Voor dames, heren, kinderen

Deze week lag er hier een damesblaadje in huis, niet van mij maar van mijn lerares Hongaars. De tijd is namelijk gekomen dat we gepubliceerde stukjes bij de kop kunnen pakken in plaats van speciale thema's uit de leerboeken. Het onderwerp was radio, tv en geschreven pers. Het nieuws in de gewone krant is in de eigen taal al niet al te makkelijk laat staan in het Hongaars, vandaar dit vrouwenblad. Nöi lapja heet het, simpel, pagina van de vrouw dus.

Ik kon het niet meteen vergelijken met een NL damesblad, misschien een soort Libelle of Margriet maar dan wel wat tuttiger. Er stond een Mona rubriek in en ik las de ingezonden brief van de mevrouw van mijn leeftijd die klaagde over haar dochter waar ze altijd in haar eentje voor had klaargestaan, sinds het vertrek van haar man, en die het nu afkeurde dat ze een nieuwe vriend had.

Lekker belangrijk allemaal, maar toch wel leuk dat ik het snapte.

Het huiswerk was een column van een man, die in elk nummer schrijft over zijn zoontje. Het ging over knoppen en de fascinatie van het zoontje voor die knoppen. 's Morgens te beginnen met het koffie apparaat, vervolgens onophoudelijk de Enter knop van de pc, de knoppen van het hek, in de bus, op de speelplaats en weer terug thuis van de lampen en de magnetron. En de jonge vader beschrijft dat ze er 's avonds wel klaar mee zijn en uitgeput nog even zitten als de kleine Prins na wat dreinen, een mooi woord in het Hongaars(nyügösködik), eindelijk in slaap valt.

Ik geef toe, ik snapte echt niet elk woord en niet alle zinsconstructies, maar de strekking was duidelijk en ik snapte de column! En opeens leek H toch weer moderner dan ik dacht en meegegaan in de nieuwe tijd, waarin kinderen aan knoppen mogen komen. Sowieso hadden wij vroeger thuis niet zo veel knoppen. Geen PC, geen handy's of een video, maar uiteraard wel een tv en lampen. En van die knoppen moest ik gewoon afblijven, klaar, over en uit. Knoppen waren niet voor kinderen en dat was duidelijk voor iedereen en dus ook voor mij als kind. En trauma's heb ik daar echt niet aan overgehouden. In de bus was het anders, ik mocht op Stop drukken, maar uiteraard pas als mijn moeder had gezegd dat het goed was.
En als ik dan die vader lees die 's avonds uitgeput is omdat zijn zoontje op alle knoppen drukt, dan denk ik......maar ja, ik heb geen kinderen, dus dan zal ik daar wel niet over mogen oordelen. Knoppen van de Play Mobile PC, prima, onder toezicht de koffie machine even aanzetten, ook heel leuk, maar mogen volwassenen misschien ook nog hun eigen ding doen? Ik moet er niet aan denken dat het schrijven van dit blog steeds zou worden onderbroken door een ukje dat op de Enter toets drukt......

In de les was er een luisteroefening. Ik keek een paar minuten naar een H serie die jarenlang heeft gelopen op de H tv. Szomszédok heet het, buren. Het speelt zich af in een appartementengebouw en het wel en wee van 3 families wordt er in gevolgd. Ik zag 2 scenes, de ene begreep ik prima en bij de ander moesten we een paar keer terugspoelen. In het eerste stukje kwam er namelijk een nichtje uit Amerika logeren en werd er duidelijk en langzamer gesproken, maar de tweede scene speelde zich af in de chaos van een ontbijt waar alle gezinsleden haast hebben en ook zo acteren.

We hebben nog steeds geen H tv hier en zo langzamerhand is het misschien toch slim om er wel voor te gaan, je merkt dat je er wat van opsteekt.

En verder deze week was er de verjaardag van Maria hier in het dorp. En wat een toeval. Toen we er net zaten kwam de mevrouw die hun krant elke dag in de bus gooit even langs om het abonnementsgeld te innen......dat gaat hier dus nog zo. In het dorp zijn 34 huizen met een abonnement en bij die 34 gaat de mevrouw langs om het contract te verlengen, nog even te proberen om er een zondagskrant bij te verkopen, en het geld te innen. En natuurlijk de laatste dorpsverhalen door te nemen. P, efficient als hij is, vroeg waarom het niet gewoon per bank ging, maar dat soort praat is hier aan dovemansoren gericht.

Het dorp maakt zich klaar voor de Kerst. De eerste lampjes in alle kleuren branden en de ramen worden versierd. En zoals het hoort in dit dorp en zeker in een Pastorie staat ook bij ons de adventskrans in de kamer en branden de sterren slingers langs de deurposten.