woensdag 16 september 2020

De stilte voorbij

Bijna 5 jaar geleden zond ik mijn laatste bijdrage in op deze blog. Het was niet dat ik er genoeg van had, maar het leven neemt soms wendingen die meer plaats innemen en de tijd was er niet meer om te schrijven. En bovendien, de pastorie werd ingeruild voor een leven in de stad dus een heel ander leven met andere belevenissen.

Gisteravond zocht ik iets op in mijn blog en begon oude teksten te lezen.....toch best leuk eigenlijk en al lezende kwamen herinneringen terug.

Misschien weten de trouwe lezers het nog. In 2009 vonden wij een hondje op de akker en na lang wikken en wegen namen wij hem op. Komende vrijdag vieren we dat Daksi 11 jaar bij ons is.

Wel een goede reden om weer een blogje te schrijven. 

Daksi was al blind, hij is nu ook doof en dement, maar nog steeds onze lieve Prins.

Misschien ga ik de pen weer oppakken, met andere waarnemingen dan de pastorale en dorpse, maar hopelijk niet minder interessant.

Welkom terug aan de trouwe lezers!

1 opmerking: