Honden

Gister ben ik weer aangekomen in de Pastorie. Mijn werkgever kent een heel mooi gebaar, als het werk het toelaat, mag je vrijdagmiddag wat eerder vertrekken. Toch, op de een of andere manier voelt het raar, het voelt als wegsluipen terwijl verdiepingen om je heen nog druk achter beeldschermen zitten of in vergaderruimtes. Ik weet uit ervaring dat die vrijdagmiddagen zeker niet altijd zullen lukken, ik bedoel, ik kan er niet op plannen, maar gister was het heerlijk.
Ik zit vlakbij de Rakocsi brug, dus aan de goede kant om snel op de M6 aan te komen. Ik heb een auto van de zaak, geen super de luxe, maar wel weer één die uitnodigt tot harder rijden dan de eigen Dacia. Het is verbazingwekkend hoe snel je terugvalt in oude gewoontes. Alert om je heen kijken naar rendörek met laserguns, letten op grijze kastjes langs de kant van de weg en goed kijken naar wat de mede weggebruikers, die er misschien elke dag rijden, doen.
En ondertussen dus te hard rijden. De stal ruikend. De M6 is nogal saai, dus die kun je maar beter snel nemen. De borden met mijn afslag lijken maar niet dichterbij te komen, nog even tanken met zo'n heerlijk tankpasje dat bij de auto hoort en voordat ik het weet toch de borden van mijn afslag.

Flicka staat al aan het hek. Verbaasd naar die auto en opeens gelukkig als ik er uit stap. Ik ga zitten voor haar begroeting, ze slaat de pootjes om mijn hals, likt, piept en zo zitten we even te knuffelen.
Budapest is leuk, zeker, maar ik mis CFD verschrikkelijk!
Ik loop naar binnen, C slaapt op zijn kussen en als ik hem wakker maak begint hij te huilen, te loeien als een wolf en ik ga even bij hem liggen.
Daksi was nog even heel druk met de bal maar ook hem heb ik inmiddels uitgebreid begroet. Ik ben weer honds, de stadsluchten zijn eraf gelikt en ik hoor er weer helemaal bij.

P had een grote verrassing voor mij. In de afgelopen week heeft hij samen met vriend HE, alle scheuren in de lemen muur van de gang dichtgestuukt en gladgestreken. Komende week gaat hij die stukken opnieuw verven en dan alles weer terugzetten en hangen. Een hoop werk, alleen al door het stof dat overal in doordringt.
Er zijn nog meer scheuren, vooral in de studeerkamer en in de badkamer waar we nog nooit toe gekomen zijn. Wie weet deze zomer?

Het is weer heerlijk om hier te zijn, liggend in het gras naast Coco, kijkend naar de moestuin, P die wokt en ook weer eens een avondje tv.
En vanavond, als het weer meezit tenminste, gaat de bbq aan voor gemarineerde karbo's en worstjes van de slager. En natuurlijk in het oude kloffie met platte schoenen.

Het wordt een PK weekend mét HONDEN!