zondag 3 maart 2013

Van karton en van metaal

Er verscheen plotseling een poster op de voordeur van ons gebouw. Op de lift was een a-viertje geplakt met wat tekst en na een dag hadden we zelfs een flyer in de bus.
Het ging allemaal over lomtalanítás.
Ik kende het woord nog niet maar uit de omschrijving op poster en brief snapte ik wel wat het moest zijn.
Grof vuil weekend.
Donderdagavond was er een witte Lada gestopt voor onze flat en na een tijdje had de Lada een vrij plekje gevonden. In de Lada 3 grote mannen en een breedbeeld tv.
Toen we 's avonds met CFD naar buiten gingen stond de Lada er nog en hadden de mannen zich ingesteld om te gaan slapen.
En inderdaad, de volgende morgen waren ze er nog.
Coco is een meester in het uitbeelden van "rechtsomkeert maken". We kwamen de flat uit, hij zag de Lada en meteen daarna de mannen en als een bliksemschicht draaide hij om zijn as en wilde terug.

De mannen hadden een doel. Slag slaan met lomtalanítás. En in de loop van vrijdag werden de stoepen voller en voller. Kartonnen dozen. Oude wasmachines, stoeltjes, het gymnasium naast ons deed oude bokken uit de gymzaal weg. Emmers, planken, onderdelen van alles en nog wat.

Ons buurtje kreeg een nieuwe dimensie, nog nooit geziene gasten schuimden over de stoepen, trokken aan de stapels, namen soms wat mee. Auto's reden langzaam langs de stapels, soms bestelwagentjes die blij verrast de waar oplaadden. In ons trappenhuis wisten de mensen er van, schijnt 1x per jaar zo te gebeuren. Vroeger werd het langer van te voren aangekondigd, maar daar was men mee gestopt omdat het gespuis aantrok. Ze bedoelden zigeuners, helaas.....want die krijgen toch vaak de schuld van alles dat er misgaat.

De gasten waren weliswaar grotendeels zigeuners, maar hardwerkend en sjouwend met de troep. Inmiddels waren we al op groet niveau met de Lada mannen. Een etmaal later zag de hoofdman mij weer scharrelen met bange Coco, die de mannen ook weer gezien had en langs de gevel schuurde om zo ver mogelijk te blijven. Hij vroeg of C bang was en of hij idös was en hoe idös dan wel. Bijna 14 zei ik trots en de hoofdman knikte begrijpend.

En nu is het zondagmorgen. De spullen van waarde zijn meegenomen. Zojuist is er een vuilniswagen langsgeweest en ik zal straks kijken of de Lada ook weer vertrokken is.
Gisteren was ik in een ander district waar het ook lomtalanítás was. Ik zag best aardige stoeltjes, houten frame met een roodachtig zittinkje. En gisteravond hadden wij een zeer gezellige wijnproefavond met vrienden. En naast mij zat de gelukkige eigenaar van deze lomtalanítás stoeltjes, een nieuw dekje er op en ze doen weer dienst.

Onze eigen flat is inmiddels ook een uitdragerij.
Vandaag verhuizen wij terug naar de Pastorie op het platteland. Er is helaas nog geen nieuwe baan en dus vertrekken we. Huur is opgezegd, tot mijn verdriet en dat van de huurbazen.....
Coco is opgetogen en zal straks een zeer gelukkige hond zijn op zijn landgoedje!
Binnenkort dus weer wat meer vidéki nieuws.


De witte Lada met mannen


De eigen verhuizing

Oud karton uit NL en dozen van de CBA


5 opmerkingen:

  1. Bij ons op het dorp is dat ook ieder jaar groot vuil. Hier zie je dan ook alle dagen mensen langs rijden om te kijken of er iets van hun gading bij zit. Interessant om te zien ieder jaar. Een goede verhuizing.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo.... terugkeer van weggeweest. Zal wel even slikken zijn. Je voelt je kennelijk zó thuis in de Stad.
    Maar goed: het voorjaar is dan wel een goed moment om het te doen: kun je alles weer zien opbloeien.
    Sterkte ermee en tot gauw!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Succes met de verhuizing!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hier is het ook eens per jaar grof vuil,maar dat is iet de moeite om te kijken of er iets bij zit, het is echt lètterlijk grof vuil, alles wat van waarde is wordt al eerder van de hand gedaan, dus ik merk niks van rondrijdende auto's of zo.
    Inmiddels ben je weer op de pastorie, ben benieuwd hoe dat voelt? liefs, linda

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Welkom thuis op een toch ook bijzondere plek. Ik begrijp dat je de stad zult missen. Maar het is toch geen "voor eeuwig" afscheid jou een beetje kennende. En jullie zijn gelukkige mensen nu de zon een gat in de dag schijnt en de temperatuur heerlijk is. Even bijkomen van al dat sjouwen, lekker met een kop koffie in de tuin.

    Ik ga nu de tuin in. Takken rapen van vijfenveertig fruitbomen. Maakt mij niet uit, als het maar buiten is.

    BeantwoordenVerwijderen