Straten en straatjes

Ik was uiteraard al eerder in de Joodse wijk, in eerste instantie om de grote Synagoge in de Dohány utca te bezoeken. Maar nu nam ik de tijd om alle straten en straatjes één voor één door te struinen. Eigenlijk is dat heel makkelijk. Aan de ene kant heb je die Dohány utca, aan de andere kant de Király utca, dat zijn als het ware de grenzen die evenwijdig lopen. Er tussen in lopen dan de Dob en de Wesselenyi utca, ook weer evenwijdig en dan uiteraard alle kleine tussenstraatjes die het netwerk compleet maken.

Gedeeltelijk is de wijk gerenoveerd en een deel wacht daar nog op, maar voor alle straatjes en straten geldt dat ze de moeite waard zijn, zeker de moeite waard van het omhoog kijken, naar de gevels, rijkelijk versierd, inscripties, mooie ramen of gewoon extraatjes die de muur mooier maken.
En als je niet omhoog kijkt zijn er de winkeltjes, niet de grote ketens, maar de particuliere zaakjes met nering die je niet overal meer ziet. Schoenmakers, kleine juweliertjes, naaiwinkels, kruideniers en uiteraard cafés en eettentjes.

De grote synagoge ging ik deze keer niet binnen maar wel de Rumbach synagoge die van de buitenkant al in redelijke staat is maar van binnen nog een huls, met prachtige wanden en plafonds en vloeren, maar met een wirwar aan plattegronden die nog gebouwd en in ere hersteld gaan worden. Verder weet ik nu eindelijk waar het standbeeld in de Dob utca voor staat, een beeld voor een Zwitsers diplomaat, die in WO2 veel Joden kon redden van deportatie.
Helaas was de Kazinczy synagoge dicht vandaag, een paar jaar geleden stond ik voor dit pand en het was toe aan een schoonmaak beurt en die was nu voltooid. Een prachtig pand dat alleen van buiten laat raden hoe mooi het binnen is.

Deze dag liep ik ook weer door de Gozsdu Udvar. Dit is een passage die helemaal doorloopt van de Király utca naar de Dob utca, een soort hof, met prachtige appartementen, hippe tentjes, galeries en deze keer ook nog voorzien van een December markt met Glühwein, kastanjes en kerstversieringen.
Een plek, midden in de stad, maar zodra je de poort binnenloopt, ben je in de rust en is het lawaai ver weg. De appartementen lijken duur en wellicht daarom zijn er nog te koop en te huur.

In die Gozsdu Udvar liep ik tegen een restaurant aan dat ik nog niet kende. Yiddische Mama Mia heet het en het is dus een kruising tussen de Joodse en de Italiaanse keuken. Gelukkig was het inmiddels dik lunchtijd en ik ging naar binnen. Hip, lekker warm, rustig maar gelukkig wel meer gasten. Ik keek lang op de kaart en besloot te gaan voor de Jiddische lunchspecial. Allemaal dingetjes die ik nog niet kende maar leuk vond om te leren kennen.
Wat te denken van Joodse eieren, gevulde ganzennek, ganzenkaantjes, ganzenlever op Joodse wijze en tong? Met heerlijke verse paprika, ui en tomaat erbij.
Heel eerlijk, ik vond de lever heerlijk, de tong niet zo en de ganzennek, de kaantjes en de eieren smakelijk, maar vooral erg leuk voor de ervaring. Het was een mooi bordje allerlei en waardevol om te proeven.
Gefillte fisch stond ook op de kaart, misschien wel een idee voor een volgende keer want ook dat gerecht ken ik nog niet van een eigen ervaring.
Over vissen gesproken? Daarover later meer!

De grote synagoge aan de Dohány utca, achterzijde

De Rumbach synagoge

Spreekt voor zich...

Helaas de synagoge die dicht was

Rechts in beeld de gevulde nek, links de tong