ik zag het gras groeien.
Gisteren een herhaling van zetten, zonder het onweer deze keer en de waxinelichtjes nog onaangeroerd.
En overmorgen....overmorgen schijnt het 30 graden te worden....
 |
| Donker als de avond |
 |
| Droog onder de kersen richting buitenlampen |
 |
| Takken zwiepten... |
Het weer kan ons toch maar bezig houden. Je kijkt naar lucht en denkt: het valt best mee. als je nog een keer omkijkt draait het ineens een heel andere kant uit. Zo ook bij jou naar binnen. Het blijft waarachtig die natuur. En heeft P nog steeds droge voeten? Of wordt het toch peddelen voor hem? Ik hoop dat hij hoog en droog zit in die grote stad.
BeantwoordenVerwijderenHier vooralsnog het zelfde weertype als bij jou. Hoop wel dat de stroom er toch op blijft deze dagen.
Mip
Hier in Den Haag is het nog nooit zo groen geweest; regen heeft ook zijn voordelen.
BeantwoordenVerwijderenMi koopt vandaag een kleine Weber BBQ: extra korting hierop dus hij laat die kans niet varen.
Wanneer we deze gebruiken kunnen is nog even de vraag, maar wij hebben geduld.
Wij hebben dus geen klagen, helemaal niet als ik die drama's van ondergelopen huizen zie.
Dan kun je wel zeggen; we leven nog, maar ondertussen is er echt wel verdriet en sores; relativeren kan niet tot in het oneindige.
Barbara
sinds kort zijn wij voor het eerst bezitters van een maisveld, dus tegenwoordig zijn wij ook heel erg blij met regen,want daar is niet tegenop te sproeien, je tuin lukt nog wel,maar een heel maisveld....we worden nu echte boeren, zitten net zo hard te zeuren als het lang warm is,maar ook als het lang regent,het is nooit goed. maar ja, we doen er niks aan, we hebben niks te vertellen, niemand luistert naar ons en de natuur is de baas en zo hoort het ook!
BeantwoordenVerwijderen