Zwarte longen in een groen bos

Vandaag was ik in de TBC en longen kliniek in Budapest. Zoals vaker bij de longen liggen ze prachtig! Ik was er al ooit in de buurt geweest met bus 22 tot aan de grens van de stad. De kliniek ligt 1 halte eerder maar nu ging ik met de auto. De route ernaartoe is al leuk, duidelijk stijgend, veel groen om je heen, mooie villa's, zelfs een leuk tuincentrum met meer dan zielige takjes en dunne boompjes.

De kliniek heeft een eigen straatje, de Ruststraat vrij vertaald en rustig is het er ook wel. Eigenlijk is het gewoon een voortzetting van het bos, met daarin prachtige kasteelachtige gebouwen die van buiten niet lijken wat ze van binnen zijn.
Ik bedacht me opeens dat ik vorig jaar in Budapest een schitterende Hongaarse film zag, op een avond van de filmclub, en die film speelde in een ziekenhuis, onder andere. Zou me niet verbazen als het dit ziekenhuis was.
Lange, zeer hoge gangen, zeer hoge dubbele deuren. De muren betegeld, brede stenen trappenhuizen met mooi leuningen en zelfs een lift met hekwerkje. En helaas weer een toilet zonder papier, zeep en handdoekjes....
Van patienten weet je alles wat ze bij zich moeten hebben, en ik zag ook een patient met een rol wc papier lopen, maar als passant vergeet je dat steeds....

Het parkeren hier hebben ze wel slim opgelost. Op zich mag iedereen naar binnen door de slagboom, maar ook binnen het terrein moet je betalen, 300 forint per uur.
Toch, de meerderheid liet de slagboom voor wat hij was en parkeerde buiten en eveneens een groot deel van de patienten kwam met de bus die vlakbij stopt.
Ik zat het allemaal te bekijken en vooral de mensen die terug kwamen hadden 1 ding gemeen, ze waren de poort nog niet door en daar kwam het pakje al weer tevoorschijn en werd de 1e sigaret opgestoken.
Uit de longen en TBC kliniek. Je zou hopen dat het gezag zou inboezemen, maar de sigaret is sterker dan een verzameling statige gebouwen, mensen in witte jassen, gekrompen mannetjes met een zuurstoftankje op de rug en en slangetje in de neus en gerochel op de gangen.

Hongarije is koploper op het gebied van longkanker, kampioen van de wereld, een twijfelachtige eer en de longarts waarmee we praatten vertelde dat het niet voor 100% duidelijk is hoe dat komt. Uiteraard is het roken een belangrijke factor, maar qua roken doen we het hier in Hongarije ongeveer zo als de Grieken en toch ligt het % longkanker daar lager.

Ik had maar tijd voor 1 plaatje, het is misschien raar voor een excursie, maar als je in de buurt bent, best de moeite waard om even te kijken. Het eerste half uur is gratis en in dat halve uur heb je ruim de gelegenheid om met je auto overal langs te rijden.

Vorige week was ik bij de longen in Pécs. Die liggen niet buitenaf maar midden in de stad. Het was druk, stervensdruk en ik zag vlakbij geen parkeerplek. De temperatuur was alweer boven de 30 graden gestegen en zin in een wandeling had ik dus ook niet.
Ik zette mijn beste doktersgezicht op en reed zelfverzekerd naar de slagboom. Deze liet zich niet zo makkelijk slechten. Uit het portiershokje kwam een zeer brede man met een zwart t-shirt die vroeg wat ik wilde. Ik zei mijn naam, waar ik werkte en wat ik kwam doen. De man keek in mijn auto, keek naar mij en zei toen Orvos....dat betekent dokter. Ik zei igen, dat is ja, en de boom ging open. Ik bedacht me meteen dat als er gedonder van zou komen dat ik dan zou zeggen dat de portier had gevraagd of ik naar de orvos moest, maar natuurlijk kwam er geen gedonder van, ook veel dokters zijn nu met vakantie en er was plek genoeg.
Ik zette de auto op een soort braakliggend weilandje, tussen 2 gebouwen in en liep naar het terrasje van arany cipó, de broodwinkel die hier ook lekkere koffie heeft. Altijd genoeg te zien en te beleven op het ziekenhuisterrein. Naast mij zaten 2 dokters in opleiding, een Nigeriaan en een Duitser die in het Engels praatten over het geloof en het leven na de dood. 's Morgens vroeg bij de koffie.

Opeens zag ik een mooi busje uit Villany aan komen rijden dat achteruit parkeerde bij de longen. Echt een chique busje, creme kleurig, rode letters en een prachtig logo van een soort gestileerde bloem. Villany, beroemd om de wijn en dat is ook de enige associatie die ik ermee heb. Ik dacht nog, raar, dat hier dozen wijn gebracht worden, zou er een feestje zijn of een receptie of jubileum. ....
Nieuwsgierig als ik ben bleef ik loeren om te kunnen ontdekken van welke pince, kelder, de wijn afkomstig was en ik keek nog eens goed naar het busje. En las alle letters.

Útolsó út. Vrij vertaald, de laatste reis. Ik met mijn wijn.....niks wijn, een busje om een net overledene op te halen. Ik schaamde me, maar gelukkig had niemand het gemerkt. Binnen 10 minuten was het busje klaar en reed weg, de drukte in. Nog geen minuut later, net zo'n busje maar dan in stemmig grijs met zwarte letters Memento er op. Kijk dat is nou nog eens duidelijk. Weer bij de longen en na 10 minuten weg naar de stad en wat kwam daar de hoek om, busje 3 zwart, met een kruis, zonder letters maar ik wist hoe laat het was, druk verkeer daar bij die longen...
Was het gewoon body collect hour, was het een slechte nacht, ik weet het niet, maar vanaf mijn veilige terras zag ik daarna mijn collega aankomen, in haar auto, een grijns van oor tot oor op haar gezicht want ook bij haar was de slagboom truc gelukt!

Natuurlijk gebeurde er meer deze en afgelopen week. Blijf lezen.