Het is de eerste van mijn paar vrije dagen. Ik heb me ingesteld op een soort memory lane. Instappen in een tram of bus, het liefst een lange lijn, meerijden tot het eindpunt en dan beslissen wat te doen. Er zijn natuurlijk genoeg lijnen die ik nog nooit heb geprobeerd maar een paar weet ik van vroeger en heb ik leuke herinneringen aan, dus die komen eerst.
Vandaag lijn 14. Tramlijn 14 begint op Lehel tér. Ik ging ernaartoe met bus en metro. Leheltér zelf heeft een piac, ik vind het zeker niet de mooiste, het gebouw vind ik zelfs lelijk, maar in mijn herinnering hadden ze er wel mooi vlees en was het een gezellige drukke buurt markt zonder toeristen. Het was rustig, zo rustig als ik nog nooit heb gezien en verscheidene kramen waren dicht, misschien vanwege de maandag, ik weet het niet. Toeristen niet gezien, alleen wat localen met mandjes en een duif.
Lijn 14 was ook rustig, zo leeg dat ik de neiging had mijn masker af te doen, vandaag ook ééntje met vosjes, maar braaf hield ik hem op.
Ik ben een tijd niet in deze buurt geweest. Vier jaar niet. In het begin van lijn 14 kom je langs het dieren ziekenhuis waar Flicka 4 jaar geleden is dood gegaan. Geen enkele aanklacht tegen dit ziekenhuis, ze hebben hun best gedaan, ze waren aardig en kundig maar het was te laat. Sepsis is een sluipmoordenaar die wij en onze dierenarts te laat herkend hebben. Vier jaar geleden, maar het staat gebrand op ons netvlies, Flicka op de tafel, de dierenarts die naarstig probeert te reanimeren met hartmassage en een infuus in het pootje, P en ik, in de deuropening, we weten dat het misgaat, we zijn hopeloos en toch ergens in ons hoofd waart een visioen van een wonder. Het liep fout af, we liepen het gebouw uit, naar onze auto, veel sneller dan lijn 14, zeker op zondag, Flicka in onze armen, op weg naar huis.
Ik kom er langs en maak een foto en hoop er nooit meer te komen.
De rest van de lijn is bekend en toch zie ik verschillen, veel opgeknapte huizen, zonnepanelen, gelukkig nog steeds veel groen en vooral heel veel nieuwe supermarkten. Vooral Aldi's en Lidls. Ik vind het geen aanwinsten, maar de mensen die er wonen zijn er misschien wel heel blij mee.
Ik vind de supermarkten hier niks aan. Ze hebben veel en je moet er naartoe soms maar ik word er niet blij van. Een Jumbo of een Appie, daar kan ik goed mee leven, ook in NL ging ik liever naar slager, bakker en groentenman, maar binnengaan bij Jumbo of AH kon ook zeker slagen en zeker nu ik ze al een paar jaar niet heb, worden ze geweldig en inspirerend in mijn hoofd. P is een Lidl man, hij kan voor zijn plezier gaan, struinen langs de akcio bakken, vooral de bakken in het midden met troep uit Kina of best goede kwaliteit uit Duitsland. En, toegegeven, soms komt hij met verrassingen thuis.
Inmiddels aangkomen bij het eindpunt van 14. Flats die er van buiten wel mooi uitzien, heel ruim opgezet, frisse lucht, mooie bakken met geraniums aan de lantaarnpalen en een grote Spar afgewisseld met een paar kleine winkeltjes.
Ik hoor gegil, een meisje wordt belaagd door een jongen, ze gilt en jankt en ik aarzel wat te doen, de jongen lijkt me niet onaardig, ze maken ruzie over haar tasje. Even later lopen ze innig verstrengeld naar een winkel met sigaretten, goed dat ik mij erbuiten heb gehouden.
Eigenlijk wil ik nu met een bus maar in dit deel van de stad zijn er lijnen waar er maar 1x per uur een bus komt en zo leuk is het nou ook weer niet. Ik ga een stukje terug met lijn 14 en stap weer uit bij István tér maar dan in district 4. Een prachtig gemeentehuis en een mooie kerk. Jaren geleden ben ik hier naar een overdekt marktje geweest en nu zag ik dat er een hele grote nieuwe is neergezet, naast de oude.
Iets nieuws altijd leuk. Ik loop er heen en zie binnen inderdaad een markt, heel stil, bijna geen mensen en veel kraampjes dicht. Echter ik denk zeker dat het een aanwinst is. Op de eerste verdieping wat eet stalletjes en op de 2e verdieping zelfs een mooi dakterras met aanplant van een soort helmgras. Met heel veel fantasie heeft het gras in combinatie met het windje iets van zee, alleen als je je ogen dicht doet en droomt natuurlijk.
Van hieruit pak ik bus 30a en stap uit bij het Heldenplein, terug in de bekende wereld. Ik lunch bij café Kara, waar ik in deze periode uit wel 10 lege tafeltjes op het terras kan kiezen. Salade met gekruide kip en heel veel knoflook. En dan lopend langs alle mooie panden aan de Andrásy út, eigenlijk woont bijna niemand er, ambassades en kantoren, prachtig opgeknapt.
Één van de net gerestaureerde panden heeft een mega groot oerlelijk logo in de tuin staan. Ergens komt het mij bekend voor maar ik kom er niet op. Ik loop naar de poort en check de brievenbus en dan weet ik het. Het is het logo van Hell energy drinks. Op weg naar vrienden J en L komen we langs de fabriek, mega groot en blijkbaar gaat het de fabriek voor de wind en zit de kantoor tak nu hier.
Nog even 1 terrrasje en dan met bus 105 en 178 weer naar huis.
Even nog over de Lidl. P heeft zijn slag geslagen, vanavond echte Mosselen van de Lidl met groenten van de Aldi en een home made knoflooksaus met yoghurt, beetje mayo, mosterd en zalige olijfolie nog uit Kroatie. Prima dag!
Jeempie, alweer 3 nieuwe verhalen: ik moet nog wennen aan het feit dat je weer schrijft! Ga de anderen vanavond thuis lezen, verheug ik me op!
BeantwoordenVerwijderen