Nog veel te doen

Ik zeg het niet snel, maar ik heb nu een lelijk stukje Budapest gezien. En toch, omdat het Budapest is en ik niet veel lelijks over Budapest wil zien en horen, zie ik wel potentie. Nu is het weliswaar lelijk, maar er is gewoon nog veel te doen. En als dat gedaan is, zal het zeker veel mooier zijn dan nu, en zelfs misschien gewoon mooi.
Het begon met het plan om even naar Ikea te gaan, de kleine Ikea in de stad. De snelste manier is met de rode metro, rijden tot het eindpunt en je bent er. Snel maar donker en daarom besloot ik het deze keer anders te doen. Als je de oude metro neemt tot aan het eindpunt, Mexiko út, dan staat daar tram 3 al op je te wachten. In dit stuk van de stad zijn het opeens ook andere trams, ouder, met rare plastic bankjes er in. Het eerste stuk van tram 3 is nog leuk, je rijdt door de wijk Zúglo, met veel bedrijvigheid, mooie oude panden, grote oude villa's, weliswaar toe aan opknappen, maar mooi zijn ze. Daarna wordt het grauw.
Nu speelde het weer ook een grote rol, het was grijs en de zon probeerde wat ze kon, maar piepte er niet doorheen. Grauwe flats, rij aan rij, winkels van het lelijke soort in panden van afbrokkelend beton.
Maar overal mensen, elke halte een drukte van belang en dit maakte veel goed. En als je zin hebt om door de grauwheid heen te kijken, dan kan het best anders. De flats in een kleurtje, elke flat anders, of misschien zelfs per flat veel kleuren......tussen de flats is al groen, dus dat past goed.
Kortom nog veel te doen.
Ikea was kort en krachtig. Ik ging voor zilverkleurige vlees/ophanghaken die er niet waren en via de shortcut routes was ik al snel bij de kassa's met slechts 3 afwasborstels in frisse kleurtjes, van die kleurtjes om die flats te vernieuwen.....
Terug naar lijn 3 voor het vervolg. Daarna volgde een vreemd traject. Ik passeerde wel 6 x spoorlijnen, toch al niet de mooiste objecten, een aaneenschakeling van 2e hands auto bedrijven, rubber banden firma's. Oude fabriekspanden met veel roest, kapotte ruitjes en lugubere binnenplaatsjes. Ik ging verder met fantaseren. Waarom is hier ooit een tramlijn aangelegd? Was het vroeger een dorpje, vastgegroeid aan de stad. Was het een lijn naar een voorstadje, dat nu omgeven wordt door de winkels van het soort waar je maar 1x naar toe gaat en dan nooit meer? En die oude fabriekspanden, kun je daar geen filmsets van maken? Ruimte genoeg en voor een griezelfilm of een krimi precies het goede decor.
En opeens als een duvel uit een doos, een prachtige kerk. Groot en voorzien van een geweldig dak, net als veel daken in Budapest en het postkantoor in Pécs, ingelegd met kleurig mozaik. Vrolijke en sprekende kleuren, net als die kleuren die bij die flats zouden passen.
Een gek traject dat lijn 3 traject. Soms reden we door bossages en soms door een knooppunt van wegen, langs tankstations en soms ook weer langs een rijtje lage boerenhuisjes. En ook hier, veel haltes waar ik de reden niet van kon zien maar waar wel in- en uitgestapt werd.
En dan weer de grauwe flats, met uitzicht op braakliggend gebied waar veel bussen en trams hun bestemming hadden gekozen om even te rusten, met als een soort oase een nieuwe Lidl ertussen en veel mensen met tasjes.
Eindpunt lijn 3.

En wat zo mooi is aan Budapest, waar een eindpunt is, is ook weer een beginpunt. Tram 51 deze keer die ik nam om weer richting binnenstad te reizen. Tram 51, ook een traject dat je op het 1e gezicht niet mooi kan vinden, maar hier zag ik zelfs nog meer potentie dan langs lijn 3. Grote oude fabriekspanden, maar dan van het soort waar je heel graag appartementen in zou zien, van die mooie, loftachtige. Industrieeel opgeknapt, mooie bakstenen muren, uitzicht op fraai aangelegde binnenplaatsen. Wegdromend reed ik verder, pand na pand, eigenlijk heel goed gelegen, op steenworp van het vliegveld, de uitvalswegen, maar met tram 51 ook weer heel snel in de binnenstad waar alle oude panden al een stadium verder zijn, al wel gerestaureerd, levendig door de bewoners en de winkeltjes en eettentjes die ze verzorgen.
Nog veel te doen.