Budapest is gezegend met veel groen. Althans, wij zijn gezegend met veel groen om ons heen en ook in de echte stadse straten is er altijd wel een boompje of struikje, al was het maar op de vensterbank van een huis of een piepklein balkonnetje.
We wonen in de Tabán en daar is één van de mooiste parken, lopend vanaf de Naphegy, naar beneden richting Krisztina út. Het is een oud park, met prachtige dikke bomen, mooie grasvelden en leuke paden. Iedereen is welkom, jong, oud, mens, hond.
Er was wat onrust recentelijk, er zou een make-over worden uitgevoerd, een groepje echte Tabáners was al in actie stand. Wat ik er over las klonk nog wel onschuldig, een renovatie van de kinder speelplaats en wat extra sport dingen. Toch, wetend hoe het soms kan gaan was ik ook een beetje ongerust.
Zou het park één groot sport paleis worden? Met die kinderspeelplaats prominent, zouden hondjes dan nog wel welkom zijn? En de bomen dan? Er verschenen wat geel wit gestreepte linten en niemand kon vertellen waarom.
Het is nu af, het park is kort geleden officieel geopend en het is mooi geworden. Alle zorgen voor niks. De kinderspeelplaats is verrassend, leuke toestellen die ik nog nooit ergens heb gezien. Nou ben ik natuurlijk geen bezoeker, maar je loopt er weleens langs.....
Leuke muziek instrumenten, klimmen, voor iedereen wat en gelukkig zijn de schommels behouden. De honden blijven welkom, alleen bij de kinder plaats moeten ze aan de lijn, maar omdat veel ouders kinderen én honden hebben, wordt hier flexibel mee omgegaan. Afgelopen zondag was er een ouderpaar die hun buldogje van de glijbaan lieten gaan en daar foto's van maakten en dat vonden wij zielig.
De paden zijn van kuilen ontdaan, de trappen opgeknapt, er zijn wegwijzertjes geplaatst, hier en daar een kraan om water te drinken en zelfs een insecten hotel. Beneden aan de Krisztina út ligt een sportveld, maar daar heeft niemand last van.
Op weg naar ons park komen we langs een villa. Eigenlijk zijn het 2 villas achter elkaar. De ene is een paar jaar geleden opgeknapt, de ander stond in regen en wind, afgebladderd, met kogelgaten te wachten op betere tijden. We fantaseerden vaak, dat als de jackpot zou komen enzovoort. Vorige week plotseling bedrijvigheid, busjes, mannen in overalls en steigers tegen de gevel. Het wordt prachtig, dat weet ik nu al en ik hoop dat ik er een keer een kijkje mag nemen. In de villa die al klaar is woont een Viszla. We maken weleens een praatje, zijn staartje is kort en gelukkig niet omdat de baasjes idioten zijn die opdracht geven tot couperen. De viszla is een beetje wild, heeft met zijn zwiepende staart ergens tussen gezeten en helaas moest er een stukje geamputeerd worden. Als je goed kijkt op de foto van de bouwval en daarachter op de 3e verdieping op het balkon kijkt, dan zie je hem, Heer en Meester.
Ik was op pad in Buda en daar is het groen nooit ver. Ik nam tram 41, een leuk traject, eerst langs de Donau, daarna de steeds artistieker wordende Béla Bartok utca, met leuke tentjes om wat te eten. Daarna een stadser stuk, met hoge flats en net als je daar genoeg van begint te krijgen, laat je letterlijk het Savoya park links liggen met de Obi en de Auchan en rijd je het groen in met villa's en tuinen, weides met paarden en smalle straatjes de berg op. Heel apart dat hier een tram rijdt, maar ik denk vanwege het eindpunt, een groot park voor de jeugd, waar vroeger grote bijeenkomsten werden gehouden, nu nog trouwens, maar niet alleen voor de jeugd, ook grote bedrijfsparties vinden hier hun toevlucht.
Net voor het eindpunt is een wijkje met appartementen, de mooie soort, ruim opgezet, dakterrassen, veel groen en water en uiteraard veel mogelijkheid om te sporten. Tennishal en banen buiten, een zwembad en zelfs een school om skieen te leren.
Gelukkig is een kop koffie ook nooit ver weg en met een koffie en een water keek ik op mijn BKK app om te zien wanneer de bus terug ging naar de drukke wereld. Met Hongaars mondkapje deze keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten