Wintertijd

We hebben een begin gemaakt met het Winterklaar maken van ons landgoedje. De oleanders staan inmiddels binnen, de geraniums ook en de moestuin ligt braak.
Gisteren was het een mooie dag om een paar buitenlampjes op te hangen. Ons dorp was ons al voor, maar ons dorp zou ons dorp niet zijn, als dat niet heel bescheiden en slechts in een paar tuinen zichtbaar zou zijn. Raamversiering is populairder, van die witte plakplaatjes van kerstmannen in sleetjes met rendieren ervoor of kersttakken met klokken er in. Je moet je tijd om het te zien wel goed plannen. Die stickers zie je natuurlijk alleen als er binnen licht aan is en dat is hier nooit zo lang. De mensen zijn vroeg op en dus ook vroeg naar bed en bovendien is men zuinig met de lampen. Eén is wel voldoende en als de tv aan is, waarom zou je dan nog een lampje laten branden?

Wij zijn ook bescheiden met onze buitenlichtjes. We hebben een paar oude lichtslangen en 2 strengen lampjes en die hebben we gisteren bevestigd. Leuk staat het en misschien komt er toch nog een nieuw snoertje bij.....tenslotte is het maar 1x Kerst per jaar.....
Binnen branden er bijna elke avond kaarsen, en voor Kerst zullen dat er alleen nog wat meer worden, wel hangen inmiddels de sterrenkettingen, ooit gekocht bij de HEMA en nog steeds succesvol! Ons huis leent zich ook wel voor Kerstversiering, veel muren en deuren, hoge plafonds en ruim genoeg om er niet steeds tegenaan te lopen.
Volgend weekend gaan we voor een boom. Ons voornemen is een kleine boom, maar tegelijkertijd kennen we onszelf en weten we dat we misschien toch overstag gaan voor een groter exemplaar.......eerder besloten we ook te gaan voor een kleine en dat werden er uiteindelijk 3, 3 middenmaatjes zodat elk hoekje een gezellig Kersthoekje werd.
En dit jaar is het eerste jaar dat Daksi bij ons een Kerstboom gaat meemaken, we zijn erg nieuwsgierig hoe hij deze rare mensengewoonte gaat beleven. Daksi kennende doet hij alsof hij zijn hele leventje niet anders heeft meegemaakt, net als het springen op de bank en het liggen op schoot.

Ook al waren we bezig met de wintertijd, het was gisteren ongelooflijk zacht. Het hangen van de lampjes kon zonder jas en heel even hebben we nog getwijfeld over een boterham buiten. De maaltijd 's avonds was wel degelijk winters. Zuurkool, deze keer op een Duitse manier, in bier gestoofd met appel, maar dan wel met een loeiverse kolbász van Maria, van een net geslacht varken en woensdag gemaakt. De pan kleurde rood en na het draaien hield ik de pollepel even tegen mijn tong en knikte tevreden. Maria heeft een gulle hand van paprikapoeder, niet van dat flauwe, en dat smaakte prima bij die zuurkool en die puree van aardappel en selderie knol.

Binnenkort vindt de traditionele Kerstmiddag plaats en de dames uit het dorp zijn hun liederen al aan het oefenen. De recepten voor karper worden opgezocht want traditioneel eet men dit op Kerstavond. Dit is nou eens een gebruik dat wij graag voorbij laten gaan.