Thuisbakker

Op een foto van een aantal blogs geleden zagen jullie 1 van de verrassingen die ons in NL bereid werden, we kregen een mooie keukenmachine. Hij stond op ons aanrecht te pronken, we hadden hem van alle kanten bekeken, maar van gebruik was het nog niet gekomen. Ik ben nogal van de snijplank en het mes of desnoods een staafmixer, maar de mogelijkheden van het nieuwe apparaat lonkten toch wel. P was de eerste die het ging proberen. Wat hem vooral aanspreekt is dat je bij het ding kunt weglopen, zelfs als hij draait, mengt of kneedt, om even gehoor te geven aan een andere inval. Snel even naar de schuur voor hondenvoer of even een geranium verpotten.

Het is al maart, maar nog steeds hebben we bergen walnoten, dus daarmee moest het iets worden. Met een recept voor brood van vriendin M en een cakerecept uit P's familie in de aanslag werd het mooie gevaarte iets naar voren geschoven.
Ingredienten er in, knop om en draaien maar. Zo'n eerste keer is er eigenlijk niet eens de behoefte om weg te lopen, zo mooi is het om te zien dat de grijparm in de grote metalen kom alles meepakt en tot een samenhangend deeg kneedt.

Het rijzen ging matig ondanks de plek bij de kachel, maar misschien kwam dat door onze gist die over de datum was, ook thuisbakken moet je leren....
Uiteindelijk is P niet ontevreden over het resultaat. Het notenbrood en de notencake zijn smakelijk en nu we de basis van het apparaat weten, kunnen we door voor de gevorderde gerechten.